Na een revolutie op een boerderij, waarbij de mensen verjaagd worden, nemen de varkens, die de doctrine van Animalisme hebben ontwikkeld en de revolutie hebben geleid, geleidelijk aan de touwtjes in handen op het bedrijf. Twee varkens, Napoleon en Sneeuwbal, raken verwikkeld in een machtsstrijd die in de uitwijzing van Sneeuwbal culmineert. Het leven op het landbouwbedrijf wordt harder en harder voor de rest van de dieren. De varkens leggen steeds meer controles aan hen op terwijl ze voor zichzelf voorrechten opeisen. Uiteindelijk is alles dat van de ‘Principes van Animalisme’ overblijft de regel dat “alle dieren gelijk zijn, maar sommige meer gelijk zijn dan andere.” Elke stap van deze ontwikkeling wordt gerechtvaardigd door propaganda. Met een groep wrede honden als stok achter de deur, drukt Napoleon zijn zin door en zorgt hij voor een gemakkelijk leven voor zichzelf. De varkens gaan op twee benen lopen. In de laatste scène van het boek bekijken de dieren de varkens en mensen, maar kunnen geen verschil meer zien.

Betekenis[bewerken]



Vlag van de Republiek der Dieren
Het boek is een allegorie over de gebeurtenissen na de revolutie in de Sovjet-Unie, en in het bijzonder de opkomst van het stalinisme. Veel van de personages in het boek zijn identificeerbaar als historische figuren. Zo lijkt in Napoleon Jozef Stalin herkenbaar te zijn. Orwell maakt dit in het geval van Napoleon expliciet, die hij in één van zijn brieven direct met Stalin verbindt. Boxer, het ooit loyale trekpaard, beeldt het slecht opgeleide en ongeschoolde proletariaat uit. Boxer en een ezel, Benjamin, worden gemanipuleerd door de overredende argumenten van de varkens, maar ze slagen er niet in om de vruchten van de ‘revolutie’ te oogsten. Volgens sommige literatuurkenners kunnen tussen Boxer en de modelarbeider Aleksei Stachanov vergelijkingen getrokken worden. In het boek komen ook vier varkens voor, die zich tegen het beleid van Napoleon verzetten. Later wordt de boerderij aangevallen door de boeren uit de omgeving, onder leiding van Mr. Jones. Deze zouden nazi-Duitsland, Finland en andere bondgenoten van Duitsland moeten voorstellen.

Personages[bewerken]

Varkens[bewerken]
Old Major (Oude Majoor) - het oudste varken, dat droomde over de revolutie die zou komen, maar die zelf niet meemaakte. Zijn personage is een combinatie van Lenin en Karl Marx.
Napoleon - het varken dat de leider van de Dierlijke Opstand van Animal Farm wordt. Zijn handelingen lijken gebaseerd op de acties van Jozef Stalin.[1] Hij gebruikt zijn militairen (in het boek negen honden) om zijn macht te consolideren door angst te zaaien. In de Franse uitgave werd Napoleon hernoemd naar César.
Squealer (Schreeuwer) - een klein, wit varken dat Napoleon dient als een minister van propaganda. Zijn positie vertoont gelijkenis met die van Vjatsjeslav Molotov. Over zijn Nederlandse naam valt te discussiëren. In sommige versies staat hij bekend als Schreeuwer, in andere als Brulbeer en in weer andere als Sultan.
Snowball (Sneeuwbal) - het varken dat met Napoleon in een machtsstrijd verwikkeld raakt. Snowball is een hartstochtelijk intellectueel en wint gemakkelijk de loyaliteit van de meeste dieren. Zijn personage is gebaseerd op Leon Trotski.
De biggen - waarschijnlijk de kinderen van Napoleon en de eerste generatie van dieren die geïndoctrineerd worden met zijn visie van dierlijke ongelijkheid.

Mensen[bewerken]
Mr. Jones - de oorspronkelijke eigenaar van de boerderij, personage verwijst naar de laatste tsaar van Rusland.
Mr. Frederick - de eigenaar van de boerderij 'Pronkenburg', een welvarende boerderij in de buurt van de boerderij; gebaseerd op Adolf Hitler.
Mr. Pilkington - de eigenaar van de boerderij 'de Vossenhoeve', een boerderij waar veel onkruid groeit.
Mr. Whimper - de contactpersoon tussen de Animal Farm en de mensenwereld.

Paarden[bewerken]
Boxer - misschien een van de populairdere personages. Boxer is het voorbeeld van de werkende klasse: loyaal en sterk. Zijn belangrijkste gebrek was zijn blind vertrouwen in de leiders en zijn onvermogen om corruptie te onderkennen. Boxer speelde een reusachtige rol in het samenhouden van Animal Farm.
Clover - de beste vriendin van Benjamin. Ze is geschokt over de wrede gebeurtenissen die later in het boek passeren, en keurt het beleid van Napoleon ook af, al komt ze hier niet voor uit.
Mollie - een erg ijdel paard, dat graag lintjes draagt en suikerklontjes eet. Ze wordt ook graag verwend door mensen, tot groot ongenoegen van de andere dieren. Uiteindelijk verhuist ze naar een andere boerderij, niet lang na de Rebellie.

Overige dieren[bewerken]
Benjamin - een ezel die cynisch was over de revolutie. Hij kan net zo goed lezen als de varkens en is nooit enthousiast. Als de varkens zich steeds ijdeler en corrupter gaan gedragen, ziet hij dit wel maar zegt hij er niets over.
De Jachthonden - degenen die de dieren in bedwang houden. Ook zijn ze de jongen van Jessie en Hyacinth, maar Napoleon haalt hen weg om ze persoonlijk op te voeden. (Pincher zou de vader zijn, dit is echter nooit bevestigd.)
De Schapen - representeren het proletariaat. Ze worden door de varkens zo gemanipuleerd dat ze Napoleon steunen. Ze zijn bijna niet in staat om te denken, en steunen Napoleon sowieso. Hen wordt de slogan "vier benen goed, twee benen slecht" aangeleerd, die ze constant roepen. Op het einde van het boek, wanneer de varkens op twee benen beginnen te lopen, wordt de schapen aangeleerd om voortaan te roepen "vier benen goed, twee benen beter"; zo steunen zij zonder dat ze het zelf weten nog steeds Napoleon.
Moses de Raaf - een oude vogel die vaak de boerderij bezoekt, meestal om te vertellen over de 'Berg der Suikerklontjes'. Volgens hem gaan alle dieren als ze dood gaan naar deze berg, maar alleen als ze hard hebben gewerkt. Tijdens de rebellie van de dieren wordt hij verbannen, maar later in het boek mag hij terugkomen om de dieren ervan te overtuigen dat ze harder moeten werken.
De kat - het enige dier dat nooit werkt en geen interesse heeft in wat er zich op de boerderij afspeelt. Ze komt altijd overal mee weg omdat ze steeds zo lief spint dat het onmogelijk is om haar niet te geloven. Tijdens de 'zijn ratten kameraden-stemming' stemt de kat eigenlijk voor beide kanten. Uiteindelijk verlaat ze de boerderij omdat ze ieder conflict uit de weg wil gaan.
Jessie, Hyacint en Pincher - de drie eerste honden op de boerderij. Over Pincher is niet veel bekend. Wel bekend is dat Jessie en Hyacint de moeders zijn van Napoleons waakhonden. Later, tegen het einde van het verhaal, wordt bevestigd dat Jessie, Hyacint en Pincher alle drie overleden zijn. In een andere Nederlandse versie daarentegen is Jessie in de laatste scène nog altijd in leven. In diezelfde versie staat Pincher bekend als 'Chunner'.
Ratten en konijnen - de wilde dieren die op de boerderij leven. Sneeuwbal onderneemt een poging om hen te temmen, maar die mislukt vrijwel meteen. De ratten en de konijnen vertegenwoordigen het 'schaduwvolk' in Rusland zoals dieven en zigeuners.
Murjel - een wijze oude geit die bevriend is met ieder dier op de boerderij. Ook is ze een van de weinige dieren op de boerderij die kan lezen.
De hennen - zijn de eerste om te rebelleren tegen Napoleon, namelijk wanneer hun eieren worden weggenomen door de varkens.
De koeien - hun melk is ook gestolen door de varkens.

Ik heb "Dierenboerderij" al een keer of 3 eerder gelezen. De eerste keer was voor de lijst van de Middelbare school. Toen vond ik het een aardig boekje, vooral lekker dun, maar zag ik nog niet in wat voor geniaal boek het is.
Het verhaal mag min of meer bekend worden verondersteld, op de Herenboerderij van boer Jansen hebben de dieren het slecht en ze dromen van een opstand en vooral een beter bestaan. Onder leiding van de varkens Sneeuwbal en Napoleon lukt het ze om de boer en boerin weg te jagen. Opeens moeten ze zelf voor hun kost zorgen en dat blijkt ze zo goed af te gaan dat ze het veel beter hebben dan voorheen. Er is even zelfs sprake van een driedaagse werkweek. Bijna alle dieren werken naar vermogen mee, er zijn er paar die er de kantjes van af lopen zoals Mollie de merrie, Mozes de raaf en de kat. De varkens hebben de leiding op zich genomen. Langzaam maar zeker blijkt dat toch niet alles zo goed gaat en dat de varkens een klasse vormen met privileges. Het wordt nog erger als Napoleon een stel woeste honden opfokt en Sneeuwbal wegjaagt. Steeds als er enige vorm van kritiek komt van de overige dieren
zeggen de varkens "Maar jullie willen boer Jansen toch niet terug hebben?" en verstomd de kritiek.
Er valt zeer veel meer te zeggen over deze prachtige fabel, maar ik wil iedereen die hem niet kent aanraden om hem toch vooral zelf te lezen. Het is maar een dun boekje dat je makkelijk in een avond kunt lezen. Mijn exemplaar heeft als voordeel dat het geïllustreerd is met prachtige tekeningen van Ralph Steadman. ( )

Gevonden in de erfenis van mijn ouders en het toch maar meegenomen om te kijken hoe het ook alweer was.
Deze Meulenhoff Educatie versie zou een woordenlijst, notities en vragenlijst moeten bevatten maar deze waren helaas niet meer aanwezig. Wel vele graden Celcius-bolletjes boven woorden die vast naar deze extra's verwijzen en ik zelf alleen maar naar kan raden.

Vanaf de eerste bladzijden was het lezen van dit verhaal een warm bad van thuiskomen. Ik had er geen idee van dat deze geschiedenis ondertussen al zo opgenomen is in ons collectief geheugen waardoor er regelmatig bewust of onbewust naar verwezen wordt.
Op onze scholen is ons het gevaar van het communisme met de paplepel ingegoten en als het niet het communisme zelf is dan kennen we toch zeker wel de Sovjet-geschiedenis met figuren als Lenin, Trotsky en Stalin. Allen zeer herkenbaar in dit boekje.

Maar als je deze achtergrond niet hebt dan blijft het nog steeds een ijzersterke fabel die een onuitwisbare uitdrukking achter kan laten door het verhaal van de opstand van de onderdrukten die uitmondt in een nieuwe vorm van onderdrukking. En als je eens niet zo diep wil lezen dan kun je het ook nog als een humorvol dierenverhaal opvatten maar dan moet je wel een beetje moeite doen het zwarte randje weg te denken. ( )

"Power corrupts. Absolute power corrupts absolutely."
Tijdloze en zonder meer sublieme satire en maatschappijkritiek. ( )

Zeer onderhoudend sprookje met een politieke en algemeen-menselijke ondertoon. De boodschap mag destijds dan wel een ontmaskering van de Sovjetunie geweest zijn, het is nog altijd een ontluisterende illustratie van hoe macht kan corrumperen! ( )