Klik op een omslag om naar Google Boeken te gaan.
Bezig met laden... El dios de las pequenas cosas (origineel 1997; editie 1998)door Arundhati Roy
Informatie over het werkDe god van kleine dingen door Arundhati Roy (1997)
Booker Prize (11) » 58 meer Favourite Books (134) Female Author (69) Unread books (64) 20th Century Literature (145) Magic Realism (54) All Things India (10) BBC Big Read (149) Best family sagas (59) Top Five Books of 2017 (351) Books with Twins (7) Top Five Books of 2020 (776) BBC Radio 4 Bookclub (69) Books Read in 2014 (409) Asia (34) Carole's List (152) First Novels (40) Reading Globally (19) magic realism novels (33) Overdue Podcast (227) Big Jubilee List (20) Best Family Stories (185) Books Read in 2022 (4,308) AP Lit (186) 1990s (175) Secrets Books (89) Books Tagged Abuse (51) le donne raccontano (94) Bezig met laden...
Meld je aan bij LibraryThing om erachter te komen of je dit boek goed zult vinden. Op dit moment geen Discussie gesprekken over dit boek. Andere ideeën/besprekingen: Purplebooky: http://purplebooky.wordpress.com/2012/12/22/the-god-of-small-things-by-arundhati... Een - uiteindelijk - prachtig verhaal. Toen ik het uit had heb ik de eerste paar bladzijden nog eens opnieuw gelezen. En dan is het of je het voor het eerst leest; pas dan dringt het door en heeft het betekenis. Bij de eerste keer lezen zijn het allemaal flarden waar je nog niet veel mee kunt. Het boek is heel spannend opgezet, elke keer krijg je kleine aanwijzingen van iets verschrikkelijks dat gebeurd is, wat maakt dat je dóór wilt lezen. Het laatste deel van het boek komt dan ook als een stroomversnelling. De schrijfstijl is heel apart en moeilijk uit te leggen. Er zitten aparte metaforen in, veel herhaling van bepaalde woorden of termen. Die woorden hebben 'los' niet veel betekenis. In het begin vond ik die manier van schrijven soms irritant, maar het heeft uiteindelijk wel een functie en geeft het verhaal kracht.
If Ms. Roy is sometimes overzealous in foreshadowing her characters' fate, resorting on occasion to darkly portentous clues, she proves remarkably adept at infusing her story with the inexorable momentum of tragedy. She writes near the beginning of the novel that in India, personal despair ''could never be desperate enough,'' that ''it was never important enough'' because ''worse things had happened'' and ''kept happening.'' Yet as rendered in this remarkable novel, the ''relative smallness'' of her characters' misfortunes remains both heartbreaking and indelible. Heeft een naslagwerk/handboekHeeft als studiegids voor studentenPrijzenOnderscheidingenErelijsten
In dit boek wordt de geschiedenis van twee Indiase kinderen ontrafeld, die een onbevattelijk geheim met zich meedragen. Geen bibliotheekbeschrijvingen gevonden. |
Actuele discussiesGeenPopulaire omslagen
Google Books — Bezig met laden... WaarderingGemiddelde:
Ben jij dit?Word een LibraryThing Auteur. |
Ik denk dat het de compositie is: enkele essentiële elementen, zoals de relatie tussen Ammu en Velutha, worden tot op het einde opgespaard, zodat je heel lang op je honger blijft over wat nu eigenlijk de intrige is; het personage van Velutha zelf, verschijnt ook pas laat op het toneel, en dan nog in de achtergrond; intussen houdt Roy je zoet met voortdurend over en weer gespring tussen de andere personages en tussen de episodes in de tijd, met mysterieuze, maar spaarzame verwijzingen naar een ramp die zich voltrokken heeft. Ze vraagt dus heel wat van haar lezer, en beloont hem pas helemaal op het einde, wat toch wel doorzetting vraagt.
Dit neemt niet weg dat dit boek tegelijk enkele van de mooiste en meest hallucinante pagina’s en fragmenten bevat die ik ooit gelezen heb. Vooral het hoofdstuk over de aankomst van Sophie Mol (ergens in het midden van het boek) is van een ongelofelijke, literaire kwaliteit: Roy registreert de aankomst op de luchthaven door de ogen van de kinderen Estha en Rahel, een twee-eiïge tweeling, die in een mengeling van zinnelijke fantasie en angst de wereld om hen heen observeren en ondergaan. En de slothoofdstukken, die kort zijn en elkaar in staccato-tempo opvolgen, beschrijven op hallucinante wijze tot wat voor onmenselijke dingen gewone mensen in een gegeven context in staat zijn. Roy heeft voor die hoogtepunten een vorm van literair expressionisme ontwikkeld dat in die passages een enorm effect geeft. Maar helaas, elders overdrijft ze geregeld, en mist het procedé zijn effect.
Dit is een bijzonder rijk boek: het schetst niet alleen de individuele drama’s van de betrokken personages, maar het geeft ook een treffend beeld van de Indiase samenleving met haar hang naar de Engelse cultuur en haar gedweep met de moderniteit (in de vorm van een wel erg geïnstitutionaliseerd en hypocriet communistisch machtsapparaat, dat tegelijk niet loskomt van traditionele gegevenheden (de marginalisering van de Onaanraakbaren bijvoorbeeld). Ook hier overdrijft Roy af en toe, en vervalt ze soms in een nogal belerende, droge stijl die afbreuk doet aan het dramatisch effect.
Kortom, een waardevol boek, zonder discussie, maar met toch wel wat tekortkomingen. ( )