In Het tuinhuis staan zeven verhalen die alle een prachtige, geheimzinnige, haast mysterieuze sfeer bezitten. In het titelverhaal bezoekt een dochter haar niet bepaald liefdevolle moeder. Als ze blijft overnachten en met haar moeder in het tweepersoonsbed ligt maar de slaap niet kan vatten, ziet ze opeens haar moeders gestalte in hun kamer staan. Tegelijk schrikt haar moeder wakker uit een droom waarin ze dood is. Heeft de dochter nog altijd zo'n sterke verbondenheid met haar moeder dat ze zelfs ziet wat zij droomt?

Ook in de zes andere verhalen vindt er steeds iets plaats dat zich aan de waarneembare werkelijkheid onttrekt en dat toch de normale gang van zaken bepaalt. Is het de magische kracht van de natuur, of is er sprake van toeval, dat aan het gebeuren een andere betekenis geeft?