Klik op een omslag om naar Google Boeken te gaan.
Bezig met laden... Het dovemansorendieet : over zin en onzin van gewichtsverliesdoor Maarten 't Hart
Books Read in 2017 (4,052) Bezig met laden...
Meld je aan bij LibraryThing om erachter te komen of je dit boek goed zult vinden. Op dit moment geen Discussie gesprekken over dit boek. geen besprekingen | voeg een bespreking toe
Geen bibliotheekbeschrijvingen gevonden. |
Actuele discussiesGeenPopulaire omslagen
Google Books — Bezig met laden... WaarderingGemiddelde:
Ben jij dit?Word een LibraryThing Auteur. |
Het boek kent uiterst vermakelijke momenten, bijvoorbeeld waar hij de keuken van zijn jeugd beschrijft. Het dagelijkse eten van maandag tot en met zondag bij zijn ouders thuis wordt in detail beschreven. Zelden heb ik zo kostelijk moeten schateren om de meest onsmakelijke maaltijden. Schraalhans moet keukenmeester geweest zijn, vroeger bij Maarten 't Hart. Het voelt als intense armoede en zou bijna medelijden oproepen als 't Hart er zelf niet zoveel genoegen in had om alles in geuren en kleuren uit te meten.
En toch pleit hij niet sterk voor een rijkere keuken. Samen met zijn vrouw Hanneke houdt hij het meestal op vegetarisch (pluspunt!), eenvoudig en goedkoop. En alles wat de stoelgang bevordert is aanbevolen. De introductie van de snelbindertest voor een goed brood is ijzersterk. Een goed brood kan zo achter op de snelbinder van de fiets en komt altijd ongeschonden thuis. Een matig brood deukt in, en een waardeloos brood heb je onderweg al verloren, maar dat geeft dus niet. Niet teveel van eten overigens, zelfs van zo'n goed brood.
Kort door de bocht geïnterpreteerd pleit de schrijver eigenlijk voor vies eten. Daar eet je namelijk niet teveel van en dat houdt je dan weer slank. 't Hart noemt zichzelf een wijnliefhebber maar fietst graag vele kilometers naar de dichtstbijzijnde Aldi: die wijn is niet té lekker en dan houd je het gemakkelijker op een of twee glazen. Dat komt niet echt over als genieten van het leven.
De schrijver haalt een aantal dieetgoeroe's onderuit (ook Sonja Bakker komt voorbij) en dan is het niet sterk dat de schrijver zich aan het eind zelf bedient van karikaturen, sterke veralgemenisering en hachelijke veronderstellingen als hij het heeft over de relatie tussen sportschool en vetzucht. Da's nou weer jammer. ( )