Morrison kan een stukje schrijven, dat maakt dit boekje wel duidelijk. Maar ze vergt toch ook wel wat haar lezer: soms neemt ze haar tijd om situaties uitgebreid te beschrijven, soms (vooral in het laatste deel) neemt het verhaal een rotvaart, en heel dikwijls loopt ze vooruit op de gebeurtenissen, zodat pas na enkele tientallen pagina's de puzzelstukjes in elkaar vallen.
Het thema van deze roman: de identiteit van een man, in dit geval de zwarte Milkman Dead, eigenlijk een rijkeluiszoontje dat zich van niemand iets aantrekt, maar zich eens voorbij de 30 realiseert dat hij eigenlijk een "man zonder eigenschappen" is, die volledig afhankelijk is van zijn vader. Milkman raakt in de war door de zeer tegenstrijdige verhalen die hij hoort van zijn familieleden. De zucht naar een vermeende goudschat en het verlangen om duidelijkheid te krijgen over de afkomst naar zijn familie trekt hij naar het zuiden. De raadsels vinden (gedeeltelijk) hun oplossing in een kinderliedje.
Dit is een rijke roman, met vele lagen: de zwarte problematiek komt aan bod, maar staat zeker niet centraal; dat geldt ook voor de positie van vrouwen; uiteindelijk is het de zoektocht van een man naar zijn sociale achtergrond die primeert; je bent getekend door je voorouders, lijkt de boodschap van Morrison. ( )

Macon Dead Jr., bijgenaamd Mikman, groeit op in de rijkste negerfamilie van een stadje in het middenwesten van de Verenigde Staten, te midden van zijn zwijgende zusjes, passieve moeder en een van geld bezeten vader, in een huis dat het stempel van de dood draagt. Op aandringen van zijn tante Pilate - de zonderlinge, de eeuwige jeugdige, de vrouw zonder navel die haar naam in een koperen doosje aan haar oorlel draagt - vertrekt Mikman naar het zuiden, het land van zijn vaderen. Wat aanvankelijk een speurtocht is naar een legendarische gouden erfenis, wordt voor Mikman uiteindelijk de terugkeer naar zijn 'wortels' en een volledige overgave aan het leven. ( )