Angie Thomas (1) (1988–)

De roos uit het beton. Door Angie Thomas.

Een prequel op het super geweldige boek The Hate U Give (waarvan trouwens een prachtige verfilming gemaakt is), zat ik daar op te wachten? Nee. Omdat we dat in boeken nu eenmaal niet echt gewoon zijn. Maar toen ik er van hoorde wou ik het wel direct lezen. Want de familiesamenstelling van Starr Carter is best speciaal en ik was een grote fan van THUG én van Angie’s schrijfstijl.

Heeft De roos mijn torenhoge verwachtingen ingelost? Helemaal! Het is een hartverwarmend, spannend, moedig, eerlijk, nog steeds actueel boek. Daarnaast is het ook gewoon fijn om te lezen waar Starr vandaan komt, wie haar ouders en grootouders zijn.

De roos draait om Maverick, een 17-jarige King Lord met een baby op komst… We lezen hoe hij worstelt met de armoede van zijn moeder, het gevangenschap van zijn vader, zijn rol als bendelid bij de King Lords, zijn verbroken relatie met Lisa, zijn (nakende) vaderschap, de combinatie van het werken bij mijnheer Wyatt en zijn schoolwerk,….

Mavs leven is lastig, de keuzes die hij moet maken zijn moeilijk. Soms doen goede mensen slechte dingen met goede bedoelingen. De scheidslijn tussen goed en fout is niet altijd even duidelijk, niet altijd even eenvoudig. Oordelen is makkelijk, veroordelen ook, maar Thomas laat ons wederom alle kanten bekijken. Laat ons in het hoofd en hart van haar personages meekijken en toont ons waarom we moeten blijven lezen en leren van elkaar.

Angie Thomas schrijft prachtige, wijze, moedige, empatische boeken over mensen waarover we veel te weinig horen. Lees ze, ze zullen je blik en wereld verruimen!… (meer)

The Hate U Give door Angie Thomas

OMG, wat een boek. Ik schaamde me, moest huilen, moest lachen, was boos, triest, hoopvol, jaloers….

Een MUSTread. Trump moet dit boek lezen! (Al vraag ik me meer en meer af of die man wel kan lezen…)
Iedereen moet dit lezen. Dit boek is zo Amerika op dit moment, en dat op een vlotte, aangrijpende, hartverscheurende, grappige, moedige, hoopvolle, levensechte manier gebracht. Indrukwekkend.

Je raakt direct meegesleept in het verhaal, het laat je niet meer los, zelfs nadat het uit is. Het kruipt in je hoofd en hart en geeft je een schop onder je kont toe. Ik, als bevoorrechte witte mens, hoorde nog nooit een stem als die van Angie en Starr Carter. En dat is jammer en beschamend voor mij.

Angies personages zoals Starr en haar familie maar ook haar vrienden Chris en Maya, stuk voor stuk spatten ze levensecht van het papier. En wil je tot hun kring gaan behoren.

Het verhaal van Starr en haar wereld staat bol van geweld en ellende, maar bevat ook veel liefde, hoop, lachen en plezier. En hoewel zij tot een totaal andere wereld behoort toont dit boek ook aan dat wij qua mens zijn toch echt allemaal hetzelfde zijn en dat ieder van ons gelijk is. Al heeft de ene persoon een meer bevoorrecht, makkelijker leven dan de andere.

In het echte leven loopt, jammer genoeg, niet alles goed af. In dit realistische verhaal ook niet. Starr leert van haar mama dat het goede doen niet altijd goed afloopt maar dat het enige wat je kan doen blijven goed doen is; wijze mama. Het is een THUG LIFE’. Een uitspraak waar ik het helemaal mee eens ben. (Wie wil weten wat dit wil zeggen: lees het boek!)

De wereld geschetst in dit boek is niet goed. De echte wereld in Amerika en daar buiten ook niet. Komt het ooit goed? Dat moet! We moeten over alles wat fout loopt (zoals het neerschieten van onschuldige zwarte kinderen) blijven praten, we moeten ons hart blijven openstellen en niet bang zijn. Niet voor elkaar en zeker niet om de waarheid te vertellen. Sommige dingen zijn te belangrijk om er niet over te (durven) praten.

Zoals Starr in het boek zegt moeten we blijven opkomen voor onze rechten en die van anderen, blijven eisen dat er dingen veranderen, blijven protesteren. Omdat er dingen MOETEN veranderen.
En dat moeten we samen doen, wereldwijd. Los van overtuiging, kleur, geslacht en geloof.
Dit boek is daar een geweldig goed begin voor, bedankt Angie!

Koop dit boek, lees dit boek, deel dit boek!

(Ik kan niet wachten voor de verfilming.)… (meer)