Een provocerende studie van de gnostische evangeliën en de wereld van het vroege christendom zoals geopenbaard door de Nag Hammadi-teksten. ( )

Uit 1979, maar nog steeds serieus genomen in het onderzoek naar de Nag Hammadi-bibliotheek die in 1945 ergens in Egypte werd gevonden en teksten bevat van christelijke sekten of niet-orthodoxe groepen, waar verder weinig van bewaard is gebleven. Deze groepen hadden gemeen dat ze meer dan de katholieke kerk focusten op de innerlijke religieuze ervaring: het gevoel van inzicht (gnosis) in de eigen ziel, waardoor dan meteen ook het universum en God zouden worden gekend. Pagels citeert veel, wat de mysterieuze gnostici prettig dichtbij brengt, al moet ik toegeven dat de enige bron die ik (naast Pagels boek) las - het evangelie van Johannes - me meteen weer als een abracadabra van metaphysische speculaties voorkwam. Pagels schept orde en helderheid in de chaos. Ze legt ook zo nu en dan een link met hedendaagse fenomenen, zoals psycho-therapie (belang van zelfinzicht) en artistieke creatie (het vrijelijk variëren op thema's, spontane en persoonlijke inspiratie). Een boek dat aanspreekt op verschillende niveau's, niet alleen intellectueel, maar ook - welja - spiritueel. ( )