Een gepensioneerde man trekt zich terug in een verlaten deel van Oost-Noorwegen, waar hij een leeftijdgenoot treft die hij van vroeger kent. (samenvatting)

'ik vraag me af of je zo wordt als je lang alleen woont, dat je gewoon midden in de loop van je gedachten hardop begint te praten, dat het verschil tussen praten en niet praten langzamerhand wordt uitgewist, dat het eeuwige, innerlijke gesprek dat we met onszelf voeren langzamerhand overgaat in dat wat we met de weinige mensen voeren met wie we nog omgaan en dat als je te lang alleen leeft de grens die het een van het ander scheidt, onduidelijk wordt en je het niet merkt wanneer je hem overschrijdt. Is dat mijn toekomst?'

Trond Sander gaat, na het verongelukken van zijn tweede vrouw en de verkoop van zijn bedrijf, in een verlaten huisje in de bossen van Oost Noorwegen wonen. Het alleen zijn wordt geen eenzaamheid en de omgeving biedt voldoende om een leven te leiden waarvan hij altijd heeft gedroomd. De schrijver schrijft in dit boek met fraai beeldende zinnen over de innerlijke behoefte aan afzondering. Maar……het verleden laat een mens niet in de steek. Een toevallige ontmoeting met de bewoner van een in de omgeving staande woning brengt het voorbije leven van de hoofdpersoon opnieuw tot leven, Die herinneringen beslaan het grootste gedeelte van het boek en vormen tezamen een mooie vertelling. Gebeurtenissen uit zijn jeugd gaan een perspectief tekenen dat voor de lezer verrassende beelden gaat oproepen. Veel herinneringen zijn schijnbaar onvolledig en wat gefragmenteerd maar worden door de schrijver tot een samenhangend en boeiend verhaal gecomponeerd. ( )

Trond trekt zich terug in de bossen bij de rivier en denkt dan terug aan zijn jeugd, de tijd met zijn vader en daarna. Dit terugdenken wordt versterkt door de aanwezigheid van een van de hoofdrolspelers uit de laatste zomer met zijn vader. In die zomer begint Trond volwassen te worden.
Heel sterk verhaal!
De film in jan. 2020 gezien. Prachtig!

Prachtig hoe ingetogen de auteur de menselijke (familie) relaties en de Noorse natuur beschrijft. Het toont aan hoe kwetsbaar de mens is: er kan zomaar iets gebeuren waardoor alles anders is. Voor mij zeer de moeite waard. ( )

prachtige vertelling. ( )