Kortverhalen zijn niet helemaal mijn ding. Op zich interessante verhalen die allemaal geschreven zijn vanuit de positie van mensen die zich wat tussen 2 culturen voelen, vaak als adolscente of volwassen kinderen van Indische migranten, wonend in bv. de VS. Geen slecht boek, maar ook geen toppertje. ( )

prachtige verhalen! ( )

Prachtige verhalen over familierelaties. De families, nu woonachtig in de VS, zijn migrantengezinnen van Indiase, of beter gezegd Bengaalse afkomst. Het zijn mooi opgebouwde, ontroerende, verhalen waarin relaties tussen vaders en dochters, ouders en zonen,broer en zus, gezinnen en vrienden, geliefden centraal staan. Het gaat vaak over het al dan niet aanpassen aan het nieuwe leven, het willen vasthouden aan bekende tradities, over schuldgevoelens.
Jhumpa Lahiri schrijft met een zekere afstand maar wel subtiel en gevoelig.
Erg mooi vond ik het verhaal: Alleen goedheid over Sudha en haar broer Rahul. Sudha is dol op haar broer, adoreert hem maar is ook jaloers. "Ze benijdde hem omdat de mensen hem Raoul konden noemen en hij zich in gezelschap kon voorstellen zonder dat er vragen werden gesteld......Hij mocht 's zomers een korte broek dragen en sporten op school, dingen die haar moeder voor een meisje ongepast vond... Sudha koesterde geen genegenheid voor haar jongere zelf, ze keek niet met vertedering terug op hoe ze eruitzag of wat ze had gedaan. Wat ze voelde was een allesoverheersend besef van spijt, maar waarover precies, dat wist ze niet......Zelfs als volwassene wilde ze niets anders dan teruggaan en dinge veranderen: de onooglijke kleren die ze had gedragen, de onzekerheid die ze had gevoeld, al de onnozele fouten die ze had gemaakt."

De laatste drie verhalen vormen eigenlijk samen een novelle. Ze zijn met elkaar verbonden door de hoofdpersonen Hema en Kaushik. Mooi!! ( )