Jelle Brandt Corstius

Jelle Brandt Corstius reist samen met kunstenaar Aldo van de Broek en grafisch ontwerper Fabian Hahne met de BAM-spoorlijn - Bajkal Amoer Magistrale - ruim 4000 km van niets naar niets. Een bizarre tocht over de permafrost en door naaldwouden langs plaatsjes die er niet hadden moeten zijn.

Tijdens het treinen in Rusland maak je, tussen het ontberen door, als vanzelf bizarre dingen mee en kom je vreemdsoortige types tegen. JB, de koning van de Sovjet-anekdote, weet dat allemaal weer kleurrijk en grappig neer te zetten. Het blijft verder wel een reis van niets naar niets. De ontmoetingen en anekdotes zijn een stuk saaier dan die in 'Kleine landjes' en 'Rusland voor gevorderden'. Zoals JB ergens schrijft (in mijn woorden): Je zou het niet zeggen, maar de Russen zijn eigenlijk bijzonder mindful, zoals ze tijdens de reis de tijd verbeiden, gezeten in hun verplichte 'treinwansie'.

De BAM-reis met de drie kunstenaars zou een Gesamtkunstwerk moeten opleveren. De rol van zijn reisgenoten is klein. JB neemt geluiden op voor ooit - wat er mee is gebeurd, blijft een raadsel - en schrijft. Aldo maakt portretten met houtskool (waar is de fixeer??), Fabian fotografeert.

De vormgeving van het boekje is mooi en sober, maar de toegevoegde waarde van de foto's en portretten is minimaal. Te weinig, te klein. Ik hoop dat er nog een tentoonstelling van komt. De volgende keer make JB weer een aloud Einheitskunstwerk als de sublieme Sovjet-anekdotist die hij is.… (meer)

Dit boek heb ik in zijn geheel in de trein gelezen en achteraf gezien is dat ook de beste plek om dit te lezen.

Jelle Brandt Corstius bezoekt samen met twee artistieke vrienden die plek op aarde waardoor hij als kind geobsedeerd was geraakt bij het staren in de Bosatlas. En die plek was Siberië waar hij zich voornamelijk per trein doorheen laat vervoeren.

Wat me raakt is hoe hij de Russische mentaliteit die behoorlijk van de Nederlandse afstaat, beschrijft en deze ook omarmt in de tijd dat hij in Siberië is. Zich nog even zorgen maakt over of zijn vrienden het wel aankunnen maar dan ziet dat ook zij er de lol wel van inzien als ze uit een hotelkamer worden gezet omdat een ander meer betaalt. Dit is de manier waarop je als mens de hele aarde kunt bereizen, aansluiten bij de mentaliteit die daar heerst hoe ongelooflijk deze ook in onze ogen lijkt te zijn. Ik kan met recht zeggen dat ik er wijzer van geworden ben.

Daarnaast is het boek ook schitterend weergegeven wat lay out betreft waarbij tekst afgewisseld wordt met foto's en schilderijen van de hand van zijn twee vrienden.

Ik vind het zonde om er meer over te vertellen en wil alleen zeggen, reis mee met Jelle Brandt Corstius naar dat hele koude oord Siberië.… (meer)