Het was dat ik in Rotterdam was, daar een voor mij onbekende boekwinkel binnenliep en daar een tijd aangenaam te hebben gesnuffeld, waardoor ik wel een boek wilde kopen om de winkel te steunen, dat ik dit boek kocht terwijl ik het daarvoor niet van plan was geweest. De reclamecampagne heeft wat dit betreft bij mij gewerkt. Ik was op de hoogte van deze nieuwe titel en ik was nieuwsgierig gemaakt door het onderwerp. Sektes, communes, het heeft altijd iets aantrekkelijks. De schijnveiligheid van een groep, de leider zodat je zelf niet hoeft te denken en het oneindig geluk.

Het is zelden dat ik een vertaling koop maar door de onverwachtheid van de aanschaf, had ik daar niet bij stilgestaan. Het is trouwens een uitstekende vertaling. Nergens heb ik het gevoel dat het vertaald is of voelt de taal ongemakkelijk aan.

Het duurde wel even voordat ik in het verhaal zelf kwam. Het wordt verteld vanuit het heden waarbij gebeurtenissen van het heden als opmars worden gebruikt om te vertellen hoe in 1969 de toen veertienjarige ik-persoon in de wanhoop van de puberteit haar aansluiting dacht te vinden bij een groep meisjes die om een charismatische leider heen zwermden.
De puberale worstelingen zijn zeer herkenbaar en er is geen moment dat het verhaal ongeloofwaardig wordt. Het is een typische geschiedenis over het volwassen worden.

Misschien dat ik dat onderwerp niet meer zo interessant vind of dat het boek toch meer belooft dan dat het is. Wat ik voelde was alsof de verteller een spanning probeerde op te bouwen maar steeds niet hoog genoeg kwam waardoor er op het einde geen werkelijke climax was.
Het gedeelte waarin verteld wordt over gebeurtenissen waar de ik-persoon helemaal niet bij was geweest en ze toch bleef vertellen alsof ze het zelf had gezien, vond ik zeer storend. Een stijlbreuk die in mijn ogen nergens voor nodig was. Hierdoor lijkt het alsof het werkelijk om de sensationele gebeurtenis gaat in plaats van om de verlangens van de ik-persoon om werkelijk gezien te worden. De gedeelten die daar wel over gaan, zijn dan wel weer ijzersterk weergegeven. ( )

Verhaal op zich niet bijzonder, maar taalgebruik en beschrijvingen erg mooi en levendig. Herkenbaar voor mij als kind van eind jaren '70 ( )