Afbeelding van de auteur.

Viktor Frankl (1905–1997)

Auteur van De zin van het bestaan: een inleiding tot de logotherapie

83+ Werken 18,912 Leden 349 Besprekingen Favoriet van 30 leden

Over de Auteur

Viktor E. Frankl was a man who persevered in living, writing, and helping people, despite suffering for years at the hands of the Nazis. He was born in Vienna on March 26, 1905, and received his doctorate of medicine in 1930. As a psychiatrist, he supervised a ward of suicidal female patients, and toon meer later became chief of the neurological department at Rothschild Hospital in Vienna. Frankl's successful career was halted temporarily in 1942 when he was deported to a Nazi concentration camp. In Auschwitz and other camps, he witnessed and experienced daily horrors until 1945. Although he survived, his parents and many other family members did not. Returning to Vienna in 1945, he resumed his work, becoming head physician of the neurological department at the Vienna Polyclinic Hospital. Frankl wrote more than 30 books, the most famous being Man's Search For Meaning. As a professor, he taught at many American universities, including Harvard and Stanford. He is credited with the development of logotherapy, a new style of psychotherapy. He died in Vienna in 1997. (Bowker Author Biography) toon minder
Fotografie: Photo © ÖNB/Wien (link)

Werken van Viktor Frankl

Man's Search for Ultimate Meaning (1997) 446 exemplaren
Yes to Life in Spite of Everything (1946) 402 exemplaren
The Unconscious God (1975) 257 exemplaren
From Death-Camp to Existentialism (1959) 36 exemplaren
Psychotherapie für den Alltag (1977) 35 exemplaren
Pathologie des Zeitgeistes (1983) 7 exemplaren
Sede de Sentido 5 exemplaren
Synchronisation in Birkenwald (2013) 5 exemplaren
Frühe Schriften : 1923 - 1942 (2005) 3 exemplaren
Zeiten der Entscheidung (1996) 2 exemplaren
Mensch sein heißt Sinn finden (2005) 2 exemplaren
Logos und Existenz 1 exemplaar
Retrouver le sens de la vie (2017) 1 exemplaar
Psicoterapia E Sentido Da Vida (2000) 1 exemplaar
Livet er mening (2019) 1 exemplaar
Die eine Menschheit (2023) 1 exemplaar
Psychoterapia pre laika (2009) 1 exemplaar

Gerelateerde werken

The Moral Life: An Introductory Reader in Ethics and Literature (1999) — Medewerker — 182 exemplaren
Belief: Readings on the Reason for Faith (2010) — Medewerker — 143 exemplaren
Soul: An Archaeology--Readings from Socrates to Ray Charles (1994) — Medewerker — 101 exemplaren

Tagged

Algemene kennis

Gangbare naam
Frankl, Viktor E.
Officiële naam
Frankl, Viktor Emil
Pseudoniemen en naamsvarianten
弗蘭克
FRANKL, Viktor Emil
FRANKL, Viktor E.
Geboortedatum
1905-03-26
Overlijdensdatum
1997-09-02
Graflocatie
Vienna Central Cemetery, Vienna, Austria
Geslacht
male
Nationaliteit
Austria
Geboorteplaats
Vienna, Austria
Plaats van overlijden
Vienna, Austria
Oorzaak van overlijden
heart failure
Woonplaatsen
Vienna, Austria
Theresienstadt concentration camp
Opleiding
University of Vienna (MD|1930|Ph.D|1948)
Beroepen
neurologist
psychiatrist
writer
Holocaust survivor
Relaties
Vesely, Franz (son-in-law)
פרנקל, ויקטור אמיל
Jonas, Regina (colleague)
Organisaties
University of Vienna
Visiting Professor, Harvard University
General Polyclinic Vienna
Rothschild Hospital
Prijzen en onderscheidingen
Great Gold Medal with Star for Services to the Republic of Austria (1995)
Honorary Citizen of the City of Vienna (1995)
Hans Prinzhorn Medal (1995)
Great Silver Medal with Star for Services to the Republic of Austria (1988)
Oskar Pfister Award (1985)
Österreichisches Ehrenzeichen für Wissenschaft und Kunst (1981) (toon alle 11)
Ehrenring der Stadt Wien (1980)
Donauland Sachbuchpreis Danubius (1976)
Austrian Cross of Honour for Science and Art, 1st class (1969)
Cardinal Innitzer Prize (1962)
Promotion Award for Public Education of the Ministry of Education (1956)
Korte biografie
Victor E. Frankl was born in Vienna, Austria. He studied medicine at the University of Vienna and later specialized in neurology and psychiatry. His early work was influenced by his contacts with Sigmund Freud and Alfred Adler, although he would later diverge from their teachings. After surviving three years in Nazi concentration camps during World War II, Dr. Frankl returned to Vienna and wrote more than 30 books. He married for the second time to Eleonore Katharina Schwindt (his first wife Tilly Grosser was killed in Bergen-Belsen) and the couple had a daughter. In 1948, he earned a Ph.D. in philosophy with a dissertation on the relationship between psychology and religion. In 1955, he was awarded a professorship of neurology and psychiatry at the University of Vienna, and a visiting professorship at Harvard University. He lectured and taught seminars in many countries around the world.

Leden

Besprekingen

Ik ga het maar bekennen: ik ben een geboren optimist, voor mij is het glas altijd halfvol en daarenboven ben ik – van nature of door mijn opvoeding – ook erg activistisch en voluntaristisch ingesteld Ik. Je zult me dus zelden of nooit betrappen op een melancholische bui of een fatalistische ingesteldheid. Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat ik me wel herken in een boekje dat als essentiële boodschap heeft: blijf niet bij de pakken zitten, neem je leven in handen, overkom negatieve situaties door je blik naar de toekomst te richten en al wat je doet zelf zin te geven. En dat is wat Victor Frankl tot in den treure bepleit. Hij heeft er zelfs een hele psychologische aanpak voor uitgewerkt, door hem “logotherapie” genoemd.
Om de werking van zijn therapie te illustreren grijpt Frankl terug naar de ergst mogelijke ervaring die mensen in de geschiedenis hebben moeten ondergaan: de holocaust. En Frankl weet waar hij het over heeft: hij zat zelf in 4 concentratie- en/of vernietigingskampen. Het eerste deel van dit boekje geeft weer wat hij meegemaakt heeft en hoe hij het wonderwel heeft overleefd. Daar was een behoorlijke portie geluk mee gemoeid, maar volgens hem ook de ingesteldheid om betekenis te geven aan zijn leven, en in zijn concrete situatie, aan het onnoemelijke, beestachtige lijden dat hij en samen met hem vele anderen, hebben moeten ondergaan.
Als psycholoog zat hij al voor de oorlog op dat spoor: de enorme impact die de mentale ingesteldheid van een mens heeft zowel op diens psychische als fysieke gezondheid. En in de kampen heeft hij die inzichten proberen toe te passen. Nadien heeft hij zijn logotherapie dan uitgewerkt, vanuit Wenen (te midden van collega’s die mee hadden gecollaboreerd met het naziregime of de durf niet hadden gehad zich ertegen te verzetten), en vanaf de Amerikaanse vertaling van zijn werk (eind jaren 1950) ook vanuit de Verenigde Staten. Het hoeft geen betoog dat dit boekje enorm succes kende, en nog altijd druk gelezen wordt in culturen die erg op de toekomst gericht zijn.
Persoonlijk herken ik in Frankl veel van wat ook in het na-oorlogse existentialisme aan bod kwam: de verantwoordelijkheid van elk individu voor zijn eigen geluk. Al moet daarbij gezegd worden dat Frankl zich altijd uitdrukkelijk gedistantieerd heeft van de existentialistische filosofie die eerder vertrekt van een nihilistische basis of op zijn minst de vaststelling van de absurditeit van het leven. Ook kenmerkend voor zijn boodschap is zijn afstand van reductionistische en anti-humanistische stromingen, waarbij hij ook andere stromingen in de psychiatrie rekent zoals die van Freud of Adler, al is hij in dit boekje voor beide heren erg voorkomend.
Concreet, wat dit boek betreft: het concentratiekamp-verhaal in het eerste deel blijft, ook nadat je al ettelijke van dergelijke getuigenissen hebt doorworsteld, nog altijd pakkend; maar het tweede deel, waarin hij aangeeft wat zijn logotherapie eigenlijk is, stelde me toch wat teleur. Behalve het globale principe (kijk naar de toekomst, geef zelf zin aan je leven) werkt Frankl amper uit waar zijn therapie precies uit bestaat. Hij geeft enkele aanzetten (zoals het principe van de paradoxale intentie), maar je hebt niet de indruk dat er een systematische aanpak achter zit. Ook de nogal chaotische opbouw van zijn betoog en het gebruik van nogal wat technisch jargon, doet wel wat af aan de waarde van dit boekje.
… (meer)
½
 
Gemarkeerd
bookomaniac | 313 andere besprekingen | Oct 12, 2018 |
Eigenlijk wil ik al vele jaren niet meer lezen over ervaringen in concentratiekampen. Na het lezen van Is dit een Mens geschreven door Primo Levi had ik het idee niet beter meer over dit onderwerp geïnformeerd te kunnen worden. In die tijd had ik ook uit De Zin van het Bestaan van Viktor E. Frankl het gedeelte met zijn kampervaringen gelezen. Ik kon het destijds niet meer opbrengen om ook nog het gedeelte over de logotherapie te lezen, de therapie die hij heeft helpen ontwikkelen.

Zo heeft het boek jaren op mijn plankje met ongelezen boeken gestaan want een half gelezen boek beschouw ik ook als een ongelezen boek. Telkens staarde het me aan dat het echt wel helemaal een keer gelezen wilde worden. En het was dat ik weer aan Primo Levi herinnerd werd door een andere boekenblogger (http://foxxblok.blogspot.com/) dat dit boek van Viktor E. Frankl mij niet meer met rust liet. Ik heb het in twee dagen uitgelezen.

De eerste dag de kampervaringen. Tot bijna mijn ontsteltenis wist ik bijna alles nog wat hierover beschreven stond. Over het algemeen heb ik een bijzonder slecht geheugen voor boeken en dergelijken. Maar deze ervaringen lijken er bij mij wel ingeëtst te zijn. Er zijn verschillende ontzettingen. Aan de ene kant het bijna onwaarschijnlijke dat mensen andere mensen op deze manier hebben behandeld maar aan de andere kant ook het onbegrijpelijke dat mensen die zo beestachtig behandeld zijn nog wilden leven. Dat is wat het bij mij oproept.

De tweede dag heb ik over de logotherapie gelezen. De therapie die er vanuit gaat dat onze frustraties komen doordat we niet weten wat de zin van het leven is. Zelf heb ik het idee dat ik in mijn bestaan steeds nihilistischer word en herken ik die frustratie van het niet snappen wat we allemachtig toch hier op aarde doen. In dit boek wordt uitgelegd dat we allemaal een ander doel hebben in ons leven. Een opmerking die ik eerst als dooddoener beschouwde maar gaandeweg toch wel meer in ga zien en ook voel dat doelloosheid de grond is voor frustratie.

Het prettige van het gehele boek is de schrijfstijl. Nergens wordt Viktor E. Frankl moralistisch, nergens veroordeeldt hij ook maar een enkel mens. Ook is het geen droge opsomming van zijn ervaringen of gevoelloze theoretisch therapeutisch geleuter. De toon is die van een integer mens, iemand van vlees en bloed, iemand die we zelf hadden kunnen zijn. Dit maakt alles wat er gezegd wordt totaal geloofwaardig en is mijn cynische brein ontwapend.
… (meer)
½
1 stem
Gemarkeerd
Niekchen | 313 andere besprekingen | Jul 9, 2016 |

Lijsten

Prijzen

Misschien vindt je deze ook leuk

Gerelateerde auteurs

Statistieken

Werken
83
Ook door
3
Leden
18,912
Populariteit
#1,155
Waardering
4.2
Besprekingen
349
ISBNs
508
Talen
31
Favoriet
30

Tabellen & Grafieken