Ik vind boeken over wandelen uiterst sympathiek, en ik vind ook boeken met een kritische kijk op onze beschaving uiterst sympathiek … maar dit boek, vind ik echt niet om te pruimen. Tesson doet aan therapeutisch wandelen, een zelfopgelegde pijniging na een traumatisch ongeval en dat is een aanpak die helend kan werken. Maar in zijn geval is het omgeslagen in een versterking van zijn afkeer van de wereld en de mens. Dit reisverslag heeft op bepaalde momenten meer weg van een pamflet tegen de moderniteit. En akkoord, er valt zeker wel wat aan te merken op onze beschaving. Maar Tesson drenkt zijn pen in het puurste vitriool en sakkert op alles en nog wat, gebaseerd op pure misantropie, een existentiële afkeer van mens en cultuur. Erger nog: hij verkiest om weg te lopen, onder te duiken: “je niets aantrekken van wat er in de wereld gebeurde, je nergens door laten meeslepen, zelf bepalen wanneer je in opstand kwam, waar je warm voor liep, wat je tegen de borst stuitte, je verschansen achter een muur van boeken, tussen de bomen, aan tafel met vrienden, denken aan dierbaren die waren overleden, je omringen met wie je liefhad, mensen helpen die je daadwerkelijk was tegengekomen en van wie je niet alleen het statistische bestaan had bestudeerd. Kortom, je eigen weg gaan. Beter nog: verdwijnen!” (p 38).
Hoe verleidelijk dit ook mag klinken (voor iedereen met een romantische ziel), het komt neer op een immorele weigering om in het leven te staan. Maar tussen de regels van dit reisverslag merk ik toch ook geregeld vertwijfeling over zijn zelf geformuleerd alternatief. De natuur die hij beschrijft, is in het begin nog idyllisch en paradijselijk, maar gaandeweg merk je dat het eerder de beweging is die hij opzoekt, het vluchten zelf dus. En in die zin is Tesson, ondanks zijn reactionaire kant, toch modern. Overigens, als reisverslag stelt dit boek ook een beetje teleur: aanvankelijk besteedt Tesson nog ruime aandacht aan de natuur waar hij doorheen trekt, en zijn zijn evocaties beeldend en sfeervol, maar in de tweede helft van het boek verneem je amper nog iets over wat de omgeving met hem doet. ( )