De vijftienjarige Ned Marriner gaat naar de Provence met zijn vader, een beroemde fotograaf. In de week voor het keltische feest Beltain, als de grenzen tussen de werelden dunner worden en de geesten door onze wereld struinen, struikelt hij een eeuwenoud liefdesverhaal in. Twee rivalen strijden al millenia, leven na leven, voor dezelfde vrouw, de beeldschone Ysabel. Soms wint de ene, soms de andere, maar één van beiden moet sterven. Ned raakt zelf helemaal verwikkeld in het verhaal, ook al heeft hij er in principe niets mee te maken. Of toch wel?

Iedereen die al eens in de Provence is geweest zal genieten van dit boek. Guy Gavriel Kay verstaat de kunst om in geuren en kleuren te schrijven. De kleuren van de Provence en die typische lichtinval spatten als het ware uit het boek. De geschiedenis van de streek, met het bloederige treffen tussen Kelten en Romeinen, vormt de achtergrond van het verhaal en is alomtegenwoordig in het boek. Het verhaal is goed geschreven en ontvouwt zich traagjes, op het tempo van een Zuidfranse zomerdag. Zeer prettig leesbaar met een glaasje pastis bij de hand. ( )

Net het boek dichtgeslagen en nu vraag ik me af wat ik er van vind. Het leest makkelijk, soepel. Het verhaal is meeslepend en ik wilde wel weten hoe het afliep. De schrijfstijl is apart. Dat wil zeggen dat ik het idee had dat ik dingen zou moeten weten, maar al terugbladerend, kon ik er niets over vinden. Dat vond ik wel vervelend.
Het einde is een beetje gemaakt/gezocht.
Een goed Young Adult boek zou ik zeggen. ( )