Matt Haig (1) (1975–)

Dit was een beetje een vreemd boek.. Het begint als een gewone roman maar wordt langzamerhand wat SF-erig.

Grace wordt verrast door een brief van een van haar oud leerlingen. Hij vertelt haar dat hij het leven zwaar vindt en dat de problemen zich lijken op te stapelen. Als antwoord schrijft Grace een lang verhaal terug dat over haar eigen ervaring gaat.

Haar leven was tot voor kort ook leeg en een sleur geworden. De dood van haar zoontje en later die van haar man heeft alle kleur uit haar leven gehaald. Maar dan krijgt ze een brief van een notaris en hoort ze dat ze een huisje op Ibiza heeft geërfd. Jaren daarvoor heeft ze een collega op haar school voor de Kerst te gast gehad. Christina had die anders alleen moeten doorbrengen en Christina heeft dat blijkbaar zo gewaardeerd, dat ze haar in haar testament heeft genoemd. Christina heeft een ongeluk in de zee gehad en haar lichaam is nooit gevonden. Er loopt nog een onderzoek naar het ongeluk. Grace besluit eerst maar eens op Ibiza te gaan kijken.
Als ze op Ibiza aankomt maakt ze kennis met verschillende mensen die Christina hebben gekend. Onder andere Alberto Ribas, een oude duiker die het meest lijkt op een piraat. Hij neemt haar mee op een duik en laat haar een opvallend fenomeen zien dat onder water plaats vindt. Op die dag verandert alles want het fenomeen blijkt een bijzondere gave te zijn.
Op zich fijn geschreven, maar ik had iets anders van het boek verwacht dus het was even aanpassen.… (meer)

Een boek dat tegelijk grappig is en serieus. Met veel wijze lessen, maar ook dingen waar ik echt van moest lachen. Dat zit allemaal in dit boek. Andrew Martin is een topwiskundige die eindelijk een opmerkelijke conclusie heeft getrokken over priemgetallen. En dat kan volstrekt niet gebeuren volgens de bewoners van de planeet Vonnador. Dus wordt er iemand naar de aarde geteleporteerd om bezit te nemen van het lichaam van Andrew en alle bewijs van zijn ontdekking uit te wissen en ook de mensen die hij het misschien heeft verteld. Het eerste gedeelte van het boek is best komisch, het tweede gedeelte is vooral een uiteenzetting van Andrews gedachten over de mensheid met soms een aardig begrip van hoe wij functioneren.… (meer)

Het troostboek. Door: Matt Haig.

Matt Haig is mijn Instagram-goeroe. Echt; volg die man! Hij deelt wijsheid, begrip, pep, ondersteuning, zelfinzichten, en troost. Vooral dat.

Geweldig dat hij daar ook een boek voor heeft geschreven. Het troostboek doet exact wat de titel belooft: troost bieden. Door middel van wijsheden (gebaseerd op eigen ervaring maar ook wijsheden van anderen), lijstjes vol dingen die fijn zijn (zoals films en liedjes), quotes en mantra’s.

Dit is geen boek om van begin tot einde chronologisch te lezen. Dat kan, maar beperk je dan tot een paar bladzijden per dag. Want in deze moeilijke tijden heb je ongetwijfeld meer dan één dag troost nodig. Ik las elke dag, bij het vallen van de avond, een paar pagina’s. Met een potlood in de hand om dingen aan te duiden die ik ook denk, ook mooi vind, wil onthouden, op mijn lichaam wil laten tatoeëren…

Door zijn eerlijkheid en openheid over zijn eigen worstelingen, psychische problemen, is Haig de ideale persoon om ons te troosten. Oké, soms klinken zijn boodschappen best wel een beetje cliché, maar vaker dan dat raken ze je in je hart en ziel. Cliché of niet, ze zijn waar. Ze werken, helpen, troosten.

Gun jezelf dit ‘kopje warme melk met honing en kaneel onder een warm dekentje voor een knisperend haardvuur met de kerstlichtjes van de overburen in je ooghoek’ in boekformaat.

Matt, blijf wie je bent. Blijf ons schrijven, troosten, online en in boekvorm. De wereld heeft je nodig.… (meer)

Wat als je je leven opnieuw zou kunnen leven. Zou je dan andere keuzes maken? En hoe zou je leven er dan nu uitzien? Dat is een vraag die iedereen zich vast wel eens stelt, vooral als het even tegenzit. Het is ook de centrale vraag in The Midnight Library van de Britse schrijver Matt Haig.

Het boek draait om de 35-jarige Nora die nogal wat tegenslag te verduren heeft gekregen. Ze heeft spijt van bijna elke keuze die ze heeft gemaakt in haar leven en is daar zo depressief over dat ze besluit met het leven te stoppen. Ergens in de schemerzone tussen leven en dood komt zij terecht in een bibliotheek met daarin de boeken van al haar mogelijke levens.

Deze bibliotheek is oneindig. Want stel je eens voor, niet alleen de grote keuzemomenten in je leven, maar juist ook alle kleinere keuzes kunnen enorme gevolgen hebben. “Ja” zeggen tegen iemand die je uitnodigt voor een kopje koffie kan als gevolg hebben dat je 5 jaar later gelukkig getrouwd bent, en een kind hebt. Maar ook dat je aangereden wordt. Of dat je in een slechte relatie terecht komt. Je kan het niet voorzien.

Nora krijgt de kans te ervaren hoe haar leven zou zijn als ze keuzes anders had gemaakt. Wat als ze wél met haar vriend Dan was getrouwd? Of als ze haar zwemcarrière had voortgezet? Als ze samen met haar broer in de band was blijven spelen? Of als ze onderzoeker was geworden op Spitsbergen? Maar ook: wat als ze wél dat tussenjaar had genomen en in het buitenland was gaan werken. Of als ze wél die baan had geaccepteerd bij het dierenasiel. Of wél dat kopje koffie was gaan drinken.

Ze ervaart succesvolle en minder succesvolle levens. Maar succesvol blijkt een relatief begrip, want zelfs de succesvolle levens hebben onverwachte keerzijdes en hun eigen verdriet. En haar oorspronkelijke, schijnbaar mislukte leven, blijkt wel degelijk betekenisvol. En het leven dat Nora misschien toch het liefste wil leven. Als dat er nog is tenminste, haar leven.

Commentaar geven op dit boek zou best kunnen. Bijvoorbeeld op het moralistische gehalte ervan, of de cliché’s over succesvolle mensen die van binnen diep ongelukkig zijn of aan de pillen zitten. Maar dat ga ik allemaal niet doen. Want ik vond dit een prachtig en meeslepend geschreven parabel over het leven en de keuzes die je moet maken zonder de gevolgen ooit helemaal te kunnen overzien. Over de zinloosheid van spijt en over accepteren wat er nu is. Het is enorm relativerend, het zette me aan het denken, het raakte me emotioneel. En ik kon niet meer stoppen met lezen. Wat kan je in hemelsnaam verder nog van een boek willen?… (meer)