niet zo heel aardig meisje vertelt over haar kostschooltijd. Komt daarom wel geloofwaardig over ( )

Dit boek, waarin we in het hoofd kruipen van een tienermeisje op een Amerikaanse eliteschool, zou ik eerder als interessant dan als mooi omschrijven. Humoristisch, zoals het op de achterflap van de Nederlandstalige uitgave omschreven wordt, is het in geen geval. De sfeer is eerder verstikkend. Had ik gekund, dan was ik in het boek gesprongen om het hoofdpersonage Lee Fiora eens goed door elkaar te schudden. Al zal dat wel vooral komen omdat ik haar dezelfde fouten zag maken als ik in mijn eigen jeugd. ( )

Dankzij een beurs versiert Lee Fiora, een meisje uit de middenklasse, een plaatsje aan de fictieve prep school Ault - een kostschool waar de elite van de kids in America wordt klaargestoomd voor een prestigieuze universiteit. In 'Prep' (Cargo) geeft Curtis Sittenfeld een levensecht beeld van het internaatsleven van een puber, onderweg handig de valkuilen van de emotionele tienerroman omzeilend, waarvoor dank.

In haar vier jaar op Ault gaat Lee zich te buiten aan het analyseren van haar gevoelens, de belevenissen van haar coole klasgenoten en hoe ze op hen overkomt. Ondertussen doet ze vooral haar best om uit te blinken in onopvallendheid: ze zou nog liever haar tong afbijten dan haar positie van grijze muis op het spel te zetten. Af en toe vraagt een niet-puber zich af waar al dat getob goed voor is: 'Als je een leuke ontmoeting met iemand had gehad, geloofde ik dat het het beste was om hem of haar zo lang mogelijk niet meer te zien voor het geval je de eerdere interactie zou bezoedelen.' Sittenfeld is gelukkig slim genoeg om het gezwets te relativeren door een 'oudere Lee' grijnzend te laten terugblikken op haar jongere zelf.

Niet alleen de gevatte observaties tillen het boek uit boven de doorsnee coming-of-age. In één moeite door verkoopt Sittenfeld de Amerikaanse klassenmaatschappij een rake klap in het gezicht. Op Ault is iedereen zo rijk dat geld geen issue is, maar de details (een gebloemde sprei, een zilveren lijstje) verklappen je sociale status. Vier jaar lang houdt Lee de schijn op, maar uiteindelijk is haar positie van outsider - die ze dacht te cultiveren met haar geanalyseer - vooral een kwestie van centen.

Het boek eindigt - uiteraard - met de diploma-uitreiking: vier jaar, een lesbische medestudente, een trouwe hartsvriendin en een clandestiene seksrelatie met een populaire bink verder. Niet zot veel, en toch ben je na 'Prep' tegelijk in de stemming om je puberjaren nog eens over te doen, én verschrikkelijk tevreden dat je ervan af bent. ( )