In februari komt het laatste deel uit van deze briljante graphic novel serie. Om van het laatste deel optimaal te kunnen genieten, besloot ik de voorgaande delen nog eens te herlezen. Een besluit waar ik geen bladzijde spijt van heb gehad.

De stemming van het verhaal is binnen enkele bladzijden gezet en lezers met een zwakke maag kunnen deze boeken dan ook beter dicht laten liggen alhoewel.... Het gehalte aan overmatig geweld waarbij bloed niet geschuwd wordt, is aanzienlijk hoog te noemen. Eigenlijk helemaal niet mijn straatje en toch werd ik snel gegrepen door het mysterie van dit overmatige geweld.
De vader van een gezin wordt gedood en de moeder met drie kinderen verhuizen terug naar Lovecraft, het plaatsje waar het huis staat waar de vader is opgegroeid. Dit huis heeft zo zijn eigen geheimen waarbij sleutels de hoofdrol hebben. Sleutels met ieder een ander soort eigenschap.
Het verhaal rolt in een aangenaam tempo voort waarbij er steeds nieuwe onthullingen zijn maar ook weer nieuwe vragen worden opgeworpen waardoor de honger naar meer, meer, meer van het verhaal in stand blijft.

Tegelijkertijd met al deze spanning krijgen we ook een inkijk in de psyche van verschillende hoofdpersonages. In korte tijd weet je als lezer gelijk zoveel meer van de hoofdrolspelers dat ze onmiddellijk gaan leven en het eenvoudig is om met ze mee te leven. Joe Hill zijn schrijfstijl spreekt me juist daarom zo aan. Niet alleen een sterk verhaal maar ook heel geloofwaardige en levendige karakters.

De tekenstijl van Gabriel Rodriguez is er eentje van een heel eigen kaliber. Wat met name eruit springt zijn de houdingen van de mensen. Deze drukken in iedere tekening al zoveel uit dat er bijna geen woorden meer bij nodig zijn. Bij ieder van die tekeningen voel je bijna je eigen spieren in die houding bewegen. En dit alles zonder dat het platte karikaturen worden.
Voor de geestelijke wereld heeft de tekenaar ook een eigen pennenstreek en kan wat mij betreft wonderschoon genoemd worden.

De combinatie van deze schrijver met deze tekenaar is dubbelgoud. De enige reden waarom je niet van deze boeken zou kunnen houden is dat het geweldniveau te hoog ligt. Niet alleen fysiek maar ook psychisch. Al loop ik op dat laatste wellicht wat vooruit op de volgende delen. ( )