Londen, 1945, de zomer na de oorlog. Spark focust op een groepje jonge vrouwen dat er het beste van probeert te maken, zowel in het dagelijkse leven (alles is nog op de bon) als in de strijd om de mannen. Ze wonen in een huis voor "minderbedeelde" meisjes, al moet dat hier in meerdere betekenissen worden begrepen. Dit korte verhaal slingert enkele keren heen en weer tussen 1945 en een niet bepaald later tijdstip (begin jaren 60?). Spark is zoals anders ongelofelijk trefzeker in haar tekening, maar naar mijn aanvoelen veel harder, cynischer en pessimistischer dan anders. De mensheid, in dit geval het "vrouwdom" komt er niet fraai uit. Bevat ook een duidelijke Graham Greene-toets (Net als in The End of the Affair instorting van een gebouw in Londen door een oorlogsbom, morele zwart-wittekening, en een anarchistisch poëet die zich tot het katholicisme bekeert). Er zit dus heel wat in het pakje, maar toch overtuigde het me niet helemaal. ( )