Céka

De moorden, het 'allereerste detectiveverhaal', met z'n Holmes/Poirot-voorloper Dupin en diens ongeziene deductieve vermogens, is wellicht net dat verhaal dat zich het minst van al Poes vertellingen tot verstripping leent.
Juist omdat de (relatieve) magie van het verhaal steunt op het kortzichtige zoeken van de lezer zelf, die met behulp van de erg schaarse informatie al evenzeer als het Parijse commissariaat in het duister tast. De nogal fantasieloze invulling van Clod en Ceka, opnieuw zo braaf en gladjes, is spanningsloos en karakterloos. Alleen wie binnen een half uur een boekbespreking moet af hebben en niet zo gauw het verzamelde werk van E.A. Poe binnen handbereik heeft is hier mee gediend.

http://occamsrazorlibrary.blogspot.com/2010/02/de-moorden-in-de-rue-morgue.html… (meer)

Ik liep dus zonet vlug even naar de kast - nam daar het goedkope salamanderpocketje van Het proces, en bladerde naar het einde van het boek - waar ik even verloren raakte in alle aanhangsels en onafgewerkte hoofdstukken die Kafka-boeken voor mij altijd (vroeger meer dan vandaag) al minder begerenswaardig maakten - vond tenslotte het einde van het 'officiële' verhaal en zag dat het einde van de strip daar mee overeenstemt (zonder evenwel de draai aan het mes ...). Ik bladerde door naar het begin, en zag dat ook daar overeenstemming is, maar dat de versie van Kafka ook daar zoveel verontrustender is - of ook wel: ronduit geniaal.

Geniaal genoeg in ieder geval om de er op gebaseerde strip, die braver, oppervlakkiger is en soms detail en expressie mist (zowel in tekeningen als in tekst) toch sterk genoeg te maken om met een glimlach aan de exponentiëel uitdeinende stripcollectie van de orl toe te voegen.

http://occamsrazorlibrary.blogspot.com/2009/05/het-proces_11.html… (meer)