In het kader "Meer Franse fictie en vooral dan Fantasy en/of Sci-Fi", een van de grootheden van het genre: Pierre Pevel. Z'n trilogie wordt als een must-read beschouw, om allerlei redenen: de stijl, het concept, ... Voor het gemak van werken, vooral als men niet erg bekend is met de Franse markt, heb ik de omnibus gekocht, ook al zijn de aparte boeken nog in pocketversie (via uitgeverij Pocket.fr) te krijgen, als ik mij niet vergis.

De 3 boeken staan op zichzelf, maar passen binnen een groter geheel: Chevalier Kantz (een soort schuilnaam, dat blijkt uit de gebeurtenissen in het derde boek) die het opneemt tegen respectievelijk de demonen en strijders van het Kwaad, maar ook ordes als la Rose-Croix en la Sainte-Vehme spelen een belangrijke rol in de verhalen. Beide ordes staan quasi lijnrecht tegenover Kantz "kruistocht". Kantz heeft het niet breed, kan rekenen op de steun van een kleine vriendenkring, is zelf is een heel gelovig man, maar heeft het niet zo voor de manier waarop de Kerk als tussenpersoon optreedt om de mensen Gods woorden over te brengen. Kantz heeft liever een directe verbinding met God.

Dit alles speelt zich af in de (fictieve) Duitse stad Wielstadt (of het refereert naar het stadje Wilstedt weet ik niet, of ik moet erover gelezen hebben), in het Heilige Roomse Rijk (zie bv. Wikipedia, andere talen kunnen meer info geven), in de 17de eeuw, ten tijde van de Tempeliers en de Dertigjarige Oorlog (zie bv. Wikipedia, andere talen kunnen meer info geven).

Historische fictie meets fantasy = Historische fantasy? Het fantasy-aspect komt aan bod middels o.a. een elfje (Chandelle), pentagrammen met magische krachten, en andere elementen en personages. De historische kant wordt geleverd via informatieve stukjes over de Tempeliers, over de voornoemde ordes, over bepaalde voorspellingen, antieke teksten (waarop beide ordes aasden), en dergelijke meer. Dit maakt de verhalen des te aantrekkelijker en spannender.

Spannend is het alleszins, want Pevel laat niet in z'n kaarten kijken. Zeker niet wat Kantz betreft, want het is pas zeer laat dat je iets over zijn voorgeschiedenis te weten komt en hoe hij ertoe kwam deze strijd tegen het Kwaad te voeren.

Voor het overige zijn de gebeurtenissen en context zeer mooi ge- en beschreven (een woordenboek is geen overbodige luxe, vind ik, ook al zijn sommige dingen wel uit de context af te leiden). Nog niet zó gedetailleerd als bijv. bij Weis & Hickman, maar het komt in de buurt. De personages zijn op zich goed beschreven, hoewel ik vond dat Pevel iets beter werk leverde inzake context en gebeurtenissen.

Natuurlijk vloeit er bloed in de drie boeken, nog iets meer in het derde, maar gezien de kern van de zaak (le Voleur de visage) kan het ook niet anders.

Op het einde wordt Kantz rol eigenlijk mooi afgerond, al kan het wat als verrassend overkomen, want er kon gerust nog een boek over hem geschreven worden, de laatste scènes in 'Le Chevalier de Wielstadt' (boek 3) in acht genomen. Er kan zelfs een vervolgserie geschreven worden, want er blijven nog wat vragen over m.b.t. bepaalde personages, de ordes la Rose-Croix en la Sainte-Vehme, en meer. Maar het is (voorlopig?) goed zoals het is.

'La Trilogie de Wielstadt' is m.i. zeer origineel qua opzet. Het was een plezier om in de geschiedenis te duiken, bij te leren, en geëntertaind te worden. Pevel houdt het boeiend en dat maakte het des te vervelender om het boek nu en dan dicht te moeten klappen (want er moet af en toe toch nog geslapen en gewerkt worden, niet?). In ieder geval, een dikke aanrader (ook letterlijk: 750 pagina's) voor wie zich op de Franse markt wilt wagen. ( )