Herman TeirlinckBesprekingen
Auteur van Maria Speermalie levensgetijden op de heerlijkheid 't Homveld 1875-1937
53+ Werken 287 Leden 7 Besprekingen Favoriet van 1 leden
Besprekingen
Maria Speermalie levensgetijden op de heerlijkheid… door Herman Teirlinck
Gemarkeerd
Baukis | Mar 31, 2024 | Las net 'Het ivoren aapje'uit het verzameld werk. Dit werd in 1909 geschreven en is dus nog een getuigenis uit de lange 19e eeuw. Het verhaal begint en eindigt met een overlijden. Verder draait het hele boek rond de liefdesperikelen van mensen uit de burgerij. Een beperkt wereldje dus. Waarschijnlijk om het boek wat boeiender te maken vermengt de schrijver in het verhaal een politieke intrige die eigenlijk maar een bijzaak in het geheel is.
Klassiek is dat het verhaal eindigt met het verdwijnen van het hoofdpersonage en de dood van een ander belangrijk personage.
Teirlinck is duidelijk een man van zijn tijd. Niet alleen geeft hij de dubbele moraal weer zoals die toen was. Hij geeft sterk de indruk die normaal te vinden. Het gaat daarbij om de opvatting van de burgerij dat hun vrouwen heiligenhuisjes zijn en dat verder de mannen met recht achter alle andere vrouwen mogen aanzitten. Hoewel de grens nooit duidelijk is geldt iedere vrouw zonder vaste relatie met een zekere zelfstandigheid als mondaine, kokette en dergelijke.
De beschrijving van het leven van de burgerij in Brussel met die dubbele moraal maakt het boek voor historici dan toch enigszins interessant. Straten worden met naam genoemd. Spijtig, maar begrijpelijk omdat het boek in die tijd niemand mocht schofferen, is dat nergens wordt vermeld waar zich de cabardouches bevonden.
Erbarmelijk is het taalgebruik of de taalkennis van Teirlinck. De man wist eenvoudig niet wat AN in zijn tijd was. Vergelijk met Couperus die rond dezelfde tijd schreef. Teirlinck zet gewoon een Oost-Vlaams dialect op papier en denkt daarmee AN te schrijven. Het boek staat vol gallicismen en waarschijnlijk zelf bedachte woorden. Hoe hij niet inziet dat Vool, reeken, trossel om maar enkele woorden op te noemen ook toen enkel dialect waren en dat hij die weergeeft als correct Nederlands valt moeilijk te begrijpen.½
Klassiek is dat het verhaal eindigt met het verdwijnen van het hoofdpersonage en de dood van een ander belangrijk personage.
Teirlinck is duidelijk een man van zijn tijd. Niet alleen geeft hij de dubbele moraal weer zoals die toen was. Hij geeft sterk de indruk die normaal te vinden. Het gaat daarbij om de opvatting van de burgerij dat hun vrouwen heiligenhuisjes zijn en dat verder de mannen met recht achter alle andere vrouwen mogen aanzitten. Hoewel de grens nooit duidelijk is geldt iedere vrouw zonder vaste relatie met een zekere zelfstandigheid als mondaine, kokette en dergelijke.
De beschrijving van het leven van de burgerij in Brussel met die dubbele moraal maakt het boek voor historici dan toch enigszins interessant. Straten worden met naam genoemd. Spijtig, maar begrijpelijk omdat het boek in die tijd niemand mocht schofferen, is dat nergens wordt vermeld waar zich de cabardouches bevonden.
Erbarmelijk is het taalgebruik of de taalkennis van Teirlinck. De man wist eenvoudig niet wat AN in zijn tijd was. Vergelijk met Couperus die rond dezelfde tijd schreef. Teirlinck zet gewoon een Oost-Vlaams dialect op papier en denkt daarmee AN te schrijven. Het boek staat vol gallicismen en waarschijnlijk zelf bedachte woorden. Hoe hij niet inziet dat Vool, reeken, trossel om maar enkele woorden op te noemen ook toen enkel dialect waren en dat hij die weergeeft als correct Nederlands valt moeilijk te begrijpen.½
Gemarkeerd
Rodemail | Jan 20, 2020 | Colofon bij de Griseldis-legende: Dees Blauw Snoeckje, nummer 2 van de reeks, werd naar een typografisch ontwerp van de Nationale Hoogere School voor Bouwkunst en Sierkunsten te Brussel door de firma van Melle te Gent gezet op de persen van Snoeck-Ducaju en Zoon te Gent in een oplage van 15.000 exemplaren gedrukt, en met teekeningen opgeluisterd door Tjienke Dagnelie, boekverluchtster te Brussel.
Gemarkeerd
gentcat | Aug 13, 2011 | De taal doet oubollig en ouderwets aan, maar als je je er niet aan stoort, komen prachtige passages in rustig tempo op je af. Tussen de regels huizen mogelijk nog enige geheimen, de stijl wordt wat directer vanaf blz. 60.
Gezien de oplage is het vreemd dat het niet in l-thing voorkomt.½
Gezien de oplage is het vreemd dat het niet in l-thing voorkomt.½
Gemarkeerd
leesclubhaarenjb | Jun 2, 2011 | Korte biografie
Gemarkeerd
bookomaniac | Oct 29, 2010 | Renier Joskin de Lamarache gaat ten onder aan zijn obsessie voor de sensuele Rolande, en beschrijft zijn ondergang in veertig brieven aan dezelfde. Hij neemt afstand van zijn familie en verloofde en verkwanselt zijn fortuin ten behoeve van het 'schoonheidsinstituut' annex bordeel van Rolande, en gaat uiteindelijk zelf ten onder.½
Gemarkeerd
Frits | 1 andere bespreking | Jul 31, 2009 | Links
Wikipedia (English)
Herman Teirlinck op dbnl (English)
Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.