Phil FoglioBesprekingen

Inmiddels is dit alweer het 19de album van de webstrip Girl Genius en gek genoeg heeft het me nog nooit verveeld. Telkens weer vraag ik me af hoe Agatha Heterodyne zich uit de benarde situatie waar ze nu weer in verzeild is geraakt, weet te ontkomen en met wat voor geniale oplossingen zij komt. Het blijft elke keer opnieuw een verrassing.

Zo ook de personages die opgevoerd worden. In elk album is er wel weer een nieuw soort wezen wat zich aandient, is het niet uit haar eigen universum dan wel uit een andere dimensie, net zo makkelijk. En daarmee word ik als lezer maar vooral ook als kijker, enorm verwend. De tekeningen blijven mijn eigen fantasie prikkelen en mijn brein verrassen.

Dat er wel erg veel personages zijn die een terugkerende rol hebben, is voor mij soms wel lastig om te volgen. Het kan nog wel eens wat langer geleden zijn dat ik het vorige deel heb gelezen en dan zijn mij de wat minder prominente figuren wel eens ontschoten. Gelukkig biedt dit album in de eerste bladzijden een heel goed geheugensteuntje waarbij aardig wat personages nog eens worden voorgesteld.

De titel Sparks en Monsters zegt precies waar dit deel over gaat (maar gaat niet elk deel hier eigenlijk over? ;-)). Ik keek dan ook uit naar welke Sparks zich dit keer gingen aandienen en welke monsters ik kennis mee ging maken. Ik ben absoluut weer niet teleurgesteld. Hoe doen ze het toch die Kaja en Phil Foglio?½

Het 18de deel van deze hele serie en het 5de deel wat deze tweede reis van Agatha Heterodyne betreft. Dit maal heb ik het niet via de website van Girl Genius (https://www.girlgeniusonline.com/) gelezen zoals ik alle delen hiervoor heb verorberd. Nee, dit maal heb ik via een digitaal exemplaar van het boek het avontuur tot mij genomen. Ooit aangeschaft via een kickstarter om de strip ook in boekvorm te kunnen laten uitgeven.

Het grote voordeel van deze digitale versie is dat er voorin uitgebreid een voorstelrondje wordt gehouden met het inmiddels talrijke gezelschap dat Agatha omringt. Hiermee wordt ook gelijk een korte achtergrond van het lopende verhaal weergegeven. Zeer aangenaam voor mensen met een wat minder geheugen zoals ik. Alleen vraag ik me wel af of het voldoende is voor lezers die nu pas bij dit avontuur instappen.

In dit deel brengt Agatha een bezoek aan Engeland, een eiland dat zich onder de waterspiegel bevindt wat gelijk schitterende beelden oplevert van doorzichtige stulpen die op het land staan om de wezens in lucht en niet in water te kunnen laten ademhalen.
De Engelse koningin is een goddelijk wezen met een oneindig lang bestaan en er haar zo eigenzinnige ideeën en motieven op nahoudt. Door haar goddelijkheid kan ze elke moment van gedaante en grootte veranderen waardoor elk volgend plaatje met haar weer een verrassing is.

Door al deze fantasievolle elementen is het tekenwerk weer een feest voor het oog. Het enige minpuntje aan het hele album vind ik dat soms er wat slordig getekend is waardoor het net lijkt alsof de tekeningen niet helemaal af zijn. Misschien dat het komt door tijdgebrek, ze publiceren al vele jaren lang elke week drie bladzijden, en dat er niet meer naar omgekeken is bij het verhaal daadwerkelijk in albumvorm gieten. Als dat het is dan kan ik het ze makkelijk vergeven. Want voor de rest blijft het even briljant als het al die jaren al is.

In dit deel zijn het, zoals de titel het al weggeeft, de koningen en tovenaars die voornamelijk het podium krijgen. En dat betekent dat onze Girl Genius zelf weinig in beeld is. Iets wat ik mij pas heel laat realiseerde en daarmee is duidelijk geworden dat deze strip inmiddels met zijn 17 delen een levendige wereld is geworden met veel gelijkwaardige personages. Maar misschien ook wel dat aan Agatha Heterodyne haar eigen levensverhaal niet meer zo veel te ontdekken valt en zij voornamelijk geniale oplossingen weet te fabriceren in penibele situaties wat wel eens te eentonig is als er verder niets anders te melden valt. Dus dit keer koningen en tovenaars die vechten om de stad Parijs.

Zoals in alle delen is er ook hier weer veel actie en dat levert schitterende taferelen op waarbij nieuwe gevechtsmethoden worden gehanteerd. Maar het zijn ook vooral de houdingen van de vechters die de strip zo geweldig maken. Zoals op bladzijde 7 rechts in het midden waar Zeeta vol overgave in de strijd springt. Dat zijn beelden waar ik blij van word en nog even wat langer naar blijf kijken.

Een van de nieuwe wezens zijn de Geisterdamen. Het is me al vaker opgevallen dat Amerikanen een voorliefde hebben om de Duitse taal in hun werk te gebruiken. Ik vraag me af waarom dat is. Voor ons Nederlanders heeft dat een andere connotatie en ik ben dan wel benieuwd wat dat voor hen dan precies is.

Het is telkens weer even opnieuw inkomen in deze avonturen van Agatha Heterodyne in de webcomic Girl Genius (http://www.girlgeniusonline.com). En dat zit hem met name in de zeer vele personages die inmiddels allemaal zo hun eigen geschiedenis en belang hebben en die ik niet voortdurend helder voor de geest heb. Ik ga toch eens op zoek naar een website waar al deze karakters beschreven staan. De angst om spoilers tegen te komen heeft me tot nu toe hiervan weerhouden maar ik geloof dat het inmiddels wel noodzakelijk begint te worden, wil ik het verhaal op detailniveau beter kunnen volgen.

Naar het doorlopende verhaal wordt gelukkig af en toe nog gehint doordat een personage aan een ander uitlegt wat ze aan het doen zijn. In dit deel zijn ze op zoek naar kennis over tijd in de onomkoopbare bibliotheek om daarmee de stad Mechanicsburg te bevrijden die vastzitten in de tijd.
De makers hebben zich weer helemaal uitgeleefd in het bedenken van allerlei mogelijke manieren waarop er vallen in een gebouw kunnen zitten. En ook hoe een geheime boodschap in een boek verborgen kan zitten. Dat er gif, explosies en nieuwe monsters om te hoek komen, is misschien geen verrassing maar wel keer op keer hilarisch.

Het boek houdt wel heel plotseling op. De 122 bladzijden zijn gevuld lijkt het en daarmee is dan het boek ten einde. Ik zag al dat het volgende deel weer naadloos doorgaat. Oftewel het is meer een eind uit praktische overweging dan dat het een echt eind is.

Wat kan ik nog schrijven over deze na zoveel jaren nog steeds kwalitatief hoge steampunk webstrip? Aan de ene kant is het nog meer van hetzelfde zoals vele strips die jaren en jaren voortgaan. Maar aan de andere kant zijn de nieuwe vondsten weer zo briljant dat ik als lezer keer op keer verrast word.

Dit deel opent met het gevecht met een beestachtige trein die treinen stom vindt omdat ze alleen maar stoppen bij stations en dan weer verder over de rails rijden. Deze trein eet treinen en alles verder wat van metaal in de weg zit waarmee het zelf steeds groter en groter wordt. Natuurlijk weet Agatha een oplossing hoe dit monster te verslaan wat zoals gebruikelijk in samenwerking met veel andere wonderlijke wezens gebeurt.

Het grootste deel van dit boek speelt zich echter af in Parijs (zie rechtsboven de steampunk versie van de Eiffeltoren). Daar zoekt Agatha naar de oplossing voor haar stad Mechanicburg die nog altijd in een tijdbubbel bevroren is. En met het binnenkomen van een nieuwe stad wordt er ook weer een heel blik met nieuwe personages opengetrokken. Soms vind ik dat wat moeilijk te volgen. Vooral als er ook nog linken worden gelegd met een paar boekdelen eerder. Mijn geheugen knarst en piept dan. Gelukkig dat de schrijvers af en toe toch nog een kleine opfrisser geven. En het zou Girl Genius niet zijn als dit altijd op een zeer natuurlijke manier gebeurt, in het verhaal van nu zelf verweven en nergens een hikkerige stop. Girl Genius leeft in volle gang voort.

Zoals gebruikelijk een aaneenschakeling van gebeurtenissen met intriges van alle kanten, niemand is te vertrouwen, alles kan net anders zijn dan je denkt en dan ook nog al die wonderlijke machines en wezens die het tegen elkaar opnemen. Een groot lees- en kijkfeest.

Het slotdeel van de first journey of Agatha Heterodyne met helaas een redelijk open einde. Ik had een afronding verwacht waarbij voor in ieder geval een bepaald moment er een stabiele overwinnaar uit de bus zou komen rollen. Je kunt bij het laatste plaatje denken dat dit Klaus Wulfenbach is maar Agatha lijkt mij niet voldoende uitgeschakeld om Klaus als heerser over Mechanicsburg uit te kunnen uitroepen. Het eerste deel van de second journey of Agatha Heterodyne zal hier wel meer uitsluitsel over gaan geven.

In dit deel met de slapende stad wordt er weer behoorlijk gespeeld met elkaar redden. En er is een nieuwe speler in het spel namelijk een nieuwe strever naar de titel van Stormking genaamd Martellus. Een nietsontziende geweldenaar die meer sparks blijkt te hebben dan in eerste instantie zichtbaar is. En Tarvek moet dat bekopen met zijn leven? Het lijkt er wel op maar in Girl Genius weet je het nooit en zijn wel vaker doden weer levend geworden.

Ondertussen vlucht Agatha door een deur en blijkt zij in een winters landschap terecht te komen waar het plotsklaps tweeënhalf jaar later is dan in Mechanicsburg waar de tijd stil is blijven staan. Wanneer de monsters niet meer gek genoeg kunnen, doen ze het met het verhaal. En dan maar zien hoe dit allemaal weer bij elkaar kan komen.

Zoals zo'n beetje elk deel van Girl Genius weer in razende vaart een aaneenschakeling van over elkaar buitelende gebeurtenissen met een variété aan bijdehante opmerking makende personages. Ik kan er geen genoeg van krijgen.

Alweer het twaalfde deel van Girl Genius. En zoals de titel al zegt gaat dit deel om de bezetting van Mechanicsburg. Nu speelt het verhaal al een behoorlijk lange tijd af in en om het kasteel en ik kreeg bij dit deel wel een beetje een vermoeidheid wat betreft de strijd van alle partijen en begon ik me af te vragen hoe lang dit nog door zal gaan. Met wat speuren ontdekte ik dat de eerste dertien delen vallen onder het originele avontuur en dat er vervolgens verder gegaan wordt met The Second Journey of Agatha Heterodyne. Dat stemt mij optimistisch. Er gaat een afronding komen en vervolgens een nieuw begin. Wat mij betreft precies op tijd.

In dit deel wordt Agatha eindelijk als de lady Heterodyne erkent en Gil als de Baron Wulfenbach, nou ja, als zijn vader dood was gebleven. Ha!
Verder hebben de makers zich weer heerlijk uitgeleefd in beeld en taal. Zo worden we getrakteerd op kannonnenpakjes, dropwalls (muren die letterlijk uit de lucht komen vallen), de grote held Tryggvassen met zijn spraak in geheel eigen lettertype, subterranean mechanerwhals die uit de grond komen zetten, een stormram die letterlijk uit een reuzenram bestaat, vechtende draken die niet op hun mondje gevallen zijn, verschillende soorten ridders van Jove en nog veel meer.

Op de laatste pagina van dit deel doet Agatha de allerlaatste poging om Mechanicsburg te redden en dit eindigt met een enorme BOEM.
Dat belooft wat voor het volgende deel.

Het was alweer even geleden dat ik een Girl Genius-strip had gelezen en dat betekende dat het wel even tijd kostte voordat ik er weer een beetje in kwam en wist weer wie iedereen was. De albums zijn dan wel genummerd en worden ook apart uitgegeven maar eigenlijk is het vanaf pagina 1 van het eerste album een almaar doorlopend verhaal. Ik heb nog steeds de strip alleen vanaf mijn monitor gelezen in de webvorm. Sinds ik daarbij mijn breedbeeldmonitor een kwartslag draai, is het een geweldige lees- en vooral kijkervaring. Behalve bij de pagina's die over twee papieren bladzijden worden gedrukt, die komen beter uit op een normaal landscape gedraaid beeld.

In dit deel is het nog steeds het kasteel waarin Agatha zich bevindt en waaraan ze zo goed en kwaad als het gaat aan sleutelt om te repareren. Ondertussen maken vriend en vijand het haar soms lastig om haar werk te kunnen blijven doen. Buiten het kasteel in de stad zijn de gevechten ook aan de gang. Zo zijn er de verschillende partijen die allemaal uit zijn op macht. En een zo'n partij werkt zich naar de klepel die hij meesleept naar de bel die voor een verschuiving in machtsverhoudingen gaat zorgen, tenminste dat is het idee. Of dat ook werkelijk zo is, zal pas in het volgende album duidelijk worden. Wat we wel zien is dat Agatha zich uitroept als dé Heterodyne en eigenaar van het kasteel. Wooooow, wat is zij gegroeid in haar karakter. Heel mooi om te zien.

En dan de tekeningen. Het is allemaal puur steampunk en dat betekent alles op stoom. De apparaten die worden gemaakt zien er allemaal zo vernuftig en in elkaar gesleuteld uit, om zoiets te bedenken heb je wel een vrij hoofd nodig. Zoals bijvoorbeeld die kanonnen die uit luchtballonnen steken. Naar zo'n plaatje kan ik heel lang kijken en van genieten.

En voor de zoveelste keer kan ik zeggen dat deze serie nog niets aan kracht heeft ingeboet. Dat maakt het des te fijner om snel door te gaan met het volgende deel.

Het lezen van deze webstrip op mijn kwartslag gedraaide beeldscherm bevalt steeds beter. Er zijn ook andere websites die er beter van worden, misschien omdat ze wel meer voor telefoons zijn gemaakt. Maar er zijn nog heel wat websites die toch meer op een breedbeeldscherm afgestemd zijn dus het is soms wel een gedraai van jawelst.

Dit tiende deel is van een zelfde hoge kwaliteit als alle voorgaande delen en ik ga er vanuit dat deze ook nooit zal verminderen.

Soms verbaast het me wel hoe lang een bepaalde toestand blijft bestaan en dat ondanks de vele acties die worden gepleegd door ik-weet-niet-hoeveel personages er toch uiteindelijk weinig gebeurt. Zo is de dodelijke ziekte die Agatha, Gilgamesh Wulfenbach en Tarvek Sturmvoraus (die namen blijf ik grappig vinden) onder de leden hebben minstens de helft van het boek het hoofdonderwerp, dat is dus zo'n zestig pagina's. En dan heb ik het nog niet eens over hoe lang ze al in het kasteel zijn dat Agatha als de ware Heterodyne onder controle probeert te krijgen.

Ik weet nog in de tijd dat ik live meelas met de strip, dat betekende op maandag, woensdag en vrijdag een nieuwe pagina, ik ook vaak vond dat iets wel heel lang duurde. Dan heeft het in een keer achter elkaar lezen van een verhaal wel een groot voordeel.

Wat mij dit keer nog eens extra opviel waren de grappige details die in het kasteel verborgen zitten zoals een tekstje op enkele traptreden die vragen of je wel alle experimenten hebt uitgedaan, het grote beest hebt gevoederd, de held hebt verslagen en geglunderd hebt. Ik ben slecht in goed kijken en er de tijd voor nemen om de schitterende tekeningen met aandacht te bestuderen. Maar ik heb gemerkt als ik meer de rust neem, er nog veel meer te genieten valt dan het grote verhaal.

Op naar deel 11 want het gevecht met het kasteel en de anderen is zeker nog niet ten einde.

Voor het eerst heb ik mijn breedbeeldscherm een kwart slag gedraaid zodat ik in een keer een hele pagina van de webstrip kon overzien. Wooooow, had ik dat maar eerder gedaan, dat leest veel plezieriger. En het grappige is dat voor sommige andere websites het ook een stuk overzichtelijker wordt.

Het was alweer even geleden dat ik het vorige deel van Girl Genius had gelezen waardoor het iets langer duurde voordat ik de wat minder vaak voorkomende personages kon plaatsen. Dit hele deel speelt het verhaal zich op slechts één plek af en wel in het kasteel. Daar worden langzaam maar zeker groepen die steeds apart hun avonturen beleefden, samengevoegd waardoor het verhaal wat overzichtelijker is geworden.

Zoals in elk deel ook nu weer een aantal onthullingen over de achtergrond van verschillende hoofdrolspelers, iets wat het verhaal altijd weer boeiend houdt. Maar wat in dit deel vooral op de voorgrond stond, was de aaneenschakeling van hilarische momenten. Als lezer had je geen seconde de kans om je te vervelen. En zoiets vind ik altijd knap als je al zo lang over een zelfde groep personages schrijft.

Onverminderd hoog blijft de kwaliteit van de tekeningen, de personages, de humor en het verhaal. En dat Agatha nog niet klaar is met zich verder ontwikkelen staat als een paal boven water. Ze wordt steeds brutaler, zelfverzekerder en slimmer nu ze meer van haar eigen achtergrond en verborgen vermogens weet.

De makers van deze strip lijken wel een onuitputtelijke fantasie te hebben en niets is te dol. Het kasteel Heterodyne heeft dan ook veel verrassingen in petto. En net als ik dacht dat het niet gekker kon, kwam er nog iets maffers langs. Dit maakt ook dat deze strip geen moment kan gaan vervelen.

En als bonus dit keer naast het vaste verhaal een geheel eigen versie van Assepoester waarin de personages uit Girl Genius de rollen van Assepoester, de kwade stiefmoeder en stiefzusters, de goede fee en de prins spelen. Of beter gezegd de twee prinsen die vechten om Assepoester haar hand. En dit allemaal in een steampunk omgeving met vele verwijzingen naar de Girl Genius werkelijkheid.
Eerst had ik niet zo'n zin in een afleiding van het vaste verhaal maar gaandeweg vond ik het steeds mooier en ben ik diep onder de indruk hoe deze artiesten met hun personages kunnen spelen.

Deze serie blijf ik zo enorm sterk vinden omdat het hoofdpersonage Agatha Heterodyne als maar blijft groeien. En zoals het er naar uitziet, is zij nog lang niet uitgegroeid.

Zij zoekt, vindt en betreedt het kasteel Heterodyne in Mechanicsburg waarvan het verhaal te ronde gaat dat alleen dé erfgenaam dit kasteel kan betreden en commanderen. Ieder ander wordt door het kasteel onderworpen, voor eigen genoegen gebruikt en hoogstwaarschijnlijk gedood. Dit is ook waarom zoveel criminelen aan het kasteel gevoerd worden.
En zo gaat het maar door en door. Klaus in het ziekenhuis die voortdurend met aanslagen bedreigd wordt, Gilgamesh die zichzelf versteld doet staan met vijanden verslaan. En wat te denken van die andere vrouw die beweert dé erfgenaam te zijn. Alles blijft in elkaar grijpen en als lezer word je van tijd tot tijd ook nog van een stukje geschiedenis voorzien zodat je alle gebeurtenissen ook goed kan blijven volgen.

Dit keer werd het verhaal onderbroken door een op zichzelf staand vervolgverhaal genaamd Radio Theater Break: Revenge of the Weasel Queen. Een erg grappig verhaal vooral en door zijn luchtigheid voor tussendoor zeker niet te versmaden.

In dit zesde deel van de webcomic Girl Genius wordt heel wat van de achtergronden van Agatha prijs gegeven waar ze zelf ook geen enkele weet van had. Je ziet haar tijdens deze avonturen groeien en groeien. Zulke persoonlijke ontwikkelingen zie je niet vaak in stripboeken.

De tekeningen lijken wat scherper te zijn geworden. Meer ingevulde plaatjes, meer details en zelfs wat meer heldere kleuren.

Het aantal personages duizelt mij wel eens maar de schrijvers weten goed sommige karakters opnieuw te introduceren door ze met andere partijen kennis te laten maken. Handig voor geheugenmanken zoals ik. Het voelt natuurlijk aan en als lezer weet je zeker dat je nog helemaal bij de les bent (of je bent er weer bijgehaald).

De humor vond ik in dit deel ook sterker dan in de eerdere delen. De personages zijn voor een groot deel twee dimensionaal en daar wordt door de scheppers handig gebruik van gemaakt. Soms is de humor wat voorspelbaar maar dat neem ik graag op de koop toe voor het rijke pallet aan creaturen in dit spannende avontuur.

Met dit deel is niet alleen Agatha Heterodyne gegroeid maar de hele strip zelf ook. Altijd spannend of de makers dit ook in de volgende delen vol gaan houden.

Het avontuur van Agatha Heterodyne dendert onverminderd voort in de webcomic Agatha Heterodyne and The Clockwork Princess. http://www.girlgeniusonline.com/comic.php?date=20050627#.V95GS7OBxyQ

We maken kennis met nieuwe monsters, blijken Jägermonsters ook wel eens niet aan de zijde van de baron te staan, wil de clockwork prinses Moxana door Agatha gerepareerd worden, lokt Tarvek, de storm prins, Agatha weg van het circus, neemt Lucrezia het lijf van Agatha over en ontdekt Gilgamesh Wulfenbach dat het enige meisje waar hij ooit mee heeft kunnen praten, Agatha, nog leeft.

De vaart liet me duizelen waarmee nieuwe achtergronden zich blootgegeven, nieuwe personages geïntroduceerd en nieuwe ontwikkelingen zich voordoen. Op die manier kan het geen moment vervelen.

Het verhaal wordt eenmaal onderbroken voor een fanfic-verhaal. Dat is het grappige van webcomics, dat zoiets ingepast kan worden wanneer de makers maar willen.

Er is een minpuntje maar dat zou net zo goed aan mijzelf kunnen liggen en dat is dat ik sommige personages niet zo goed uit elkaar kan houden wat gezicht betreft. Door de context weet ik wel wie het is maar als je er eentje zo los aan mij voor zou schotelen dan kan ik het niet meer zo goed zeggen. Misschien gewenning, ik zal het zien in het volgende deel.½

Dit hele deel reist Agatha mee met het Droomcircus waar meer mee aan de hand is dan op het eerste oog lijkt. Ondertussen zitten de jagers van de baron haar ook nog steeds op de hielen. Dit houdt het verhaal in beweging en Agatha ontdekt nog steeds meer over zichzelf.

Het verhaal blijft boeiend en maakt nieuwsgierig naar wat er nog meer te ontdekken valt.
Alleen blijven de tekeningen daar een beetje bij achter. Het lijkt wel alsof er veel haastiger getekend is, minder scherpe lijnen zoals in het begin en daarmee worden bijvoorbeeld uitdrukking op het gezicht minder duidelijk en gaat dit ten koste van de indruk die de plaatjes achterlaten. Ik hoop dat dit in de komende delen wel weer bij gaat trekken.

Want verder lezen, ja dat is geen vraag.½

De ontwikkelingen voor Agatha in dit deel gaan snel. Ze komt er achter dat ze een Spark is en niet zo maar eentje. Terwijl langzaam haar voorgeschiedenis zich ontspint, zie je Agatha nog zoeken hoe zich te gedragen met al deze nieuwe kennis. Niet in een klap een superheld maar eentje die er naar toe aan het groeien is.
Niet alleen Agatha krijgt meer achtergrond, ook over baron Klaus Wulfenbach kom je als lezer meer te weten.

Dit heet dan wel het derde deel van Girl Genius te zijn maar eigenlijk is het een continu doorlopend verhaal. En doordat er steeds even wat meer informatie over achtergronden wordt vrijgeven, wordt het verhaal steeds rijker en word ik steeds meer nieuwsgierig naar wat ik allemaal nog niet weet.

Het me hechten aan een nieuw personage is me inmiddels wel afgeleerd. Dit deel geeft aan dat iedereen elk moment uit het verhaal geschreven kan worden. Behalve Agatha zelf dan natuurlijk. Deze onzekerheid maakt het nog spannender.

In het eerste deel leek goed en kwaad nogal duidelijk over de personages verdeeld. Maar nu twee delen verder is het niet zo zwart-wit meer en zijn er een aantal personages waarvan ik twijfel of ze nu wel of niet betrouwbaar zijn in Agatha haar voordeel. Dus snel op naar het vierde deel.

Na de introductie van de hoofdpersonages in deel 1, komen daar nog een hele reeks nieuwe personages bij in het tweede deel van Girl Genius.

De tekenstijl en de sfeer van deze steampunkstrip blijft zo'n beetje van dezelfde hoge kwaliteit. Het is met name door kleurveranderingen dat iets anders dan het huidige verhaal wordt weergegeven. Zoals wanneer Agatha terugdenkt aan gebeurtenissen uit haar jeugd of wanneer er door iemand een legende wordt verteld en je als lezer die gebeurtenissen uitgetekend ziet worden.

Agatha bevindt zich dit hele deel in Airship City, een stad hoog in de lucht als een waanzinnig grote zeppelin en natuurlijk eigendom is van Baron Wulfenbach. Daar maakt zij kennis met de kinderen uit hooggeplaatste families die met ijzeren hand worden opgeleid door Von Pinn, een dame waar de stoerste held nog een nachtmerrie van zou krijgen. Over hoe zij zo geworden is, wordt danig gespeculeerd, op het absurde af.

Ondertussen is Gilgamesh, de zoon van Baron Wulfenbach wel in Agatha haar kunnen geïnteresseerd. De chemie tussen deze twee roept onmiddellijk romance maar daar willen zij zelf (nog) niets van weten. Het brengt in ieder geval veel humor met zich mee.

Tijdens een van haar dwalingen door Airship City stuit Agatha ook nog op de in ijzeren ketenen vastgehouden Othar Tryggvassen, de avonturier. Een groter ego is nog niet eerder geïntroduceerd. Voordat Agatha werkelijk kennis met hem kan maken, wordt ze alweer ergens anders naartoe meegenomen. Maar ik weet zeker dat dit niet het laatste zal zijn dat we van Othar te zien krijgen.

En zo zijn er meer introducties en gebeurtenissen die schreeuwen om een vervolg. Want wat te denken van al die Jägermonsters die Agatha zo heerlijk vinden ruiken? Wat zal er toch met haar zijn? En dan die laatste pagina met de pratende kat? Hilarisch!

Ja, deel drie staat al op mijn beeldscherm klaar om gelezen te gaan worden.

Het is alweer aardig wat jaren geleden dat ik op internet tegen deze webstrip aanliep en er onmiddellijk door gegrepen was. Jaren heb ik de avonturen van Agatha Heterodyne gevolgd tot ik op een gegeven moment het spoor kwijt ben geraakt. Toevallig stuitte ik van de week weer op deze strip en met de plezierige herinnering die ik er aan had, ben ik opnieuw bij het eerste deel begonnen. http://www.girlgeniusonline.com/comic.php?date=20021104#.V3aJ4daByBs

Gelijk was ik weer betoverd door de geweldige tekeningen met aan de ene kant heel veel details en aan de andere kant stripeigenschappen zoals bijvoorbeeld overdreven bolle buiken en nadrukkelijke houdingen.
Deze webstrip (die inmiddels ook in boekvorm is te krijgen) valt onder de noemer steampunk waarin de makers zich duidelijk heel erg thuisvoelen. De vele machines met een verscheidenheid aan knopjes, radartjes en moertjes is een lust voor het oog en natuurlijk ontbreekt daar ook niet de vele emmers smeerolie.
Naast de ogenschijnlijke mensen zijn daar ook de Jägermonsters, legerachtige wezens in dienst van Baron Wulfenbach wiens gezichten opengescheurd lijken wanneer ze spreken. Zij zijn geneigd grof gebekt te zijn en zij hebben een zeer zwaar accent die wanneer je de tekst fonetisch hardop leest toch goed kan volgen. Met deze wezens weet je gelijk dat je in een heel nieuw geschapen wereld bent beland.

Dit eerste deel is duidelijk de proloog waarin de hoofdpersonen geïntroduceerd worden met hun specifieke karaktertrekken en de onderlinge machtsverhoudingen worden weergegeven. Agatha Heterodyne wordt beroofd van haar amulet en daarmee start voor haar een heel nieuw leven.

Ik heb gelijk zin om door te gaan naar het tweede deel van deze serie waarvan er inmiddels twaalf zijn en er nog steeds elke week nieuwe bladzijden bijkomen. In al die jaren heeft het absoluut niets aan kracht ingeboet.