Jean-Marie Blas de Roblès

Bastien is conciërge in een Jezuïeten school van Lyon. Hij wordt bedankt voor zijn diensten. Toevallig ontmoet hij Rose en haar zoon. Er ontstaat een speciale band. Rose nodigt uiteindelijk Bastien uit om haar naar Tibet te vergezellen. Bastien is een Tibet-freak en het was zijn natte droom. Bastien slaagt erin het dak van het paleis te betreden en valt daar in coma. Uiteindelijk overlijdt hij in het vliegtuig waarmee hij gerepatrieerd wordt. Rose die een historicus is, onderzoekt het pseudo verleden van Bastien die beweerde zijn opleiding gekregen te hebben in Berlijn onder Hitler. Het blijkt een leugen te zijn.

+ Punten
- Krachtige beschrijvingen.
- Prachtig Frans
- Sterke beelden. Bv. Bastien heeft jaren gewerkt aan zijn mandala om die uiteindelijk zakje per zakje te ledigen in de rivier in Tibet. Bastien relâchait son mandala, le rendait grain à grain au sablier du monde. (In common use, mandala has become a generic term for any plan, chart or geometric pattern that represents the cosmos metaphysically or symbolically, a microcosm of the universe from the human perspective)
- Punten
- Het onderzoek naar het occultisme bij de nazi’s en hier specifiek de mogelijke fascinatie van de SS voor Tibet is er licht over en brengt geen toegevoegde waarde.

Besluit: Speciaal werkje over een oude Tibet freak die de kans krijgt Tibet te bezoeken en sterft.… (meer)

Een lastig boek om te lezen, vond ik. Vooral omdat ik slechts zelden de tijd had om er echt lang voor te gaan zitten. In dit boek lopen verschillende verhaallijnen door elkaar, wat een grote hoeveelheid personages oplevert en daardoor eigenlijk meer concentratie van de lezer vergt dan ik op dit moment kon opbrengen. Het is wel een boek dat ik nog eens zou willen lezen om het beter te kunnen doorgronden.

Het door elkaar mengen van verhaallijnen is een populaire verteltechniek. Het lijkt wel afgekeken van de soaps op televisie. Wat hier anders is is dat de belangrijkste verhaallijn zich afspeelt in het 17e eeuwse Europa en dat de hoofdpersoon een Jezuitische pater is. Athanasius Kircher - die overigens echt heeft bestaan - kan je denk ik beschouwen als een vroege voorganger van de moderne wetenschapper: nieuwsgierig, altijd aan het experimenteren, en zeer breed georiënteerd.

De andere verhaallijnen zijn gesitueerd in het moderne Brazilië, en vertellen over de avonturen van een vader (schrijver, historicus, filosoof), moeder (geoloog op expeditie) en dochter (drugsverslaafde antropologie-student!). Er zijn parallellen en links tussen de 20e eeuwse verhalen en dat uit de 17e eeuw, maar daar komt toch de concentratie weer om de hoek kijken. Om die parallellen goed te kunnen doorgronden zou je het boek preciezer, meer geconcentreerd en in één lange lees-sessie moeten verslinden. Voor mij bleef veel duister. Ook is het boek bepaald niet vrolijk. Ik weet dus niet zo goed wat ik ervan moet vinden. Ik denk dat dit boek heel geschikt is om in een leesclub uitgebreider te bespreken.… (meer)