Intens verhaal... Goed, om nooit te vergeten! ( )

Onmogelijk pakkend verhaal van een Slowaak, Lale, die zich in Auschwitz weet te handhaven door ‘poortjes’ te zoeken. Hij benut zijn voordelen echter op een heel menselijke manier. Hij is meedogend voor de mensen die hij moet tatoeëren, hij deelt zijn extra portie eten met wie het nodig heeft, hij neemt het op voor Gita, een vrouw met wie hij een mysterieuze band voelde tijdens het tatoeëren en met wie hij, na de verschrikkingen, een leven opbouwt. Auschwitz nog maar eens, maar toch weer anders. Gruwelijk en menselijk. Wie zich laat doen, laat de Nazi’s winnen, is het motto van Lale. En dat heeft hem recht gehouden. Tweede lectuur in juni 2021. ( )

Verhaal van Lale Sokolov en Gita ( )

In april 1942 wordt een jonge Slowaakse Jood naar Auschwitz gedeporteerd. Lale Sokolov staat vanaf dan bekend als gevangene 32407. De ss-offi cieren benoemen hem tot 'Tätowierer', tatoeëerder. Tweeënhalf jaar lang is
hij degene die van duizenden gevangenen een nummer moet maken. Zoals van Gita, vanaf dan gevangene 34902.
Terwijl hij gedwongen wordt haar te brandmerken, kerft zij haar naam voor altijd in zijn hart. Na drie jaar wordt Gita op dodenmars gestuurd en komt Lale in een ander kamp terecht. Beiden weten te ontsnappen en gaan op zoek naar elkaar.
Gedurende zeventig jaar zwijgen Lale en Gita over het begin van hun relatie. Pas na Gita's dood durft Lale hun uitzonderlijke overleversverhaal te delen. 'De tatoeëerder van Auschwitz' toont de moed van twee jonge mensen en de kracht van liefde onder de meest extreme omstandigheden.

Een bekroond scenario dat de merkwaardige debuutroman van de auteur werd, die van plan was dit lang niet-vertelde verhaal zelf te publiceren. Hervertelling van een waargebeurd verhaal, gebaseerd op interviews met Lale Sokolov, in de laatste drie jaar van zijn leven. Als Jood die van Slowakije naar Auschwitz werd vervoerd, heeft Lale wonderbaarlijk jarenlang in het kamp kunnen overleven. Een gewone man met een talenknobbel, Lale had de taak om getallen te tatoeëren op de armen van Joden die naar het kamp werden gebracht. Dit gaf hem een bevoorrechte positie wat betreft voedsel en huisvesting. Zo lukte het hem anderen te helpen en zelfs een liefdesrelatie aan te gaan met Gita. De herinneringen zijn wel met het verstrijken van de tijd geromantiseerd vanwege de overlevingsschuld. Het valt niet te ontkennen dat Lale onvergeeflijke daden heeft begaan, maar het zijn juist deze onvergeeflijke daden die dit boeiende verhaal belangrijk maken. Dit is het verhaal van één man, maar het vertelt een verhaal van veel groter belang: wat moet iemand doen om te overleven te midden van gruwelijkheid? Met een nawoord van de zoon van Lale en Gita, enkele foto’s en kaarten. ( )