Pelikularen batean (Martin Hache uste dut) idazten den hitz bakoitzeko, lehenago beste mila irakurri behar zirela esaten eutson aitak semeari azken honek idazle izan nahi dauela esaten deutsonean (edo beste filmaren batekin nahasten nabil? Berdin tso).

Agian, Iban Zalduak ez ditu hainbeste hitz irakurri, baina ez jako askorik faltauko, berak aitortua da eta literaturak aspaldi kutsatu eutsola bere gaixotasuna.

Eta irakurketa guzti horiekin aizto zorrotza moldatu du zeinekin euskal panorama literarioa gupidagabe disekzionatzen duen (azpitituluan ere "taxidermi-lan" bezala izendatzen ditu bertan bildutako artikuluak)

Aspaldi samar (2004, 2003 urtetakoak gehien bat) idatzitako artikulu bilketa baino ez da berez, baina idazkiek ez dute oraindik gaurkotasunik galdu eta "Poesiarekin ez dut sekulan harreman onik izan" edo "los escritores vascos en castellano estamos, más o menos, donde debemos estar [...] a lo mejor no somos tan buenos" bezalako perlatxoak askatzen ditu.

Barre-zantzoren bat ere bota dot berau irakurten, Metallicak St. Anger jotzen ziharduela. ( )