Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.
Summer 1924. On the eve of a glittering Society party, by the lake of a grand English country house, a young poet takes his life. The only witnesses, sisters Hannah and Emmeline Hartford, will never speak to each other again. Winter 1999. Grace Bradley, 98, one-time housemaid of Riverton Manor, is visited by a young director making a film about the poet’s suicide. Ghosts awaken and memories, long consigned to the dark reaches of Grace’s mind, begin to sneak back through the cracks. A shocking secret threatens to emerge – something history has forgotten but Grace never could.… (meer)
kitzyl: There is a passage in The Shifting Fog which describes the relationship between Hannah and Emmeline as a "string that bends, it will eventually snap and the points will separate; if elastic, they will continue to part, further and further, until the strain reaches its limits and they are pulled back with such speed that they cannot help but collide with devastating force." In The Dark-Adapted Eye, the sisters are Vera and Eden whose inexplicably interdependent-but-destructive relationship embody the aforementioned elastic string. The story is told from the perspective of their niece who accompanies the reader on the events leading up to the devastation.… (meer)
Dit boek is beduidend minder als De vergeten tuin. Hier missen we toch een beetje de spannings opbouw. Het vrehaal wordt verteld vanuit de belevenissen van de dienstmeid Grace. Het speelt zich af in de tijd van 1910 ongeveer, en ik vond het soms erg langdradig. Wel komt het verschil tussen arm en rijk erg goed uit de verf, en dan met name hoe je je hebt te gedragen en hoe de etiquette er uit ziet die tijd. Je blijft wel dootlezen, want wat is het geheim ... ( )
Net met een zucht het boek dichtgeslagen. Hoewel het niet zo meeslepend is als De vergeten tuin van dezelfde schrijfter, heb ik erg van dit boek genoten. Als ik een 8,5 kon geven deed ik dat zeker. Als je van een romantische sfeer houdt en een verhaal wilt lezen waar ook spanning in zit dan is dit zeker een aanrader. Je krijgt naar mijn mening een goed beeld van de tijd van net voor de Eerste Wereldoorlog in aristocratische Engelse kringen en hoe de verhoudingen lagen tussen de rijken en de bedienden. Beslist een goed boek. Ik verheug me nu al op het derde boek dat in 2011 op de Nederlandse markt komt. ( )
Een onvergetelijk verhaal over liefde, verlies en geheimen.
'In heel Europa worden de lampen gedoofd. Onze generatie zal ze niet meer zien branden.'
Lord Grey, minister van Buitenlandse Zaken van Groot-Brittannië 3 augutus 1914
Opdracht
Voor Davin, die in de achtbaan mijn hand vasthoudt
Eerste woorden
Filmscript. Definitieve versie, november 1998, p. 1~4
Citaten
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
I agreed, touched by the way little untruths told to the very young are believed so implicitly.
I am interested—intrigued even—by the way time erases real lives, leaving only vague imprints. Blood and spirit fade away so that only names and dates remain.
But of course, those who live in memories are never really dead.
It is our habit, after church, to walk the short distance to the High Street for morning tea at Maggie's. We always go to Maggie's, though Maggie herself left town with a suitcase and her best friend's husband many years ago.
I understand well the peculiar guilt of tragedy's survivors.
The young, I have learned, are embarrassed by tales of long ago. This morning he smiled over his glasses and told me how well I was looking. When I was younger, still in my eighties, vanity would have had me believe him. Now I recognize such comments as kindly expressions of surprise I'm still alive.
He will return one day, of that I've little doubt, for home is a magnet that lures even its most abstracted children. But whether tomorrow or years from now, I cannot guess. And I haven't time to wait. I find myself in time's cold waiting room, shivering as ancient ghosts and echoing voices recede.
Reluctance to begin is quick to befriend procrastination, and the view of the room below was tremendous. It is a universal truth that no matter how well one knows a scene, to observe it from above is something of a revelation.
Alone in the room, his dark eyes grave beneath a line of dark brows, he gave the impression of sorrow past, deeply felt and poorly mended.
Regardless how peripheral one's connection to calamity, it would appear that to live long enough is to be rendered an object of interest.
Wars make history seem deceptively simple. They provide clear turning points, easy distinctions: before and after, winner and loser, right and wrong. True history, the past, is not like that. It isn't flat or linear. It has no outline. It is slippery, like liquid; infinite and unknowable, like space. And it is changeable: just when you think you see a pattern, perspective shifts, an alternative version is proffered, a long-forgotten memory resurfaces.
In real life turning points are sneaky. They pass by unlabeled and unheeded. Opportunities are missed, catastrophes unwittingly celebrated. Turning points are only uncovered later, by historians who seek to bring order to a lifetime of tangled moments.
The light is bright. I feel like a bird in an oven. Hot, plucked, and watched.
Summer 1924. On the eve of a glittering Society party, by the lake of a grand English country house, a young poet takes his life. The only witnesses, sisters Hannah and Emmeline Hartford, will never speak to each other again. Winter 1999. Grace Bradley, 98, one-time housemaid of Riverton Manor, is visited by a young director making a film about the poet’s suicide. Ghosts awaken and memories, long consigned to the dark reaches of Grace’s mind, begin to sneak back through the cracks. A shocking secret threatens to emerge – something history has forgotten but Grace never could.
▾Beschrijvingen bibliotheek
Geen bibliotheekbeschrijvingen gevonden.
▾Beschrijving door LibraryThing leden
Boekbeschrijving
Riverton Manor, Engeland, 1924. Op de avond van een groot societyfeest pleegt de jonge dichter Robbie Hunter zelfmoord. Twee zussen, Hannah en Emmeline Hartford, zijn hier getuigen van; de ene zus is zijn toegewijde bewonderaarster, de andere volgens de geruchten zijn minnares. Na die avond spreken zij elkaar nooit meer.
Wat is er gebeurd? De enige die de waarheid kent, is dienstmeid Grace Reeves. En zij probeert die al haar hele leven te vergeten. Maar als er na zeventig jaar een film wordt gemaakt over de veelbesproken gebeurtenis, komen oude herinneringen weer boven - en wordt het steeds moeilijker om geheimen verborgen te houden...
)
)
Google Books — Bezig met laden...
3