J. R. R. TolkienBesprekingen

Geen verhaal, niet uitgelezen

A children's picture book by J. R. R. Tolkien, published posthumously in book form in 1982. One of Tolkien's least-known short works, it tells the story of Mr. Bliss and his first ride in his new motor-car.

Grappig verhaal dat Tolkien heeft bedacht en opgeschreven voor zijn kinderen Het boek heeft 3 delen. De inleiding (lang) vertelt over het ontstaan van het verhaal met jaartallen, zekerheden en deducties, dan volgt het werkelijke verhaal, dat aardig is en daarna een heel lang stuk met uitleg over sommige zinnen of aanwijzingen die in het verhaal voorkomen. Leuk om te lezen.

De Smid van Groot-Wolding een oude volksvertelling. Boer Gilles van Ham, een verhaal over de tijd dat reuzen en draken en Blad van Klein, een symbolische vertelling over een kleine schilder.

Sprookje over een eenvoudige smid die als jongen op het grote kinderfeest van zijn dorp een toverster inslikt en hierdoor getrokken wordt naar het elfen- en sprookjesland.

J.R.R. Tolkien: In de ban van de ring: Uitgeverij Het Spectrum: Oorspronkelijke titel: The lord of the rings: Uitgeverij George Allen & Unwin Ltd. 1955: Vertaling: Max Schuchart: 1956: 1348 blz

Tolkien verzon een complete fantasiewereld geheten Midden-Aarde. In deze wereld kwamen behalve mensen wezens als Hobbits, Elfen, Tovenaars en Orks voor. Het eerste boek dat hij schreef was "De silmarrillion". Dit boek was niet zozeer een lopend verhaal als wel een opsomming van verhalen en gebeurtenissen uit deze verzonnen wereld. Tot de teleurstelling van Tolkien werd dit boek niet gepubliceerd (later na in de ban van de ring werd het alsnog gepubliceerd). In 1935 publiceerde Tolkien "De hobbit" een kinderboek over een vriendelijk wezentje, de hobbit, die graag at en gezellig een pijp rookte. Dit boek werd een enorm succes. Aangespoord door het succes schreef Tolkien door een maakte nu een verhaal dat veel duisterder van toon was en ook veel complexer: "In de ban van de ring".
"In de ban van de ring" is een verhaal over de strijd tussen goed en kwaad. In het begin van het boek erft de hobbit Frodo de ring van de macht die door Sauron gemaakt is en die door toeval in het bezit van zijn oom Bilbo terecht is gekomen (zie voor dat verhaal "De hobbit". Gandalf de goede tovenaar komt erachter dat Frodo de ene ring in zijn bezit heeft en besluit dat deze vernietigd moet worden in de vuurberg in het land Mordor waar hij gesmeed is. Frodo gaat op pad en krijgt daarbij gezelschap van Sam en Merijn en Pepijn.
"In de ban van de ring" is een kruising tussen een sprookje voor volwassenen en een ouderwets avonturenverhaal. Er is een hele wereld bedacht waarbij de personages meestal niet zo uitgewerkt zijn. Ik heb het met veel plezier gelezen en hoewel ik het zeker niet het beste boek vind dat ik heb gelezen staat het hoog op mijn lijstje van favoriete boeken.
"In de ban van de ring" is 2 keer verfilmd. De eerste verfilming stamt uit 1980 en is een tekenfilm. Hierbij zijn vooral de kwade machten zwarte vlekken waar je niet echt prettig naar kijkt. Een bewonderenswaardige poging, maar in mijn ogen niet echt geslaagd (***). De verfilming uit de jaren 2000-2003 van regisseur Peter Jackson is een feest om naar te kijken. Alle wezens waarbij je zelf een beeld moest vormen als je het boek las hebben nu een vorm gekregen. De hobbits, elfen, dwergen, tovenaars, enten, orks, urukhai zijn een feest om naar te kijken. De film is in het ruige berglandschap van Nieuw Zeeland opgenomen. Een minpuntje van de film is dat er erg veel aandacht wordt besteed aan de vechtscenes, maar dat is nu eenmaal het nadeel van iedere actiefilm. (****)
Waardering van het boek: ***** uitgelezen donderdag 29 mei 2014

Hobbits zijn vredelievende wezens, ongeveer 90 cm lang, die niet van avontuur houden, maar wel van een lekkere maaltijd. Op een goede (of beter gezegd kwade) dag komt de tovenaar Gandalf bij de hobbit Bilbo Balings op bezoek en vraagt hem om mee te gaan met een expeditie waarbij ook een gezelschap van maar liefst 13 dwergen is betrokken. De dwergen komen twee bij twee binnenvallen en laten zich het aangeboden eten en drinken goed smaken. Tot Bilbo's verdriet raakt zijn provisiekast helemaal leegeplunderd. Dit is het begin van het grote avontuur dat in "De hobbit" beschreven wordt. Ze gaan met zijn 15-en op pad, tegen de zin van Bilbo en wat ze van plan zijn is ook al niet helemaal duidelijk, behalve dat er sprake is van een schat en een draak verslagen dient te worden. De 15 zijn: Gandalf, Bilbo en de 13 dwergen met de volgende namen (goed voor een Tolkien-quizvraag voor de liefhebber): Balin, Dwalin, Kili, Fili, Dori, Nori, Ori, Oin, Gloin, Bifur, Bofur, Bombur en Thorin Eikenschild, de leider van de dwergen. Het avontuur dreigt verscheidene keren mis te lopen. De dwergen laten zich meerdere keren gevangen nemen en dan moet Bilbo ze bevrijden. Bilbo heeft onderweg ook nog een ring gevonden die hem onzichtbaar maakt als hij hem omdoet (hier is nog niet sprake van de ring van het kwaad zoals later bij "In de ban van de ring wel het geval is"). Na een lange tocht vol ontberingen komt het gezelschap bij de berg waar de schat verborgen ligt, de draak wordt verslagen en er volgt nog een grote veldslag waarna Bilbo naar huis kan terugkeren. Daar wacht hem nog een laatste verrassing, omdat hij al een jaar vermist is, wordt zijn hobbithol te koop aangeboden.
Toen "De hobbit" in 1937 als kinderboek gepubliceerd werd, had Tolkien al een geheel eigen fantasie wereld bedacht, geheten Midden-Aarde, bevolkt met tovenaars, elfen, dwergen, aardmannen, wargs en ook nog mensen. Eigenlijk wilde hij zijn grote werk "De Silmarrilion" over deze wereld publiceren, maar daar zag geen uitgever brood in. Door het succes van "De hobbit" aangemoedigd begon Tolkien met het schrijven van "In de ban van de ring", waarin deels dezelfde personages terugkeren, dat veel duisterder van toon is en veel meer een boek voor volwassenen.
Op dit moment draait deel 2 van "De hobbit, the desolation of Smaug" in de bioscoop. Ik heb deze 2 delen nog niet gezien, maar ga dat na het lezen van het boek zeker nog doen. Het is niet moeilijk om in te zien waarom regisseur Peter Jackson is begonnen met het verfilmen van "In de ban van de ring" en niet met "'De hobbit'. In "In de ban van de ring" is er sprake van een veel gevariëerder reisgezelschap (met maar een dwerg: Gimli), er gebeurt veel meer en de scenes worder ook veel grafischer beschreven. Als je "De hobbit" hebt gelezen kun je verder gaan met de complete "In de ban van de ring". Ik ga dat zeker doen.

Ik keek uit naar de brieven van Tolkien. Dat bleek tegen te vallen. Ik ben tot 100 blz gekomen en toen heb ik het boek weggelegd omdat ik werkelijk geen enkele brief enigszins interessant vond. Blijkbaar hoeft een geniaal schrijver toch geen groot brievenschrijver te zijn.

Kan je het boek nog lezen zonder aan de film te denken? De verschillen zijn soms groot. De raad van Elrond, en het verhaal rond het zwaard Andúril, de strijd om Helmsdiepte en Isengard, om maar iets te noemen.

* De film is beter dan het boek. *
De personages blijven op papier immers al te vaak schematisch, ideeën eerder dan 'mensen': de koning eerder dan Theoden, de dwerg met zijn clichés eerder dan Gimli. In de film krijgen ze vlees en botten, onvermijdelijk. Het plechtstatige van het taalgebruik (uit de Nederlandse vertaling?) is verdwenen net zoals de liederen. De last van de Ring voor zijn drager wordt langzamer en beter opgebouwd, net zoals de spanning tussen Éovyn en Aragorn. En in de soms wat kinderlijk aandoende epiloog is drastisch geknipt: geen strijd om de Gouw meer in de film.

* Het boek is beter dan de film *
Het Amerikaanse spectakelgehalte van de film ontbreekt in het boek. Dramatische gebeurtenissen uit de film doen zich in het boek bijna terloops voor. De strijd met Shelob is daarvan een uitgesproken voorbeeld. Maar in het boek ook geen spoor van de acrobatieën van Legolas tijdens de slag van de velden van Pelennor. De scene in de Doemberg is soberder en de dubbelzinningheid van mislukking en succes explicieter.

Bij herlezing bleek het boek ouderwetser (al zal het plechtstatige wel een bewuste keuze geweest zijn), schematischer en oppervlakkiger dan ik het mij herinnerde. Het zijn meer de zijdelingse referenties naar tijden en culturen die het boek diepte verlenen en - in het boek zeer uitgesproken - de ruimte die de fantasie van de lezer krijgt om personages in te vullen. Ondanks alle tekortkomingen, is het een boek dat je in één ruk uitleest - ook al zijn het drie dikke delen. Het verhaal houdt vaart en beklijft. Het fantasy-aspect, met zijn inspelen op een heimwee naar verdwenen tijden en werelden speelt daarin een rol, maar zeker ook de figuur van Sam - zowat het enige echt uitgewerkte personage en in elk geval het meest innemende. Maar het meest geniale is ongetwijfeld de succesvolle mislukking van Frodo. Want alle verhalen over - bijvoorbeeld - de glorierijke dood van Théoden op het veld van eer, die roemrijke ondergang die bezongen zal worden tot het einde der tijden, blijven steriel en kleurloos. Alleen in het verhaal van Sam en Frodo worden fundamentele vragen gesteld over moed en heldendom. Vragen die beklijven en het boek uittillen boven een doordeweeks fantasyverhaal.

Heerlijk boekje om te lezen, al ben ik er niet echt ondersteboven van. Gewoon lekker lezen.½

Tof verhaal, al is het even moeilijk om erin te komen met al die namen ...

Leuk boekje, soms wat langdradig.

Ik vond het niet echt een leesboek maar meer een naslagwerk over alles wat met Midden-Aarde te maken heeft.
Het is zeker geen gemakkelijk boek waar je vlot kunt over gaan.½

Hm, does my review add anything here?
Well, never mind, here are my two cents:
Can I ever thank Mr. Tolkien enough for creating such a perfectly believable world, with such wonderful characters, whether they may be hobbits, elves, dwarves, wizards?
Heh, to ask the question is to answer it.
Bless him!!

Wat kan je hierover zeggen dat nog niet gezegd is? Zalig breeduitgesponnen epos dat in veel opzichten doet denken aan de Ilias en de Odyssee. Wat een enorm creatief vermogen had die Tolkien, dat hij die prachtige werelden kon scheppen (vooral de Elfenwereld en de Entenfiguren zijn subliem). In de grond gaat het natuurlijk maar om de strijd tussen goed en kwaad, om kameraadschap en opoffering, doorzettingsvermogen en moed. Maar het blijft knap gecomponeerd en gelukkig doorspekt met een laagje verfijnde humor en zelfrelativering. Wil je toch enkele kritische kanttekeningen: 1. de vele liederen zijn natuurlijk eigen aan die wereld, maar ze "werken" helaas niet meer in de onze; 2. vrouwen komen er bekaaid af, ze komen nauwelijks in het stuk voor en overstijgen amper het archetype van de schone, deugdzame hoofse dame, pas in de annexen corrigeert Tolkien dat beeld lichtjes.
Uiteindelijk is de diversiteit in de wereld van de Ring die het meest bekoort: al die soorten mensen, elfen, hobbits, orks, tovernaars, met hun eigen taal, gebruiken en geschiedenis, hun grote en kleine gebreken en onhebbelijkheden. Het is een rijke verscheidenheid die telkens weer verwondering en interesse wekt. Het meest hoopgevende aan het boek is dat Tolkien aangeeft dat zelfs die verschillende soorten erin kunnen slagen "gemeenschappelijke grond" te vinden en het leven leefbaar te maken.

Vermakelijk verhaal van het avontuur van de hobbit Bilbo Ballings die met een groep dwergen en de tovenaar Gandalf een goudschat gaat heroveren op een draak. Leuk is de humoristische ondertoon en de vlotte verteltrant. Interessant is vooral de diversiteit aan "soorten" in deze fantasiewereld. De Hobbit was duidelijk een blauwdruk voor het latere epos, In de Ban van de Ring.

De prequel van Lord of the Rings, over de reis die Bilbo Baggins onderneemt met dertien dwergen, opzoek naar een grote schat.
Geschreven voor een jeugdiger publiek dan Lord of the Rings, maar absoluut niet minder leuk. De fantasie van Tolkien werkt ontzettend aanstekelijk. (Prima te lezen zonder kennis van LotR.)

Klassieker van Tolkien! Verfilming is erg mooi, maar kan toch niet tippen aan de schrijfstijl van Tolkien, zijn woordgebruik en rijke fantasie.

Frodo Baggins moet een avontuurlijke reis ondernemen om de "ene" Ring te vernietigen in het vuur waar hij gemaakt werdt

One of my highschool friends taught me Elvish to be able to write coded messages in case the teacher caught them. When I read the books I loved them. Some of my friends still are true geeks with talent for remembering all sort of historic details.
After doing a movie marathon (don't crucify me) I picked up the book again. It is a hardback, not easy to carry around. What strikes me most is how the style is both archaic and extremely readble. And how I still want to re-read the whole book, although I just saw the movies. And how in the movies Aragorn's answer to Eowyns remark that she fears a cage is much more emancipated than in the book ;-)

Een ontzettend goed fantasy boek over de strijd tussen goed en kwaad (in het Engels).

The best book i ever read. You're begin to read and you can't stop, you want to know what happens to all the persons and how the story ends.

Tom Bombadil, bekend uit In de ban van de ring, verteld over zijn avonturen. Helaas minder leuk dan gehoopt.

Dit blijft een van de meest gelezen boeken in mijn kast. Zodra de herfststormen zich aandienen, grijp ik naar dit boek en nestel me op de bank om weer mee te leven met de avonturen van Frodo en zijn reisgenoten.

Een zeer merkwaardige voorloper van "De ban van de ring". Tolkien schreef dit sprookje als een losstaand verhaaltje voor kinderen.
Terzelfdertijd was de professor bezig met taalkunde. Hij had er plezier in nieuwe talen uit te vinden. Om toch iets met die talen te doen schiep hij een fantasiewereld met verschillende volkeren, met hun eigen mythologieën. Deze fantasiewereld entte hij, als een vervolg, op het sprookje dat hij ooit schreef. Een sprookje dat aanvankelijk als een gesloten geheel was geschreven. De ban van de ring was geboren.
Een bevreemdend effect heeft het wanneer je na het lezen van "De ban van de ring", met zijn gruweljke veldslagen, teruggrijpt naar "De hobbit" en een conversatie leest tussen twee trollen... Bert en Willem genaamd.