Jij mag alles zijn vind ik een prachtig boek: het verhaal, personages, tekeningen en vormgeving. Om de aantal pagina's verschijnt er een ontroerende foto die je het beeld schets hoe de hoofdpersoon zich voelt. Het boek vind ik heel prachtig. Je kruipt echt in de huid van een 9 jarigen. Je beleeft wat ze meemaakt, denkt, voelt. je zit helemaal in haar hoofd.

Ik had begrepen dat Griet Op de Beeck "Jij mag alles zijn" als kinderboek had geschreven, dat ook voor volwassenen leuk zou zijn. Ik heb het nu gelezen, en ik vraag mij af of kinderen het een heel leuk boek vinden. Het gaat niet helemaal over wat zij in hun beleveniswereld hebben. Daarom vind ik het boek geschikter voor volwassenen dan voor kinderen. ( )

De moeder van Lexi (9) is erg verdrietig sinds Lexi’s tweelingzusje is overleden. Daarom gaat zij naar een kliniek. Omdat Lexi’s vader veel werkt, gaat zij naar een tante. Die heeft ook veel verdriet. Lexi voelt zich eenzaam en bedenkt iets om zowel haar tante als haar moeder weer gelukkig te maken
Kijk:
http://trijntjeblog.blogspot.com/2021/11/jij-mag-alles-zijn.html ( )

Jij mag alles zijn. Tekst: Griet Op de Beeck. Illustraties: Linde Faas.

(Proberen) zorgen dat mijn mama geen migraine kreeg was jarenlang mijn belangrijkste doelstelling. Parentificatie weet ik nu. Maar dat wist ik niet toen ik 9 was, zelfs niet toen ik 19 was.

Griet heeft de gave (en de moed) om te schrijven over de pijn die we als volwassenen meedragen omdat we als kind gekwetst werden, op de één of andere manier. Haar boeken bieden al jarenlang grote mensen troost, inzicht, het gevoel niet alleen te zijn. Ik vind het dan ook prachtig dat zij nu aan die kleine schrijft, de mensen die er nog middenin zitten.

Jij mag alles zijn is een prachtig boek: qua vormgeving, verhaal, personages én tekeningen. Want ja, dit is een ‘leesboek’ met geregeld een ontroerend mooie tekening van Faas. Een concept dat ik zo geslaagd vind dat Griet het in al haar boeken mag toepassen.

In dit verhaal volgen we de negenjarige Lexi die een tijdje bij haar tante (die ze amper kent) moet gaan logeren omdat haar mama ‘in een soort van ziekenhuis’ verblijft. Lexi is iemand die zich verantwoordelijk voelt voor het geluk van alles en iedereen, ze wil ten alle tijde lief zijn en ieders problemen oplossen. (Herkenbaar.) Het (pijnlijke) resultaat is dat er tijdens al dat zorgen weinig tijd overschiet voor Lexi en haar eigen gevoelens. Lexi is slim, lief, leuk, moedig en grappig. Een personage dat je snel in je hart sluit.

Mooi is ook dat het boek eindigt met hoop, een woord dat niet altijd Griet’s goedkeuring kon wegdragen herinner ik me. Dit is naast een mooi boek ook een belangrijk boek. Alleen jammer dat het nog niet bestond toen ik negen was. Ik kijk uit naar het volgende boek van Op de Beeck, voor kinderen of volwassenen. ( )