Tommy Wieringa

Wieringa heeft het slim aangepakt. Naar verluid heeft hij zijn vrienden, kennissen en familie allemaal naar boekwinkels gestuurd om te vragen naar dit boek. Binnen no-time hadden alle gerenommeerde boekhandels stapels besteld. Het recept voor een bestseller.

Toch was het niet alleen hype, ook de recensies waren goed. Toen bleek dat Tommy en ondergetekende de geboorteplaats delen, was ik overstag. Ik wilde weten waarom Joe Speedboot (leuke boektitel) zo populair is geworden.

Halverwege het boek vroeg ik me af of ik niet per ongeluk een kinderboek zat te lezen. Of ben ik onbewust op een trend gebotst? Na DBC Pierre nu weer Tommy Wieringa, kinderboeken die per ongeluk bij de volwassen literatuur zijn terecht gekomen. Is het zo dat volwassenen na het lezen van Harry Potter geen echte boeken meer kunnen lezen?

Hoe dan ook, het boek las lekker weg. Dat kun je als een compliment aan de schrijver zien, aan de andere kant heb ik toch de indruk dat het een gebrek aan diepgang was. Voor mij is Joe Speedboat een leuk boek, maar niet meer dan een dat, geschikt voor de boekenlijst van 5 Havo, al zal ook menig VMBO-er dit boek leuk vinden. Alhoewel, VMBO-ers die lezen, die bestaan toch nauwelijks meer?

Het verhaal over de drie opgroeiende vrienden en de bevallige Zuid Afrikaanse PJ kabbelt niet, er gebeurt genoeg om niet te vervelen. Joe Speedboot is misschien wel een metafoor die ik nooit echt heb begrepen, Fransje is een interessante hoofdfiguur. Kortom, ik blijf duale gevoelens houden bij dit boek. Misschien moet ik helemaal niet zo moeilijk doen. Gewoon zeggen dat het een leuk verhaal is. Ik betwijfel of ik het over 3 jaar kan navertellen. Dat dan weer wel.… (meer)

Wat je ziet als je wél blijft

Het is goed:de opbouw de taal, de omgeving: een verademing na het vele Nederlandse stadse, de personages geloofwaardig. - De vrouwen hebben geen hoofdrollen, msschien alleen de moeder als afwezige. Als lezer begrijp je de hoofdpersoon het best, daar ken je de gedachten van, krijg je de meeste sympathie voor, daarnaast zo zuiver is hij ook niet door het leveren van nazi-militaria voor de uitoefening van ideeën van rechts-extremisten
Het onderwerp de uitdunning van een dorp, degene die aktie en een goede baan wil gaat naar het westen, (Net als TW zelf/ En ook ik ben ook niet onschuldig aan de urbanisatie) de 'toekomstlozen' blijven achter onder de zorg van Heilige Rita. Als er dan eens wat gebeurt in de grote-gebeurtenisarme omgeving daalt het echt in, geeft het wat reuring en werkt het door bij Paul. die er wel wat van probeert te maken, maar vast zit aan zijn trouw gewoontes, herinneringen, heimwee en gebrek aan lef?
thema:krimpgebied. TW: wat er gebeurt nadat grenzen open zijn en de minister van justitie het laat afweten.
Wat zegt het dat de schrijver dit boek de heilige voor de hopelozen noemt? Hoe kijkt hij naar zijn oud-dorpsgenoten?

Ik werd er bijna somber van, boek gelukt maar niet altijd fijn lezen. Een pendant van boeken die over vastzittende stedelingen gaan die er ook niet in slagen echt iets van het leven te maken. Ik leefde wel zo mee dat ik het jammer voor het dorp vond dat de Chinese restaurantuitbatersfamilie zouden gaan vertrekken. Het carnaval en de droge, praktische Twentse humor waren vrolijke eilandjes.

In het boek lijkt het alsof het een paar decennia na de oorlog is. Maar steeds schrikken er wat landelijke gebeurtenissen.maatregelen ,de moderne zaken me naar het digitale heden.… (meer)