Klik op een omslag om naar Google Boeken te gaan.
Bezig met laden... Crome Yellow (origineel 1921; editie 2001)door Aldous Huxley (Auteur), Michael Dirda (Introductie)
Informatie over het werkGasten op Crome door Aldous Huxley (1921)
» 11 meer 20th Century Literature (345) Books Read in 2016 (2,624) 1,001 BYMRBYD Concensus (395) In and About the 1920s (168) Books Read in 2015 (3,148) 1920s (54) Bezig met laden...
Meld je aan bij LibraryThing om erachter te komen of je dit boek goed zult vinden.
Het moet meer dan 50 jaar geleden zijn dat ik dit boek voor het eerst las, in het Engels. Nu beluisterde ik het in het Nederlands & ik vond het nog steeds erg goed, geestig, scherp. Sommige scènes stonden in mijn geheugen gegrift, zoals hoofdpersoon Dennis Stone die zijn onwillige geblesseerde geliefde Anne ridderlijk omhoog wil dragen maar al snel jammerlijk struikelt, of de drie anorexe zusters die in een geheim vertrek elke dag uitvoerig plegen te eten. Er is niet zozeer een intrige, maar het boek is eerder een zedenschets, omlijst door de aankomst van de jonge ambitieuze gretige dichter van een bundel, Dennis, door wiens ogen de lezer vaak kijkt, en zijn gedesillusioneerd, enigszins halfslachtig vertrek uit het landhuis Crome. Dat het tot op zekere hoogte Bloomsbury parodieert is nu eigenlijk minder interessant. Bij de vorige lezing identificeerde ik mij vanzelf meer met Dennis, nu keek ik geamuseerder en meewariger naar hem. Gastheer Henry Wimbush leest boeiende verhalen voor uit de geschiedenis van het huis, zijn vrouw Priscilla (Ottoline?) dweept met een psychologie-kwakzalver, de al bijna 30-jarige getalenteerde woest aantrekkelijke schilder Gombaud flirt met prickteaser Anne, de jonge, serieuze, moderne Mary wil vooral haar seksualiteit op correcte wijze beleven en wordt verleid door Ivor, een 25-jarige bloedmooie alleskunner (die ik na 50 jaar nog steeds uit jaloezie onuitstaanbaar vond), die al snel weer naar het volgende landhuis trekt, de dove Jenny leeft in haar eigen wereld leeft en kan sarcastisch schetsen en ook drummen, de mysterieuze mister Scogan, een oude vriend van Henry, is de welbespraakte en docerende buitenstaander, geen bright young thing maar een realistische of gedesillusioneerde, ironische, filosofisch aangelegde observator die voortdurend zijn uitvoerige commentaren op alles aan de soms onwillige luisteraars opdringt. In deze stem horen we al Brave New World aankondigen, veel van zijn observaties zijn profetisch (ook BNW vond ik bij herlezing heel goed geconserveerd). Deze personen voeren verschillende scènes op: wandelen in het maanlicht, gesprekken na het diner, het verplicht organiseren van de dorpskermis, bezoek aan het atelier enzovoorts. Alles zo fris en puntig geschreven (en vertaald) dat dit boek na 100 jaar nog steeds niet verouderd is. ( )
Aldous Huxley’s Chrome Yellow, if it be called a novel, violates all of the rules and regulations that I have just laid down so smugly. But why call it a novel? I can see absolutely no reason for doing so, save that the publisher falls into the error in his slipover, press-matter and canned review. As a matter of fact, the book is simply an elaborate piece of spoofing, without form and without direction... It is a piece of buffoonery that sweeps the whole range from the most delicate and suggestive tickling to the most violent thumping of the ribs. It has made me laugh as I have not laughed since I read the Inaugural Harangue of Dr. Harding... Aldous is obviously less learned than his eminent grandpa. I doubt that he is privy to the morphology of Astacus fluviatilis or that he knows anything more about the Pleistocene or the Middle Devonian than is common gossip among Oxford barmaids. But though he thus shows a falling off in positive knowledge, he is far ahead of the Ur-Huxley in worldly wisdom, and it is his worldly wisdom which produces the charm of Chrome Yellow. Here, in brief, is a civilized man’s reductio ad absurdum of his age— his contemptuous kicking of its pantaloons. Onderdeel van de uitgeversreeks(en)
Though Aldous Huxley would later become known as one of the key early figures in the genre of dystopian science fiction, his first novels were gentler satires that played on the manor house genre. Crome Yellow tells of the goings-on at a house called Crome, an artists' colony of sorts where thinkers and writers gather to work, debate, and sometimes, to fall in love. Geen bibliotheekbeschrijvingen gevonden. |
Actuele discussiesGeenPopulaire omslagen
Google Books — Bezig met laden... GenresDewey Decimale Classificatie (DDC)823.912Literature English English fiction Modern Period 1901-1999 1901-1945LC-classificatieWaarderingGemiddelde:
|