Afbeelding van de auteur.

Yann Martel

Auteur van Het leven van Pi

12+ Werken 48,123 Leden 1,241 Besprekingen Favoriet van 51 leden
There is 1 open discussion about this author. See now.

Over de Auteur

Yann Martel was born in Salamanca, Spain on June 25, 1963. After studying philosophy at Trent University in Peterborough, Ontario, he worked at odd jobs and travelled widely before turning to writing. His works include Seven Stories, What Is Stephen Harper Reading?, and Beatrice and Virgil. He was toon meer awarded the Journey Prize for the title story in The Facts Behind the Helsinki Roccamatios. His second novel, Life of Pi, won numerous awards including the 2002 Man Booker. He continued to make the bestseller list in 2018 with his title, The High Mountains of Portugal. (Bowker Author Biography) toon minder
Fotografie: © Daniele Schaub

Werken van Yann Martel

Gerelateerde werken

By Grand Central Station I Sat Down and Wept (1945) — Voorwoord, sommige edities994 exemplaren
Life of Pi - The journey of a lifetime (2012) — Original book — 459 exemplaren
The Secret History of Fantasy (2010) — Medewerker — 199 exemplaren
This Is My Best: Great Writers Share Their Favorite Work (2004) — Medewerker — 159 exemplaren
Darwin's Bastards: Astounding Tales from Tomorrow (2010) — Medewerker — 92 exemplaren
A General History of Quadrupeds: The Figures Engraved on Wood (1807) — Voorwoord, sommige edities37 exemplaren
Crossing the Border (1998) — Medewerker — 21 exemplaren
Inspired Lives: The Best of Real Life Yoga from Ascent Magazine (2005) — Medewerker, sommige edities10 exemplaren

Tagged

1001 (132) 1001 boeken (116) 21e eeuw (144) Allegorie (170) avontuur (582) Boekenclub (143) Booker (125) Booker Prize (441) Booker Prize Winner (152) Canada (267) Canadees (377) Canadese literatuur (323) dieren (640) Dierentuin (228) E-boek (118) Fantasy (433) Favorieten (111) Fictie (4,808) Filosofie (356) gelezen (544) Godsdienst (674) hedendaags (158) Hedendaagse fictie (230) Holocaust (106) in bezit (200) India (889) korte verhalen (118) Literaire fictie (143) Literatuur (343) Magisch realisme (338) Oceaan (140) ongelezen (174) Overleving (765) roman (621) Schipbreuk (344) shipwrecks (114) Spiritualiteit (107) te lezen (1,478) Tijger (258) Tijger (259)

Algemene kennis

Gangbare naam
Martel, Yann
Geboortedatum
1963
Geslacht
male
Nationaliteit
Spanje (geboren)
Canada
Land (voor op de kaart)
Canada
Geboorteplaats
Salamanca, Spain
Woonplaatsen
Montreal, Canada
Saskatchewan, Canada
Opleiding
Trent University (Philosophy)
Beroepen
writer
Relaties
Martel, Émile (parent)
Martel, Réginald (uncle)
Korte biografie
Yann Martel lives in Canada.

Leden

Discussies

OT - Suntup: Life of Pi in Folio Society Devotees (augustus 2023)
Life of Pi in Someone explain it to me... (augustus 2014)
Life of Pi: which story do you believe? in Book talk (juni 2014)

Besprekingen

Er valt van alles op dit boek aan te merken, maar sommige scènes en beschrijvingen vond ik zo indringend dat de 4 sterren voor mij toch verdiend zijn. Hoofdpersoon Henry, (die net als Martel een boek heeft geschreven met een belangrijke rol voor dieren -The life of PI dat ik niet heb gelezen) kan stil leven van het succes. Zijn 2e boek, dat een luchtige, of in elk geval andere manier wil zijn om om te gaan met de Holocaust, wordt neergesabeld door zijn uitgever en hij gaat met vrouw in een Europese grote stad wonen (ik vond het het meest lijken op Wenen). Daar komt hij in contact met een oude taxidermist met een schitterende verzameling dieren die Henry's hulp nodig heeft bij het voltooien van zijn levenswerk, een toneelstuk met in de hoofdrollen een ezel Beatrice en een brulaap Virgil. We lezen grote delen uit dit stuk, dat erg Godot-achtig is. Misschien nog wat absurder, doordat het zich bijvoorbeeld afspeelt in of op The shirt, inderdaad een (gestreept) hemd, en er ook geregeld haast onbegrijpelijke incrowdtaal tussen de twee dieren wordt gesproken. De 1e scène, een beschrijving door Virgil in dialoog met Bea van een peer, een vrucht die zij niet kent (wel ananas en avocado) vond ik werkelijk subliem. Gaandeweg wordt de grote, schonkige taxidermist steeds enger. Steeds duidelijker wordt dat zijn toneelstuk over de dieren een allegorie is voor de Holocaust, the Horrors zoals B. en V. het noemen. De beschrijvingen van de martelingen, de pijn en de dood aan het eind van het stuk zijn niet te lezen zonder heftige emoties, en ook niet weg te leggen. Ook heel indringend zijn de 13 'games for Gustav' korte dilemma's die na afloop beschreven worden, zoals die zouden kunnen spelen in de Holocaust. Maar daarvoor zitten ook meer humoristische Becket-imitaties. Kortom, de taxidermist heeft het boek geschreven dat Henry had willen schrijven. Maar er zijn wel losse einden en inconsequenties: hoezo is de taxidermist een Nazibeul die zijn misdaden wil goedmaken met zijn toneelstuk? Onwaarschijnlijk en ook niet goed te rijmen met de rol die Flaubert's St. Jean in het boek speelt. Beatrice en Virgil, is dat niet een erg willekeurige en flauwe toespeling op Dante? Waarom het onverwachte en tot niets leidende eind van het boek? Wat betekent het detail dat Henry's hond Erasmus rabies krijgt en kat Mendelssohn aanvalt, zodat beiden afgemaakt moeten worden -waarbij de suggestie sterk is dat de taxidermist, die erg ongeinteresseerd, zo niet vijandig, tegen de hond was wel verdacht moet raken. Maar, zoals gezegd, andere dingen wogen zwaarder voor me.… (meer)
2 stem
Gemarkeerd
Harm-Jan | 137 andere besprekingen | Jul 3, 2020 |
Aanvankelijk kom je een beetje moeilijk in dit boek, maar na een bladzijde of 40 krijgt het je toch te pakken. Het verhaal van Pi begint in een dierentuin in India, waar zijn vader de leiding heeft. Als de situatie in India verslechterd besluiten Pi's ouders te emigreren naar Canada. Sommige van de dieren vinden een goed huis in andere dierentuinen over de hele wereld. Een aantal worden verkocht aan dierentuinen in Amerika en de familie gaat per vrachtschip met die beesten onderweg naar hun nieuwe plek. Dan vergaat de boot en op het laatste nippertje wordt Pi op een reddingssloep gedropt en de boot verdwijnt onder de golven. Dan doet Pi een angstige ontdekking. Hij deelt de sloep met een zebra, een hyena, een orang oetang en een Bengaalse tijger. Pi zit op de boot en dobbert weg met de stroming en dan begint een reis die 227d dagen zal duren. Yann Martel beschrijft dit leven met veel details en overpeinzingen die absoluut intrigerend zijn om te lezen.… (meer)
 
Gemarkeerd
connie53 | 1,011 andere besprekingen | May 4, 2020 |
Om eerlijk te zijn: ik weet niet goed wat ik van dit boek moet vinden, ik heb er heel tegenstrijdige gevoelens over. Aan de ene kant bevat het prachtige passages: vooral de dialogen tussen Beatrice en Vergilius zijn soms weergaloos, en nog meer naarmate blijkt dat ze metaforisch en zelfs verhullend en therapeutisch bedoeld zijn; ook het slot met de 13 spelen is aangrijpend, vooral door de naar de keel grijpende pertinentie waarmee de holocaust concreet wordt gemaakt.
Maar dan is er de verhaalconstructie: schrijver met writer’s block belandt bij een nogal onguur persoon die een winkel van opgezette dieren uitbaat (waar de ezel Beatrice en de brulaap Vergilius tussen staan), wordt ingewijd in de wereld van de taxidermie (het opzetten van dieren) en krijgt intussen stapsgewijs fragmenten voorgelezen van de dialoog tussen Beatrice en Vergilius); het is een theaterstuk dat door de taxidermist geschreven is. Daarbij wordt pas heel geleidelijk de band met de holocaust duidelijk.
Die hele constructie doet bij het lezen heel geforceerd aan, en ook achteraf blijf ik ermee worstelen. Het is me duidelijk dat Yann het thema van de holocaust op een originele wijze wilde aanbrengen, zoals ook de Hongaarse Nobelprijswinnaar Kertesz dat doet (er staat een indirecte verwijzing naar hem in het boek). Maar tegelijk heeft hij het boek propvol gestoken met literaire verwijzingen, - de meeste niet expliciet – die het boek een hyper-intellectualistische tint geven. Die naar Dante is heel duidelijk (maar dan gaat het eigenlijk alleen maar over het 1ste deel van de Divina Comedia, heeft Yann ook de weergaloze delen 2 en 3 gelezen?), en in de theaterfragmenten springt Beckett zowat van elke pagina en komt ook Camus subtiel aan bod; en dan noem ik nog maar de meeste evidente. Allemaal wat te opzichtig. En dat geldt nog meer voor de afloop van het verhaal (de passages net voor de 13 spelen), die bij mij overkwam als een leeglopende ballon.
Yann is er in geslaagd een ingenieus en aangrijpend boek te schrijven, maar ook een ergerlijk en soms eerder zeurderig boek. Het is duidelijk dat het je niet onverschillig laat en misschien daarom de moeite is om te proberen. Maar voor mij, als ik mijn buikgevoel laat spreken, neen, ik vind dit echt geen geslaagd boek.
… (meer)
1 stem
Gemarkeerd
bookomaniac | 137 andere besprekingen | Mar 13, 2018 |
Buitengewoon mooi boek. 3 verhalen die met elkaar te maken hebben, ook elkaars oorzaak en gevolg zijn. Een man in 1925 onderneemt een reis in Portugal om een beeld te vinden dat een middeleeuwse priester heeft gemaakt in Afrika, de priester beschrijft het gruwelijke lijden van slaven, en zijn onmacht daarbij. Het beeld komt in Portugal terecht. Tomas, de jonge man heeft vrouw en kind verloren en loopt daarom achterstevoren. Hij wordt door een rijke oom met een auto (een geheel nieuw ding) op pad gestuurd om het beeld te zoeken. Hij reist met veel ontberingen, verwaarloost zichzelf en rijdt volkomen per ongeluk een klein jongetje dood. Als hij het beeld vindt, is het zwart beeld van een chimpansee als crucifix. Geheel verwilderd en gek geworden vangt de priester hem op.
Eind jaren 30 komt een vrouw uit de bergen met haar dode man in een koffer bij een pataloog-anatoom en vraagt deze om haar man open te snijden om te zien hoe hij heeft geleefd. Er komen merkwaardige dingen tevoorschijn, de man zit vol braaksel en snot en er zit een chimpansee en een berenwelpje in hem en nog wat dingen. de vrouw vraagt de pathaloog om haar in de man te naaien wat hij doet. Hij laat de vrouw de aap en het berenwelpje omarmen. Ze heeft hem inmiddels gedurende de sectie het verschrikkelijke verhaal verteld van een goed en vrolijk en seksueel genietend huwelijk, bekroond met een klein jongetje met, vreemd genoeg, blauwe ogen. vanaf het moment dat het jongetje doodgaat gaat het bergafwaarts met het stel. Ze stikken letterlijk in en sterven van verdriet. De pathaloog stopt het lichaam (de een in de ander) in de koffer en brengt de koffer naar het dorp waar ze vandaan komen.
50 jaar later leeft een senator in Amerika, zijn vrouw sterft en verteerd door verdriet moet hij met verlof. Hij ontmoet ergens in een verschrikkelijk experiment-laboratorium naar gedrag van apen een chimpansee, hij koopt hem en gaat terug naar de geboortegrond van zijn ouders, een klein dorp in de hoge bergen Portugal. Daar huurt hij een huis en hij leeft daar samen met zijn chimpansee. Als hij er al een jaar of wat woont hoort hij het verhaal van het huis waar hij woont. Het was van de broer van zijn overgrootvader, die een zoontje verloor en die een aantal jaren daarna overleed. Zijn vrouw verdween vrij snel daarna. In de kerk in het dorp hangt nog steeds de crucifix met de chimpansee.
Heel magisch- en surrealistisch. Prachtig
… (meer)
 
Gemarkeerd
vuurziel | 53 andere besprekingen | Sep 12, 2017 |

Lijsten

Asia (1)
Canada (2)

Prijzen

Misschien vindt je deze ook leuk

Gerelateerde auteurs

Statistieken

Werken
12
Ook door
9
Leden
48,123
Populariteit
#327
Waardering
3.9
Besprekingen
1,241
ISBNs
406
Talen
33
Favoriet
51

Tabellen & Grafieken