Peter Conradi (1)
Auteur van The King's speech
Voor andere auteurs genaamd Peter Conradi, zie de verduidelijkingspagina.
Werken van Peter Conradi
De Rostov ripper het gruwelijke verhaal van Andrej Tsjikatilo de Russische seriemoordenaar (1992) 83 exemplaren
Hitlers pianist het ongelooflijke verhaal van de man die Hitler aan de macht hielp en hem later hielp vernietigen (2004) 45 exemplaren
The King's War: The Friendship of George VI and Lionel Logue During World War II (2018) 30 exemplaren
Tagged
Algemene kennis
- Geslacht
- male
- Nationaliteit
- UK
- Woonplaatsen
- London, England, UK
Brussels, Belgium
Zurich, Switzerland
Moscow, Russia - Opleiding
- Oxford University (Brasenose College)
Ludwig-Maximilian University, Munich, Germany - Beroepen
- editor (The Sunday Times)
- Korte biografie
- Journalist and writer Peter Conradi is a graduate of Brasenose College, Oxford and Ludwig-Maximilian University, Munich. He has worked as a foreign correspondent in Brussels, Zurich and in Moscow, where he covered the fall of Communism. Since 1998 he has worked for The Sunday Times in London. During his time in Russia, he wrote The Red Ripper: Inside the Mind of Russia’s Most Brutal Serial Killer, the story of mass-murderer Andrei Chikatilo, published in 1992, and Mad Vlad: Vladimir Zhirinovsky and The New Russian Nationalism, which appeared two years later. Hitler’s Piano Player: The Rise and Fall of Ernst Hanfstaengl, was published in the US in 2004 and in the UK in 2005. The King’s Speech: How One Man Saved the British Monarchy, published in November 2010 and written jointly with Mark Logue, was a best seller in America, Britain and Canada with over 350,000 copies sold, and translation rights have been sold in more than 20 countries. The Great Survivors: How Monarchy Made It into the Twenty-First Century was published in June 2012. Hot Dogs and Cocktails, the story of when FDR met King George VI at Hyde Park on Hudson, will be published in September 2013.
http://www.andrewnurnberg.com/authors...
Leden
Discussies
Who Lost Russia?: How the World Entered a New Cold War, by Peter Conradi JAN 2017 LTER in Reviews of Early Reviewers Books (april 2017)
Besprekingen
Lijsten
Prijzen
Misschien vindt je deze ook leuk
Gerelateerde auteurs
Statistieken
- Werken
- 8
- Leden
- 1,339
- Populariteit
- #19,227
- Waardering
- 3.8
- Besprekingen
- 58
- ISBNs
- 92
- Talen
- 12
- Favoriet
- 1
Putzi speelde de muziek van Richard Wagner, de lievelingscomponist van de Führer, op een wijze waarbij Hitler in opperste vervoering kwam en zich dan in het midden van de 'operabühne' van Tristan en Isolde waande.
Ondanks het feit dat Putzi door de Führer tot woordvoerder buitenland werd gebombardeerd, bleef tot Putzi's grote spijt, zijn invloed binnen de tentakels van het Derde Rijk beperkt. Een belangrijke reden hiervoor was dat zijn 'interne' tegenstander Joseph Goebbels als propagandaminister véél meer invloed uitoefende op Hitler dan dat Putzi kon uitoefenen door zijn muziektalent en zijn buitenlandkennis.
In 1937 viel Putzi in ongenade bij zijn nationaal-socialistische vrienden en nam de vlucht na een vreemd en mysterieus voorval. Helaas wordt dit voorval in het boek niet echt verduidelijkt, vermoedelijk omdat het in realiteit ook nooit helemaal duidelijk is geworden en Conradi de 'waarheid van onduidelijkheid' geen geweld wil aandoen.
De spanningen tussen de geallieerden, m.n. tussen het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten van Amerika, komen duidelijk tot uiting in het getrouwtrek door beide partijen omtrent Hanfstaengl. De Churchill clan wou Putzi in de eerste plaats als oorlogsmisdadiger behandelen terwijl de Roosevelt clan gebruik wou maken van de kennis en het geheugen van Putzi om over de nazistaat en over de Führer zoveel mogelijk informatie te verzamelen.
Putzi was in wezen een 'Amerikaanse' Duitser. Hij had gestudeerd aan Harvard University en leidde nadien in New-York het 'Fine Arts Publishing House' dat eigendom was van zijn vader Franz Hanfstaengl. Samen met zijn echtgenote Helene Niemeyer en hun zoontje Egon migreerde Putzi in 1921 terug naar de nog jonge Weimarrepubliek. Toen hij eerder in 1905 zijn geboorteland inruilde voor Amerika vertrok hij nog vanuit het Duitse Keizerrijk, in tijd nog bijna 10 jaar verwijderd van de Eerste Wereldoorlog. In 1922 werd Putzi's aandacht gevestigd op een aanplakbiljet in de straten van München waarop een toespraak van een zekere Adolf Hitler in de Kindlkeller werd aangekondigd. Putzi toog naar de bijeenkomst van deze 'Teufelskerl'...
Een interessante passage die door Conradi wordt behandeld betreft het 'voorkomen van de zelfmoord' die Hitler in 1923 wou plegen na de mislukte Bierkellerputsch in München op 8 en 9 november. Na het uiteenslaan van de putchisten door politie- en legereenheden vluchtte Hitler naar het buitenverblijf van Putzi gelegen in Uffing, in de nabijheid van München. Aangezien Ernst Hanfstaengl, door zijn eigen deelname als putchist, reeds op de vlucht was richting Oostenrijk, trof Hitler in het landhuis Helene, Egon en een dienstmeisje aan. Toen agenten op de avond van 11 november Hitler in Uffing wilde arresteren greep de gewonde putchist naar zijn pistool en riep: 'Ik ga nog liever dood'. Helene nam het pistool van hem af.… (meer)