Afbeelding van de auteur.
2 Werken 2,630 Leden 178 Besprekingen Favoriet van 2 leden

Over de Auteur

Werken van Allison Hoover Bartlett

Tagged

Algemene kennis

Leden

Discussies

Besprekingen

Het verhaal van een man die boeken steelt, veelal zoals dat verhaal van de man die kaarten steelt. Maar dit verhaal, dat van de man die boeken steelt, is interessanter. Beter geschreven ook. Al spreekt de misdaad zelf een stuk minder tot de verbeelding, de motivatie ervan, de naïeve en verdraaide uitleg die de dief er zelf aan geeft, doet dat des te meer.

Bij de kaartenman ging het om het geld, – kaarten brachten veel geld op, daarom ontvreemdde de man kaarten. Bij John Gilkey gaat het om het vergaren, het uitstallen, het toewerken naar een punt waar hij zijn ‘publiek’ kan rondleiden in ‘zijn’ bibliotheek, zijn imperium. Tezamen met de opbouw van ‘zijn’ bibliotheek werkt hij ook aan zijn eigen identiteit: hij doet aan bibliografisch onderzoek, bezoekt beurzen, volgt opleidingen, … alles ter vervolmaking van de man die aan het eind van de beschavingsrit perfect bij de ideale bibliotheek past.

Dat hij een dief zou zijn, wil hij niet met zoveel woorden zeggen. Eerder zoekt hij compensatie voor een onrecht dat hem wordt aangedaan. Dat onrecht? Het feit dat hij het zich niet kan veroorloven om die boeken te kopen die hij wil hebben. De compensatie? Het stelen van de boeken. De enkele keer dat hij effectief met zijn eigen geld een boek aankoopt, meldt hij daarna zijn kredietkaart verloren en krijgt hij zo het reeds betaalde geld teruggestort.

Stommelings begaat hij zijn misdaden nu eens in de ene staat, dan weer in de andere (wat hem zo goed als niet te berechten maakt volgens het Amerikaanse rechtssysteem). Met de gegevens van de kredietkaarten die hij overschrijft tijdens het werken in een luxekledingwinkel trakteert hij zichzelf op antiquaire boeken, brieven, muntstukken … ter waarde van minstens $100’000 en zichzelf en zijn vader op vakantietjes in Europa en zowat overal in de Verenigde Staten. Vanuit een telefooncel bestelt hij de boeken (‘iets tussen de $5000 en $6000, voor een trouwcadeau, kan u het inpakken’), de kredietgegevens kloppen, hij betaalt een taxichauffeur om het pakje te halen, of zijn vader doet het, of hij doet het zelf (met zijn hand voor de mond, want hij komt net van de tandarts), of hij laat het leveren in een hotel.

Enkel door het volharden van een boekhandelaar, Ken ‘alle boekendieven zijn leugenaars’ Sanders, kan Gilkey uiteindelijk gearresteerd worden.
Niet dat dat veel opbrengt – in zijn appartement worden bij een huiszoeking honderden boeken gevonden, van slechts een klein percentage kan aangetoond worden dat ze effectief gestolen werden. Gilkey komt vrij op borg, gaat met enkele van zijn boeken opnieuw langs de boekhandelaren in de hoop ze te kunnen verkopen en zo de advocaatskosten te betalen, wordt weer aangeklaagd voor het verkopen van gestolen goederen, belandt dan toch in de gevangenis, komt vrij, wordt verbannen uit alle boekhandels in de staat (‘maar deze keer wou ik echt iets kopen’), en lijkt dan – volgens Bartlett – zijn kunsten in de openbare bibliotheken bot te vieren, waar hij de dustjackets van eerste edities verwijdert.

Bartlett zelf voelt zich tot Gilkey’s persoonlijke publiek gedwongen. Hij ziet het groots en praat volop over ‘een laatste slag’, een mooi einde van ‘het boek’. Hij toont haar, na zijn arrestatie, hoe hij de verkopers in de winkel, of over de telefoon, oplichtte – hoe hij het ook nu, op dat moment – terwijl zij naast hem staat, gemakkelijk had kunnen doen.

Bartlett probeert het te begrijpen – waarom? Waarom die honger? Want ze beseft dat Gilkey net als alle verzamelaars is (alleen zijn moraliteitsbesef zit wat schever dan bij de meeste). Ze komt er best dicht bij.

Dat alles natuurlijk doorspekt met anekdotes uit het wereldje, Ebay als grootste heler van gestolen goederen ter wereld, het bedrog van echtheidscertificaten, etcetera.
… (meer)
½
1 stem
Gemarkeerd
razorsoccam | 177 andere besprekingen | Feb 3, 2016 |
"A book is much more than a delivery vehicle for its contents" (p. 21). Bartlett probeert met haar vlot geschreven en goed gestructureerd journalistiek verslag te graven naar de redenen die een man als John Charles Gilkey (http://en.wikipedia.org/wiki/John_Charles_Gilkey) er toe brachten om zijn liefde voor zeldzame boeken ten koste van zijn eigen vrijheid te blijven najagen. Zij slaagt hier ook vrij aardig in door de voortdurende spanningsboog tussen Gilkey de boekendief versus Ken Sanders de boekenhandelaar annex -detective. De Antiquarian Booksellers Association of America onderscheidt vijf types van boekendieven: de kleptomaan die niet anders kan dan stelen, de dief uit winstbejag, die dief uit woede, de toevallige dief, en de dief die steelt voor eigen gebruik. Maar Bartlett trekt een minder scherpe scheidslijn en probeert ook te peilen naar gelijkenissen door de lezer mee te nemen op haar jarenlange zoektocht naar het denken, voelen en handelen van zowel boekenhandelaar/verzamelaar als boekendief.
Dit boek kan je lezen als een interessant verslag van het leven van een boekenboef met tussendoor heel wat anekdotes uit de wereld van zeldzame boeken. Maar misschien meer dan dat doet het de lezer toch ook wat stilstaan bij de eigen houding ten opzichte van boeken. Waarom verzamelen we boeken? Waarom stallen we onze verzameling graag uit op LT? Zegt onze verzameling iets over onszelf of voorziet ze ons juist van een identiteit en een gevoel van continuïteit? Zijn onze boeken een verlengstuk van onszelf of vormen ze eerder een ideaal beeld waarmee we onszelf willen zien samenvallen? Is de eigen boekenverzameling zelf ook weer een geheel dat groter is dan de som van zijn delen, en wordt ze een verhaal op zich? Vragen genoeg om even over te mijmeren... maar ook weer niet te lang, want er wachten nog zoveel ongelezen boeken.
… (meer)
 
Gemarkeerd
rvdm61 | 177 andere besprekingen | Feb 13, 2012 |
Het verhaal van een man die boeken steelt, veelal zoals dat verhaal van de man die kaarten steelt. Maar dit verhaal, dat van de man die boeken steelt, is interessanter. Beter geschreven ook. Al spreekt de misdaad zelf een stuk minder tot de verbeelding, de motivatie ervan, de naïeve en verdraaide uitleg die de dief er zelf aan geeft, doet dat des te meer.

Bij de kaartenman ging het om het geld, - kaarten brachten veel geld op, daarom ontvreemdde de man kaarten. Bij John Gilkey gaat het om het vergaren, het uitstallen, het toewerken naar een punt waar hij zijn 'publiek' kan rondleiden in 'zijn' bibliotheek, zijn imperium. Tezamen met de opbouw van 'zijn' bibliotheek werkt hij ook aan zijn eigen identiteit: hij doet aan bibliografisch onderzoek, bezoekt beurzen, volgt opleidingen, ... alles ter vervolmaking van de man die aan het eind van de beschavingsrit perfect bij de ideale bibliotheek past.

Dat hij een dief zou zijn, wil hij niet met zoveel woorden zeggen. Eerder zoekt hij compensatie voor een onrecht dat hem wordt aangedaan. Dat onrecht? Het feit dat hij het zich niet kan veroorloven om die boeken te kopen die hij wil hebben. De compensatie? Het stelen van de boeken. De enkele keer dat hij effectief met zijn eigen geld een boek aankoopt, meldt hij daarna zijn kredietkaart verloren en krijgt hij zo het reeds betaalde geld teruggestort.

Stommelings begaat hij zijn misdaden nu eens in de ene staat, dan weer in de andere (wat hem zo goed als niet te berechten maakt volgens het Amerikaanse rechtssysteem). Met de gegevens van de kredietkaarten die hij overschrijft tijdens het werken in een luxekledingwinkel trakteert hij zichzelf op antiquaire boeken, brieven, muntstukken ... ter waarde van minstens $100'000 en zichzelf en zijn vader op vakantietjes in Europa en zowat overal in de Verenigde Staten. Vanuit een telefooncel bestelt hij de boeken ('iets tussen de $5000 en $6000, voor een trouwcadeau, kan u het inpakken'), de kredietgegevens kloppen, hij betaalt een taxichauffeur om het pakje te halen, of zijn vader doet het, of hij doet het zelf (met zijn hand voor de mond, want hij komt net van de tandarts), of hij laat het leveren in een hotel.

Enkel door het volharden van een boekhandelaar, Ken 'alle boekendieven zijn leugenaars' Sanders, kan Gilkey uiteindelijk gearresteerd worden.
Niet dat dat veel opbrengt - in zijn appartement worden bij een huiszoeking honderden boeken gevonden, van slechts een klein percentage kan aangetoond worden dat ze effectief gestolen werden. Gilkey komt vrij op borg, gaat met enkele van zijn boeken opnieuw langs de boekhandelaren in de hoop ze te kunnen verkopen en zo de advocaatskosten te betalen, wordt weer aangeklaagd voor het verkopen van gestolen goederen, belandt dan toch in de gevangenis, komt vrij, wordt verbannen uit alle boekhandels in de staat ('maar deze keer wou ik echt iets kopen'), en lijkt dan - volgens Bartlett - zijn kunsten in de openbare bibliotheken bot te vieren, waar hij de dustjackets van eerste edities verwijdert.

Bartlett zelf voelt zich tot Gilkey's persoonlijke publiek gedwongen. Hij ziet het groots en praat volop over 'een laatste slag', een mooi einde van 'het boek'. Hij toont haar, na zijn arrestatie, hoe hij de verkopers in de winkel, of over de telefoon, oplichtte - hoe hij het ook nu, op dat moment - terwijl zij naast hem staat, gemakkelijk had kunnen doen.

Bartlett probeert het te begrijpen - waarom? Waarom die honger? Want ze beseft dat Gilkey net als alle verzamelaars is (alleen zijn moraliteitsbesef zit wat schever dan bij de meeste). Ze komt er best dicht bij.

Dat alles natuurlijk doorspekt met anekdotes uit het wereldje, Ebay als grootste heler van gestolen goederen ter wereld, het bedrog van echtheidscertificaten, etcetera.
http://occamsrazorlibrary.blogspot.com/2009/09/man-who-loved-books-too-much.html
… (meer)
½
 
Gemarkeerd
razorsoccamremembers | 177 andere besprekingen | Oct 30, 2009 |

Lijsten

Misschien vindt je deze ook leuk

Statistieken

Werken
2
Leden
2,630
Populariteit
#9,759
Waardering
½ 3.4
Besprekingen
178
ISBNs
17
Talen
3
Favoriet
2

Tabellen & Grafieken