Michael Ende (1929–1995)

Mooi verhaal over een wereld, Fantásië, dat dreigt te verdwijnen als er niet iemand is die gaat zoeken naar een oplossing Atréjoe is de uitverkorene en gaat op zoek naar waar die oplossing zou moeten zijn. Zijn tocht voert hem naar orakels, geheime poorten en zonderlingen die hem steeds weer naar een volgende uitdaging sturen tot hij weet dat er iemand moet komen uit een andere wereld. Bastiaan is een jongen die niet erg populair is en vaak het pispaaltje van de school. Als hij een boek 'steelt' uit een geheimzinnige boekhandel verdwijnt hij naar de zolder van de school om daar te lezen. En hij leest het verhaal van Atréjoe en gaat steeds meer het idee krijgen dat hij die iemand moet zijn die het land Fantásië moet redden. Mooi geschreven en zeker pakkend voor wat oudere kinderen. Het gaat over vertrouwen en trouw, geloof in jezelf, moed en houden van jezelf.… (meer)

Dit boek was zo enorm moeilijk om te beoordelen.
Ik heb genoten van de eerste 250 pagina's van het boek. Eerlijk gezegd ben ik daar als een sneltrein door gevlogen, maar vanaf dan was het letterlijk een verhaal zonder einde.

Ik dacht oprecht dat er geen einde aan ging komen. In het boek is dat één van de redenen dat Bastian het boek meeneemt naar de zolder van zijn school om het te lezen. Voor mij persoonlijk is dat een pure hel. Ik hou van lezen, maar ik hou ook enorm hard van het beëindigen van een boek. Nu het einde is er gelukkig wel, maar toen ik dan uiteindelijk zag dat het boek maar een magere 377 bladzijdes bevatte, was ik echt teleurgesteld dat ik er zo lang over heb gedaan.

Het verhaal zou perfect kunnen eindigen in het midden van het boek. Net zoals de film heeft gedaan. (je hebt blijkbaar ook een "chapter 2" en een "chapter 3", sequels op de eerste film, ben ik ook pas later achtergekomen).
Soit, vanaf het einde dat we zien in de film, gaat het boek me een beetje vervelen. Wat mij enorm irriteerde is dat de keizerin eigenlijk gewoon ronduit een bitch is, wat een vreselijk mens is dat. Dan hebben we ook nog Bastian, die werd een enorme eikel doorheen het verhaal en op het einde heeft hij niet eens zijn excuses aangeboden aan zijn vrienden die hem meermaals hebben gered. Ik werd er gewoon kwaad van. Uiteindelijk is het wel "eind goed al goed" en leert Bastian wel een waardevolle les, maar dat neemt niet weg dat ik de afgelopen 150 pagina's mij dood heb geïrriteerd aan hem.

En zoals ik al zei... De keizerin is ook gewoon een gemeen wezen, zij moest het "goede" voorstellen, maar de dingen die zij de mensen die haar elke keer opnieuw komen redden aandoet is echt gewoon vreselijk, om dan doodleuk zich af te vragen waarom niemand fantastica (fantasia, welke naam je het ook geeft) nog bezoekt, wat verwacht je zelf?

Bon het is en blijft een fictief boek en ik vond de wereld er rond echt wel leuk en sommige personages vond ik best amusant. Plus de namen die op alfabetische volgorde zijn gegeven, vind ik eigenlijk echt wel speciaal, het is me pas later opgevallen, maar ik hou van kleine details.

Nu ik weet dat ik dit boek op mijn "herlees-stapel" ga leggen want ik wil het nog eens een kans geven, maar dat zal niet voor de komende maanden zijn.… (meer)

Franciscaanse(?) moraal:
Neem de tijd voor wat je doet, doe dat met aandacht, neem de tijd voor elkaar en om de te spelen: van louter efficiency en geldverdienen wordt iedereen ongelukkig (letterlijk kil).

Een stad met ruïne van amfitheater is mooie setting.
De hoofdrolspeler(s) die deze moraal in hun wezen uitdragen zijn fijne mensen.
Heerlijk idee over wat tijd is, met Hora de meester van de tijd.
Eenvoudig maar vernuftig sf-idee over de plek en het beheer van de tijd, met schildpad Kassiopeia die de route in zich heeft/loopt (kan half uur vooruit zien. ), en wat hij zegt komt op zijn schild te staan, leuk om te lezen.

Taal goed leesbaar.… (meer)