Een rimpel in de tijd door Madeleine L’Engle

Een fantasyboek voor kinderen, voor het eerst verschenen in 1962 en nog steeds populair en dat begrijp ik. Dit verhaal, over Meg die samen met haar kleine maar wijze broertje Charles Wallace en vriend Calvin op zoek gaan naar hun vader die verdween tijdens zijn onderzoek naar tijdreizen, is terecht een klassieker. Het is spannend, grappig, leerrijk en vol wijze lessen zonder echt belerend te zijn. Hoewel het verhaal al best oud is voelt het nergens gedateerd aan, integendeel.

Ik keek vol verwachting uit naar de film (met sterrencast) die Disney van dit boek heeft gemaakt maar blijkbaar is de film in Amerika geflopt en komt hij daarom in België niet in de zalen. Doodzonde! Een rimpel in de tijd is een boek dat schreeuwt om een verfilming. Niet opdringerig zoals sommige boeken die niet meer zijn dan een veredeld filmscenario. Dit boek doet het op een sublieme manier, het is zo kleurrijk en gedetailleerd geschreven dat je als het ware de film al voor je ogen ziet. En dat zonder ooit langdradig of al te beschrijvend over te komen. Subtiele magie.

Het verhaal is niet simpel, het bevat best moeilijke termen en begrippen maar dat maakt het net boeiender. Kinderen iets bij leren tijdens een reis vol magie en avontuur, iets mooiers bestaat er toch niet? ( )

Hoewel al uit 1963 was ik het boek al een aantal keren tegengekomen in lijstjes met favoriete kinderboeken en werd het beschreven als een mooie mix tussen wetenschap en fantasy/SF. Tijd om het zelf eens te beoordelen dus.

Het is geschreven voor 9-12 jarigen en dus voor volwassenen iets simplistisch, maar het leest vlot weg. Meg en haar vreemde maar slimme jonge broertjes krijgen samen met een schoolgenoot van drie vreemde entiteiten de kans om Meg’s vader te helpen. Haar vader is al twee jaar weg en ze weten alleen dat hij op een geheime missie voor de overheid is.

Via vreemde planeten en geholpen door buitenaardse wezens komen ze uiteindelijk bij de plaats waar Meg en Charles’ vader is, en daar begint het grote gevaarlijke avontuur pas echt.

Het is vlot geschreven, de premisse is leuk, maar er zijn eerlijk gezegd teveel dingen die onverklaarbaar anders zijn of onverklaarbaar zo werken en zeker tegen het einde drijft er toch wel veel christelijkheid het boek in. Daardoor komt het wat mij betreft niet boven “aardig” uit. ( )