Intellectuele autobiografie van Bryan Magee, die in de gouden jaren zestig functies zoals die van parlementslid, radio- en tv-maker en universitair docent in onduidelijke combinaties kon uitoefenen. Filosofie was zijn passie eerder dan zijn beroep. Daarbij greep hij bij voorkeur altijd weer terug naar de originele teksten. Ironisch genoeg maakte zijn eigen boek dan weer furore als een goede inleiding op het Westerse denken.

Daar zijn toch wel wat bedenkingen bij te maken. Dat hij een persoonlijk parcours beschrijft, waarin onder meer zijn vriendschap met Popper en Russell een belangrijke rol speelt, is niet zo erg. Een inleiding hoeft geen historisch overzicht te zijn. Dat hij daarbij tot twee keer toe in het boek pagina's lang moet zeuren over de tekortkomingen van de analytische filosofie is wel behoorlijk vermoeiend. Dezelfde boodschap had in heel wat minder pagina's gekund. Daartegenover staat dat zijn beschouwingen over Kant en Schopenhauer bijzonder helder en stimulerend zijn. Zij maken het boek echt de moeite.

Magee is vol van zichzelf en ook dat is bij wijlen vermoeiend. Zo maakte hij fantastische programma's voor de BBC over de grote Westerse denkers. Jammer genoeg is dat niet meer te controleren. Blijkbaar heeft de omroep alle banden gewist en hergebruikt voor andere programma's.

Over het privéleven van Magee komen we weinig te weten. Hij heeft het wel sporadisch over seks, verkiezingsstrijd en midlife crisis, maar hoe het allemaal juist zit, is niet duidelijk. Ook in dat opzicht had het boek best wat korter gekund. Waarover je niets vertellen wilt, daarover kun je beter zwijgen.

Samengevat: was dit boek minstens een derde korter geweest, dan het een halve ster meer gekregen. Nu was het te veel ploeteren op zoek naar de parels. Lees dus selectief en kies de mooiste stukken eruit! ( )

Bryan Magee is een Engelse filosoof die in dit boek vertelt van zijn kennismaking met verschillende filosofen en hun werk en tussendoor uitgebreid vertelt over filosofidsche vragen die hem sinds zijn jeugd hebben beziggehouden. Het boek is prettig leesbaar en onderhoudend. IK ben na 187 blz gestopt met lezen omdat ik een bibliotheekboek had en graag aantekeningen in het boek wou maken.
Gestopt met lezen na 187 blz (van 597 blz) : zaterdag 17 februari 2001
Naschrift: Later heb ik het boek nog in zijn geheel gelezen. ( )