Wilkie Collins werd me aangeraden door L.T. Ik dacht eerst dat het een hedendaadse vrouwelijke schrijfster betrof, tot ik aan de kaft zag, dat het een 19-de eeuwse schrijver was, tijdgenoot van Charles Dickens. Ik begon met zeer veel argwaan aan het boek, zou het enkele bladzijden een kans geven, ben niet zo'n fan van literatuur uit die periode, wegens de niet-altijd- leesbaarheid daarvan. Tot mijn grote,aangename verbazing bleek het boek fantastisch te zijn, het had me meteen in zijn ban, kon het niet meer wegleggen, verwaarloosde dagenlang het huishouden, las s'nachts door , gewoon om het genot van het lezen van zo'n goed verhaal. OP dit soort boeken zou een waarschuwing moeten staan:' opgepast, wie hieraan begint kan niet meer terug.'Kan maar vijf sterren geven,anders kreeg dit juweel er meer. Zal altijd één van mijn favorieten blijven. Begon direkt erna aan de vrouw in het wit, ook van Wilkie Collins. ( )