Onze site gebruikt cookies om diensten te leveren, prestaties te verbeteren, voor analyse en (indien je niet ingelogd bent) voor advertenties. Door LibraryThing te gebruiken erken je dat je onze Servicevoorwaarden en Privacybeleid gelezen en begrepen hebt. Je gebruik van de site en diensten is onderhevig aan dit beleid en deze voorwaarden.
Don Quichot is zo onder de indruk van de oude ridderverhalen, dat hij besluit om zelf een dolende ridder te worden. Hij zadelt zijn magere paard, schuurt de roest van zijn harnas en gaat op zoek naar avonturen. En die vindt hij al snel, want in de ogen van Don Quichot is alles een avontuur. Zo vecht hij tegen reuzen die eigenlijk windmolens zijn en ziet hij een lmariabeeld aan voor een jonkvrouw in nood. Keer op keer smaakt Sancho Panza hem om zich niet in gevechten te storten... (Bron: covertekst)… (meer)
DLSmithies: Don Quixote was Flaubert's favourite book, and I've read somewhere that the idea of Madame Bovary is to re-tell the story of Don Quixote in a different context. Don Quixote is obsessed with chivalric literature, and immerses himself in it to the extent that he loses his grip on reality. Emma Bovary is bewitched by Romantic literature in the same way. There are lots of parallels between the two novels, and I think putting them side by side can lead to a better understanding of both.… (meer)
CGlanovsky: In several of his critical essays Borges makes insightful and unique mention of Don Quixote sometimes directly and sometimes in reference to other works.
g026r: The spurious continuation, published in 1614 while Cervantes was still working on his own Part II and which affected that work to a significant degree.
Lirmac: References to then-famous romances, such as this one by Ariosto, provide much of the humour in Don Quixote. In addition to enriching Cervantes' work, Orlando Furioso is entertaining in its own right (especially in this modern verse translation).
Opgesplitst in twee delen van ongeveer 600 pagina's krijg je hier de historie van Don Quichot van La Mancha en zijn schildknaap Sancho Panza. Het is nogal vreemd dat net het stuk dat de meeste mensen kennen van Don Quichot, namelijk zijn gevecht met de windmolens, in het boek amper een volledige pagina beslaat, ik had er iets meer van verwacht. En dat geldt dan eigenlijk ook meteen voor het hele boek, er gebeuren weinige bijzondere dingen, meestal meer van hetzelfde, Don Quichot rijdt ergens naar toe, verbeeldt zich dat hij in een ridderlijk avontuur zit, haalt wat stommiteiten uit, en rijdt weer verder alwaar de geschiedenis zich herhaald. Wat mij betreft had het hele verhaal een pak korter gemogen... ( )
Ik heb in deze vertaling alleen het tweede deel gelezen. Dit deel is aan de ene kant homogener omdat er minder aparte verhalen in staan, maar in het laatste kwart is de schrijver schijnbaar het spoor wat bijster. Anderzijds is dit deel veel spitser van taal, veel subliemer in zijn gelaagdheid en is er duidelijke maatschappijkritiek te horen. Mogelijk ligt dat ook aan de andere, modernere vertaling. ( )
Mooi stukje literatuur met soms echte pareltjes aan verhalen. De figuur van DQ en SP op zich hebben eeuwigheidswaarde door hun typering, hun diepgang en de evolutie die ze doormaken (SP bijvoorbeeld is heel wat complexer dan op het eerste gezicht lijkt). Grote maatschappijkritiek zit er niet in, maar hier en daar worden toch speldeprikken uitgedeeld naar gevestigde waarden (de Heilige Hermandad bijvoorbeeld). Spankracht verminderd aan einde van eerste deel: wordt te veel doorbroken door andere verhaallijnen. ( )
Als je je moest afvragen waarom hij tweemaal voorkomt in mijn collectie: heb hem het eerst in het Engels gelezen (BTW: goede vertaling) en daarna, toen ik het Spaans voldoende machig was, in de taal van Cervantes zelf... ( )
In een plaatsje in La Mancha, waarvan de naam mij niet te binnen wil schieten, leefde niet lang geleden zo'n edelman met een lans in zijn wapenrek, een antiek leren schild, een magere knol en een hazewind.
Citaten
Laatste woorden
Hiermee zul je je christenplicht vervullen, door goede raad te geven aan wie je slecht is gezind, en ik zal tevreden en trots zijn de eerste te zijn geweest die de vrucht van zijn geschriften ten volle heeft genoten, zoals ik wenste, want mijn enige verlangen was de mensen afkerig maken van de verzonnen en onzinnige historiën in ridderboeken, die door die van mijn ware Don Quichot al wankelen en zonder enige twijfel uiteindelijk helemaal zullen vallen. Vale.
Don Quichot is zo onder de indruk van de oude ridderverhalen, dat hij besluit om zelf een dolende ridder te worden. Hij zadelt zijn magere paard, schuurt de roest van zijn harnas en gaat op zoek naar avonturen. En die vindt hij al snel, want in de ogen van Don Quichot is alles een avontuur. Zo vecht hij tegen reuzen die eigenlijk windmolens zijn en ziet hij een lmariabeeld aan voor een jonkvrouw in nood. Keer op keer smaakt Sancho Panza hem om zich niet in gevechten te storten... (Bron: covertekst)