Prachtig veelgelaagd verhaal, geplaatst in een Afrikaans land dat sterk gelijkt op Congo/Zaïre onder Mobutu. De ik-verteller, Salim, van Afrikaans-Indiase afkomst, vestigt zich als winkelier in een stad in het binnenland (in een bocht aan de stroom), net na de eerste onrustige periode van de onafhankelijkheid; hij maakt verschillende onrustige periodes mee en vervolgens de schijnbare orde onder de Grote Man in de hoofdstad. Leesbaar als lucide politieke roman (de opkomst van een perfide dictatuur en de omgang daarmee), een fijnzinnige psychologische roman (de zoektocht naar een eigen plaats in het leven en de opeenvolgende desillusies daarover), een exploratie van de Afrikaanse ziel (maar wat dit betreft durft Naipaul wel eens in stereotypen te vervallen) en een bezinning over culturele interactie of non-interactie. Dit deed me aan het betere werk van Graham Greene denken, maar dan zonder de morele problematiek. Af en toe lag het sombere beeld van Afrika, naar Conrads Heart of Darkness, er iets te dik op. Maar ik moet absoluut meer lezen van Naipaul. ( )