Dit boek heeft al een zekere ouderdom; het gaat terug op 6 lezingen die Carr gaf in 1961. Het is dus zeker getekend door de tijd, maar wat me zeer aangenaam verraste is de blijvende waarde van Carr's inzichten. Die gaan zowel over de methodologie van het historisch beroep, als de filosofische grondslagen ervan. Carr doet nooit absolute uitspraken, maar geeft altijd heel genuanceerd en subtiel de essentie en de begrenzingen van de geschiedschrijving aan. Alleen in het hoofdstukje over toeval in de geschiedenis, en in zijn alternatieve formulering van wat objectiviteit zou kunnen zijn, volg ik hem niet helemaal. Maar de zeer eloquente manier waarop hij al zijn andere inzichten formuleert en concreet maakt, daar kan ik alleen maar bewondering voor hebben! Nog 1 minpunt voor deze editie: de 80 blz lange inleiding voegt heel weinig toe! ( )