Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.
"Just days after Raynor Winn learns that Moth, her husband of thirty-two years, is terminally ill, their house and farm are taken away, along with their livelihood. With nothing left and little time, they make the brave and impulsive decision to walk the 630 miles of the sea-swept South West Coast Path, from Somerset to Dorset, through Devon and Cornwall. Carrying only the essentials for survival on their backs, they live wild in the ancient, weathered landscape of cliffs, sea, and sky. Yet through every step, every encounter, and every test along the way, their walk becomes a remarkable and life-affirming journey. Powerfully written and unflinchingly honest, The Salt Path is ultimately a portrayal of home--how it can be lost, rebuilt, and rediscovered in the most unexpected ways"--… (meer)
cbl_tn: Faced with the loss of their farm home and Moth's newly-diagnosed degenerative brain disease, Moth and Raynor Winn set out to walk the 630-mile South West Coast Path. Sixty years earlier, Maine farmer Annie Wilkins made a journey on horseback from Maine to California under similar circumstances. Both are stories of resilience.… (meer)
Dit boek is één van de eerste boeken die ik via 'Boek per week' als boekentip opschreef en elke keer dat ik hem langs zag komen, kreeg ik weer meer zin om er zelf ook (ooit) in te beginnen. Bij de bibliotheek op het boek wachten duurde me uiteindelijk te lang (de reserveringen hebben door Corona natuurlijk ook maanden stil gelegen), waardoor ik de lokale boekhandel heb ondersteund en het boek zelf heb aangeschaft.
Met hele hoge verwachtingen aan een boek beginnen is altijd gevaarlijk en ik durf dan ook bijna niet aan mezelf toe te geven dat ik het af en toe een beetje saai vond. Het eerste stuk van het boek kwam behoorlijk binnen, als je leest hoe Raynor en Moth hun huis en geld zijn kwijtgeraakt en Moth ook nog een progressieve, ongeneeslijke ziekte blijkt te hebben.
Zelf heb ik ook meerdaagse wandeltochten gedaan door de natuur en veel is ontzettend herkenbaar en het maakt dat ik echt graag weer wil wandelen. En het South West Coast Path is dan ook nog eens 'bijna om de hoek' dus dat maakt het ook interessant. Maar al met al valt me dit boek toch wat tegen jammer genoeg. Zo zie je maar weer dat lage verwachtingen of geen verwachtingen hebben vaak beter uitpakt. ( )
Buiten hun schuld raakt een echtpaar hun huis kwijt. Wat nu? Vroeger hebben ze veel gewandeld. Ze besluiten dat nu weer te gaan doen, het Kustpad in Zuid-Engeland. Het blijkt een heilzame exercitie, ook al zijn de slaapzakken eigenlijk te dun en is de rest van de uitrusting ook niet geweldig. Bijzonder voor mij om te lezen, omdat we heel lang geleden met ons gezin grote delen van dit kustpad hebben gelopen. In 2 vakanties dan, en we konden weer gewoon terug naar huis.
Het verhaal is mooi maar snel verteld. Een man krijgt de diagnose van een ongeneeslijke ziekte, en het stel wordt om andere redenen hun huis uitgezet. Ze besluiten een kustpad in zuid-west Engeland te lopen, met een tent en heel weinig geld. Ze leven als daklozen, met dat verschil is dat zij steeds in beweging zijn. De continue beweging doen de man goed, en zijn ziekte lijkt een halt te worden toegeroepen. Het is natuurlijk een tocht die de hoofdpersonen terugbrengt tot de essentie. Leven in de natuur, van dag tot dag, zonder een ander doel dan overleven.Mogelijk komt het door de vertaling, maar ik ondervind niet hoe ‘fijngevoelig, poëtisch en sensitief’ het boek volgens trouw is. ( )
Verslag van een slopende maar wel louterende voettocht langs de zuidwestkust van Engeland vanbeen echtpaar dat alle bestaanszekerheid kwijtraakte. Saai, langdradig verhaal. Totaal niet boeiend ;-( ( )
Voor wie graag wandelt, of voor wie graag reisverhalen leest.... WOW... wat een prachtig boek... wat ik ook erg plezierig vond.... is dat ik , terwijl ik las, op mijn tablet de weg volgde op Google Maps. Wat een tocht , wat een mooie landschappen, wat een moed. En een stukje van die moed, van die vrijheid... geeft de schrijfster door aan de "ontroerde" lezer die ik ben. Bedankt Raynor Winn ( )
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Part One: Into the Light
Tell me about a man,
Muse, tell me how he wandered and was lost ...
Homer, The Odyssey
Part Two: The South West Coast Path
While some might be daunted at the prospect of walking, for weeks on end, staying somewhere different every night, while keeping themselves fed and watered, it is simply a matter of careful planning.
-Paddy Dillon, The South West Coast Path: From Minehead to South Haven Point.
Part Three: The Long Fetch
Often, for undaunted courage, fate spares the man it has not already marked.
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
For the team
Eerste woorden
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Prologue: There's a sound to breaking waves when they're close, a sound like nothing else.
Chapter 1. Dust of Life
I was under the stairs when I decided to walk.
Citaten
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Packing a rucksack when you're fifty just isn't the same as when you're twenty.
Thirty years on and I had the aches of twenty years of manual labor, damage that never quite heals but stays malevolently in the background. (p. 22)
"I think I can feel homelessness now, like a balloon cut free in the wind. I'm scared.
"I'd hug you, Ray, but I can't sit up."
"Shall we eat the meatballs? I'm sure they weigh the most." (p. 41)
The path led into the valley and down to Culbone Church, the smallest church in England, ancient, and once the site of a leper colony. I sat in the graveyard and let the utterly peaceful place wash over me. It was profoundly spiritual, nothing to do with God or religion, but a deeply human spirituality. (p. 45)
"Do we have a plan?"
"Course we do. We walk until we stop walking, and maybe on the way we find some kind of future." (p. 48)
Rather than layers of sweaty salt, my legs were crawling in ladybirds.
But they were too special and the shiny red wonders too numerous: there had to be more to it than that; they had to have a meaning for us.
No, I couldn't be scientific about it, and clung to the myth of the lady bird bringing good luck, carrying it with me in a rosy, spotted glow. I watched the pink aura lift from Moth and tried to believe in miracles. (p. 79)
I knew then that I was one with everything, the worms in the soil, clouds in the sky; I was part of it all, within everything, and everything was within my child's head. The wild was never something to fear or hide from. It was my safe place, the thing I ran to. (p. 113-114)
The path had taught us that foot miles were different; we knew the distance, the stretch of space from one stop to the next, from one sip of water to the next, knew it in our bones, knew it like the kestrel in the wind and the mouse in his sight. (p. 140-141)
Laatste woorden
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
All I knew was that we were lightly salted blackberries hanging in the last of the summer sun, and this perfect moment was the only one we needed.
"Just days after Raynor Winn learns that Moth, her husband of thirty-two years, is terminally ill, their house and farm are taken away, along with their livelihood. With nothing left and little time, they make the brave and impulsive decision to walk the 630 miles of the sea-swept South West Coast Path, from Somerset to Dorset, through Devon and Cornwall. Carrying only the essentials for survival on their backs, they live wild in the ancient, weathered landscape of cliffs, sea, and sky. Yet through every step, every encounter, and every test along the way, their walk becomes a remarkable and life-affirming journey. Powerfully written and unflinchingly honest, The Salt Path is ultimately a portrayal of home--how it can be lost, rebuilt, and rediscovered in the most unexpected ways"--
)
)
)
Google Books — Bezig met laden...
1
Met hele hoge verwachtingen aan een boek beginnen is altijd gevaarlijk en ik durf dan ook bijna niet aan mezelf toe te geven dat ik het af en toe een beetje saai vond. Het eerste stuk van het boek kwam behoorlijk binnen, als je leest hoe Raynor en Moth hun huis en geld zijn kwijtgeraakt en Moth ook nog een progressieve, ongeneeslijke ziekte blijkt te hebben.
Zelf heb ik ook meerdaagse wandeltochten gedaan door de natuur en veel is ontzettend herkenbaar en het maakt dat ik echt graag weer wil wandelen. En het South West Coast Path is dan ook nog eens 'bijna om de hoek' dus dat maakt het ook interessant. Maar al met al valt me dit boek toch wat tegen jammer genoeg. Zo zie je maar weer dat lage verwachtingen of geen verwachtingen hebben vaak beter uitpakt. (