Helene Moszkiewiez, een joods meisje was 20 jaar toen in 1939 de oorlog begon. Slechts gewapend met een mooi, uiterlijk, een scherp verstand en een roekeloze impulsiviteit die vaak haar ondergang dreigde te worden, infiltreerde ze in het hoofdkwartier van de Gestapo in Brussel en werkte daar, terwijl ze ondertussen ook verzetsstrijdster was. Tijdens haar buitengewone carrière in het verzet voerde ze vele gevaarlijke opdrachten uit: ze hielp krijgsgevangenen bevrijden uit een vrachtwagen, verborg zes Britse vliegeniers in haar appartement en waarschuwde talloze mensen die het slachtoffer dreigden te worden van nazi-overvallen. Ze werd een ervaren spionne die zelfs eigenhandig een Gestapo-officier vermoordde.