Susanna Clarke

Dit boek bevat op zich wel voldoende ingrediënten voor een interessant verhaal. Zowel de naam van het hoofdpersonage als de labyrintische wereld die Clarke ons van in het begin voorschotelt, doen onvermijdelijk denken aan bevreemdende etsen van de 18de eeuwse Italiaanse kunstenaar Giovanni Battista Piranesi. Een aantal apocalyptische elementen (zoals de ‘bevroren’ standbeelden en de mysterieuze boodschappen) verwijzen naar dystopische romans en naar de fantasieën van Borges. Clarke schuwt ook bewust de filosofische verwijzingen niet, en laat haar vertellende personage Piranesi en diens tegenpool, de Andere, zelfs heuse filosofische dialogen voeren. Ook het perspectivisme van de grotallegorie van Plato, en de allusies op de onbetrouwbare verteller, maken dit verhaal tot een interessante cocktail. Het doet allemaal wat bevreemdend aan maar het werkt wel, tenminste in de eerste helft van het boek. Maar daarna verwatert het verhaal in de richting van een detective- en avonturenroman, die me erg aan Chesterton en Stevenson deed denken. Dit is zeker niet slecht geschreven, maar ik bleef toch een beetje underwhelmed.… (meer)

Prachtige collectie elfensprookjes! Susanna Clarke kent als geen ander de kunst om het Victoriaanse Engeland tot leven te brengen, maar dan wel een 19de eeuws Engeland uit een alternatief universum waar magie de gewoonste zaak van de wereld is. Zoiets als Jane Austen meets Raymond E. Feist, en zelfs al ben je geen Austen-fan, dan nog ben je gegarandeerd verkocht door het lekker weglezende tempo van de verhalen. Ze zijn niet allemaal even sterk, maar ze zijn wel allemaal de moeite waard. Geweldig!… (meer)