Lauren Beukes

Door een kort verhaal in Claresworld Magazine was ik nieuwsgierig naar ander werk van de Zuid-Arikaanse Lauren Beukes. Op goed geluk koos ik zo maar een boek uit en kwam zo in aanraking met Moxyland.

Uitgegeven in 2008 speelt dit verhaal zich af in 2018. Best een gok als schrijver om de snel veranderende wereld proberen in te schatten. De kans dat je er naast zit, is behoorlijk groot en daarmee dateer je ook gelijk je werk. Maar Lauren Beukes wilde dat risico wel nemen en al is de wereld niet zo geworden zoals zij heeft omschreven, er zijn wel degelijk ontwikkelingen die de afslag naar deze beschreven maatschappij nog steeds kunnen nemen.

In het boek wordt het leven beschreven vanuit vier verschillende personages die alle vier op een heel eigen manier zich verzetten tegen de heersende moraal. De wereld zit vol technologie en de identiteit van de mensen is net zo belangrijk in Het Echte Leven als in virtuele werelden zoals Moxyland. Daarom is de door de autoriteiten opgelegde straf om iemand voor een bepaalde tijd de verbinding tot de virtuele wereld te ontzeggen, van enorme proportie.

Vaak vind ik het storend als een schrijver gaat uitleggen hoe het een en ander zit. In dit boek wordt niets uitgelegd en word je als lezer midden in een leven gegooid waar je nog niets vanaf weet en al lezende maar moet ervaren hoe het zit. Nou houd ik daar op zich wel erg van, alleen dit was in dit boek bij tijd en wijle wat te moeilijk voor mij en kon ik me er maar geen voorstelling van maken. Toch bleef ik lezen omdat het wel intrigeerde door de voor mij onbekende levensstijlen van de personages, de spanning van waar ze nu naar toe aan het werken waren en het toch willen proberen te volgen hoe deze wereld(en) in elkaar steekt.
Het verhaal is echter geen afgerond geheel en er zijn aardig wat losse eindjes die nergens opgelost worden. Zoals je opeens als lezer met deze levens in aanraking komt, zo word je er ook weer uit weggehaald en blijft met de grote vraag achter hoe het met ze verder zal gaan. Het is dan denk ik ook niet de bedoeling van de schrijver om een pasklaar verhaal te vertellen maar meer een sfeerschets te geven over hoe de toekomst kan worden en wat de gevaren zouden kunnen zijn.

De verwachting die ik door het korte verhaal van deze schrijver had gekregen, is niet helemaal waar gemaakt maar ik ben wel benieuwd naar andere boeken van haar hand. Wie weet was dit net even te ingewikkeld voor mij.

En o ja, af en toe een kleine verrassing wanneer tussen het Engels opeens wat woorden Zuid-Afrikaans staan en ik die als Nederlander prima kan lezen. Geen moeilikheid nie, ne.… (meer)