Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.
This Hugo Award-winning graphic novel chronicles the fall from grace of a group of super-heroes plagued by all-too-human failings. Along the way, the concept of the super-hero is dissected as the heroes are stalked by an unknown assassin. One of the most influential graphic novels of all time and a perennial bestseller, WATCHMEN has been studied on college campuses across the nation and is considered a gateway title, leading readers to other graphic novels such as V FOR VENDETTA, BATMAN: THE DARK KNIGHT RETURNS and THE SANDMAN series.
JapaG: After the Watchmen, Sandman is probably the graphic novel that has most influenced the adult comic scene today. It has similarly deep storyline about humanity from the perspective of one outside of it. Also the magnificent art contributes to the great collection.
TomWaitsTables: Like Watchmen, this is a superhero story. But it is the complete polar opposite of Watchmen; this is Alan Moore's love letter to the silver age superhero.
artturnerjr: Both deconstructionist superhero tales by Alan Moore. WATCHMEN is the more formally masterful work; MIRACLEMAN, the more emotionally devastating one.
Ik had mijn dierbare echtgenoot beloofd het boek te lezen en omdat de film nu uit is moest ik opschieten. Het is goed dat ik beloofd had om het uit te lezen, want in het begin kostte het me moeite om er in te komen. Moore schrijft over een alternatief Amerika waar superhelden bestaan. Maar zeker in het begin schrijft hij er enorm pessimistisch en nihilistisch over vind ik. Hij wil er gewone mensen van maken, met allerlei niet even hoogstaande motieven, met hele verschillende persoonlijkheden, met allerlei eigen ideeën over normen en waarden. Daar waar het bij Peter Parker sympathiek is dat hij ook zijn twijfels en slechte kanten heeft, vind ik het in Watchmen heel negatief overkomen.
Tegen het einde wordt het wat dramatischer allemaal, maar daardoor wordt het voor mij ook prettiger om te lezen omdat de kleinzieligheid van de menselijke natuur niet meer als een grijze waas over alle karakters ligt. Voor mijn gevoel is hij zelf ook opgelucht als alle plots zijn afgewerkt want vlak voor het vrij open einde maakt hij voor het eerst een grap. Tegen het einde wordt, zelfs bij de grootste ramp in het boek, ook duidelijk dat liefde voor Moore een belangrijke kracht is. Ondanks wat we doen en wat we zeggen, zelfs als we ruzie hebben, kruipen we als het erop aankomt toch bij degenen waar we van houden.
Om te lezen is het een intrigerend boek. Intrigerend vanwege alle verschillende invalshoeken en de verschillende personen die je leert kennen. Maar ook door de terugkerende visuele symbolen die je leert herkennen als je alert leest en bovenal door de verschillende verhaallijnen die je tegelijkertijd moet volgen. Wat "wie heeft de taart gestolen" voor jonge kinderen doet: op iedere bladzijde en in ieder hoofdstuk spelen een aantal verhaallijnen, varierend van persoonlijke geschiedenissen tot strips die één van de figuren in het boek leest, die je allemaal tegelijk moet volgen waardoor ze elkaar beïnvloeden, veranderen of versterken.
Verder denk ik dat Alan Moore tegenwoordig met alle anti-terroristische wetgevingen, onder strenge surveillance zou komen te staan. Bij V for Vendetta ging het al om wat je mag doen om een goed doel te bereiken en bij dit boek is dat nog eens een stuk duidelijker. Heiligt het doel alle middelen? Maakt een zwart witte kijk op dingen je een integerder mens - en kan dat juist negatief uitwerken? Is het moreel verantwoord iets te doen waardoor mensten sterven als NIETS doen meer doden tot gevolg zouden hebben? Moet de kudde mensen die zich door angst, verwarring en eigenbelang grote oogkleppen opzet bestuurd worden door oppermachtige vrijgevochten geesten die het beste met ze voorhebben?
Een intrigerend en goed boek, maar niet heel plezierig om te lezen. ( )
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Quis custodiet ipsos custodes. Who watches the watchmen? Juvenal Satires, VI, 347, quoted as the epigraph of the Tower commission report, 1987
Opdracht
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
With special thanks to Neil Gaiman, Mike Lake, Pat Mills, and Joe Orlando.
Eerste woorden
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Rorschach's Journal. October 12th, 1985: Dog carcass in alley this morning, tire tread on burst stomach. This city is afraid of me. I have seen its true face.
Citaten
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
[spraypainted on wall] "Who watches the Watchmen?"
"Looked at the sky through smoke heavy with human fat and God was not there. The cold suffocating dark goes on forever and we are alone. Live our lives lacking anything better to do. Devise reason later. Born from oblivion; bear children hell-bound as ourselves; go into oblivion. There is nothing else. Existence is random. Has no pattern save what we imagine after staring at it for too long. No meaning save what we choose to impose. This rudderless world is not shaped by vague metaphysical forces. It is not God who kills the children. Not fate that butchers them or destiny that feeds them to the dogs. It's us. Only us." (Ch. VI, pg26)
"All this, it could be gone: people, cars, T.V. shows, magazines...even the word 'gone' would be gone." (Ch. V, pg12)
"Why do we argue? Life's so fragile, a successful virus clinging to a speck of mud, suspended in endless nothing." (Ch. VI, pg28)
"We're all puppets, Laurie. I'm just a puppet that can see the strings." (Ch. IX, pg5)
"Come ... dry your eyes for you are life, rarer than a quark and unpredictable beyond the powers of Heisenburg; the clay in which the forces that shape all things leave their fingerprints most clearly." (Ch. IX, pg28)
"It's all we can do, try to help each other. It's all that means anything." (Ch. XI, pg20)
Until we transform our mere sightings into genuine visions; until our ear is mature enough to order a symphony from the shrill pandemonium of the aviary; until then we may have a hobby, but we shall not have a passion. (Chapter VII, p. 29)
“...you get to be a superhero by believing in the hero within you and summoning him or her forth by an act of will. Believing in yourself and your own potential is the first step to realizing that potential.” (Adrian Veldt) Chapter XI, page 8
Laatste woorden
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Informatie afkomstig uit de Engelse Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
Some consider Absolute Watchmen to be a notably different work from Watchmen. There is currently a discussion in Combiners! discussing whether or not this separation is needed. Please join the discussion. Please do not combine the two works until this is resolved. Before separating check ISBN because there are bad titles
Please be careful in separating editions titled Watchmen #1, because many are not for the first single issue of the miniseries, but for this collected volume.
Uitgevers redacteuren
Informatie afkomstig uit de Portugese (Brazilië) Algemene Kennis.Bewerk om naar jouw taal over te brengen.
This Hugo Award-winning graphic novel chronicles the fall from grace of a group of super-heroes plagued by all-too-human failings. Along the way, the concept of the super-hero is dissected as the heroes are stalked by an unknown assassin. One of the most influential graphic novels of all time and a perennial bestseller, WATCHMEN has been studied on college campuses across the nation and is considered a gateway title, leading readers to other graphic novels such as V FOR VENDETTA, BATMAN: THE DARK KNIGHT RETURNS and THE SANDMAN series.
Tegen het einde wordt het wat dramatischer allemaal, maar daardoor wordt het voor mij ook prettiger om te lezen omdat de kleinzieligheid van de menselijke natuur niet meer als een grijze waas over alle karakters ligt. Voor mijn gevoel is hij zelf ook opgelucht als alle plots zijn afgewerkt want vlak voor het vrij open einde maakt hij voor het eerst een grap. Tegen het einde wordt, zelfs bij de grootste ramp in het boek, ook duidelijk dat liefde voor Moore een belangrijke kracht is. Ondanks wat we doen en wat we zeggen, zelfs als we ruzie hebben, kruipen we als het erop aankomt toch bij degenen waar we van houden.
Om te lezen is het een intrigerend boek. Intrigerend vanwege alle verschillende invalshoeken en de verschillende personen die je leert kennen. Maar ook door de terugkerende visuele symbolen die je leert herkennen als je alert leest en bovenal door de verschillende verhaallijnen die je tegelijkertijd moet volgen. Wat "wie heeft de taart gestolen" voor jonge kinderen doet: op iedere bladzijde en in ieder hoofdstuk spelen een aantal verhaallijnen, varierend van persoonlijke geschiedenissen tot strips die één van de figuren in het boek leest, die je allemaal tegelijk moet volgen waardoor ze elkaar beïnvloeden, veranderen of versterken.
Verder denk ik dat Alan Moore tegenwoordig met alle anti-terroristische wetgevingen, onder strenge surveillance zou komen te staan. Bij V for Vendetta ging het al om wat je mag doen om een goed doel te bereiken en bij dit boek is dat nog eens een stuk duidelijker. Heiligt het doel alle middelen? Maakt een zwart witte kijk op dingen je een integerder mens - en kan dat juist negatief uitwerken? Is het moreel verantwoord iets te doen waardoor mensten sterven als NIETS doen meer doden tot gevolg zouden hebben? Moet de kudde mensen die zich door angst, verwarring en eigenbelang grote oogkleppen opzet bestuurd worden door oppermachtige vrijgevochten geesten die het beste met ze voorhebben?
Een intrigerend en goed boek, maar niet heel plezierig om te lezen. ( )